ԵՐԵՎԱՆ, 30 մայիսի — Sputnik. Գերմանիայի կողմից Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը կարող է քայլ դառնալ ավելի ընդլայնված աշխարհաքաղաքական խաղ սկսելու համար, որին, հավանաբար, մասնակցում են ոչ միայն ԱՄՆ-ն և ԵՄ-ն, այլև Ռուսաստանը, Sputnik Արմենիային ասաց քաղտեխնոլոգ Վիգեն Հակոբյանը։
Հակոբյանի խոսքով` եթե Գերմանիան ճանաչի Հայոց ցեղասպանությունը, ապա դա «շղթայական» ռեակցիա կառաջացնի, և մյուս երկրները կհետևեն Գերմանիայի օրինակին, քանի որ դա համընդհանուր խնդիր է ամբողջ աշխարհում։
«Գերմանիան չի կարող լինել «հերթական երկիր», որը ճանաչել է Հայոց ցեղասպանությունը` ելնելով իր աշխարհաքաղաքական կարգավիճակից։ Օրինակ` Ռուսաստանը ևս չի կարող հերթական երկիր լինել։ Եթե այդ երկիրը որևէ լուրջ հայտարարություն անի, ապա այն հերթական լինել չի կարող։ Աշխարհում Գերմանիան և Ռուսաստանը միանգամայն այլ աշխարհաքաղաքական կշիռ ունեն, օրինակ` Սլովակիայի և Ավստրիայի համեմատ», — պարզաբանեց Հակոբյանը։
Փորձագետը կարծում է, որ եթե Ֆրանսիան ժամանակին ընդունել է համապատասխան բանաձև, ապա այդ պարագայում դեր են խաղացել պատմական կապերն ու սփյուռքը, իսկ Գերմանիայի պարագայում չկան հատուկ էթնիկական կապեր, այստեղ կարևոր դեր է խաղում «զուտ քաղաքականությունը»։
«Մենք տեսնում ենք, որ այս աշխարհաքաղաքական կոնֆլիկտում Գերմանիայի և Եվրոպայի միջև` մի կողմից և Թուրքիայի հետ` մյուս կողմից, Հայաստանը երրորդ կողմ է։ Գերմանիայում այսօր հասկացել են, որ ճիշտ են արել, որ 2015 թվականին չեն ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը։ Եվ այս պահուստային քայլը թողել են 2016 թվականին։ Եթե Գերմանիան հնարավորություն ունենա մի քիչ էլ ձգել, որպեսզի Թուրքիայի վրա ճնշում գործադրի, նրանք շատ ուրախ կլինեն», — ասաց Հակոբյանը։
Քաղաքագետը մինչև վերջ վստահ չէ, որ Հայոց ցեղասպանությունը կճանաչվի Գերմանիայի կողմից այս տարի, քանի որ Թուրքիայի նախագահ Թայիպ Էրդողանը «փադիշահի մտածելակերպ ունի»։
«Եթե Էրդողանը որևէ բան է որոշում, նրա համար կարևոր են ոչ միայն քաղաքական հավակնությունները, քանի որ դրանք խլացնում են քաղաքական հաշվարկները։ Դա երևացել է նաև ռուս-թուրքական հակամարտության ժամանակ (խոցված ինքնաթիռի պարագայում), երբ իրավիճակը շատ սրվեց», — ասաց քաղաքագետը։
Եվրոպական Միությունը խոստացել է Թուրքիային 3 մլրդ եվրո և վիզային ռեժիմի պարզեցում` փախստականներին տեղավորելու և նրանց հետագա աշխատանքի հարցերը լուծելու համար։ Ընդ որում` Էրդողանին այլևս չի հետաքրքրում ԵՄ-ին անդամակցելու հարցը, քանի որ երկրի տարածքում քրդերի աճող բողոքները, երկու միլիոն փախստականներն ու «Իսլամական պետություն» ծայրահեղական խմբավորման ուժեղացումն ավելի արդիական են քաղաքական ասպարեզում։
