00:00
01:00
02:00
03:00
04:00
05:00
06:00
07:00
08:00
09:00
10:00
11:00
12:00
13:00
14:00
15:00
16:00
17:00
18:00
19:00
20:00
21:00
22:00
23:00
00:00
01:00
02:00
03:00
04:00
05:00
06:00
07:00
08:00
09:00
10:00
11:00
12:00
13:00
14:00
15:00
16:00
17:00
18:00
19:00
20:00
21:00
22:00
23:00
Ուղիղ եթեր
09:00
6 ր
Ռուբեն Սարգսյան
Արցախցիներին աշխատանքի տեղավորելու համար իրականացվում են նաև ուսուցման ծրագրեր. Ռուբեն Սարգսյան
09:06
12 ր
Գագիկ Մակարյան
ՓՄՁ-ներին ընդհանուր հարկման դաշտ բերելը պայմանավորված է նաև բյուջեն լցնելու պահանջով. Գագիկ Մակարյան
09:20
13 ր
Սիլվա Մեսրոպյան
Օրենքի փոփոխությունը որևէ վերլուծությամբ հիմնավորված չէ. Սիլվա Մեսրոպյան
09:33
6 ր
Ուղիղ եթեր
09:39
20 ր
Ուղիղ եթեր
10:00
6 ր
Ուղիղ եթեր
10:06
52 ր
Ուղիղ եթեր
11:00
5 ր
Տիգրան Ավինյան
Որոշում եմ կայացրել ամբողջությամբ փոխհատուցել ԱՄՆ ուղևորության ծախսերը. Տիգրան Ավինյան
11:05
3 ր
Տիգրան Ավինյան
Հունվարի 1-ից անցնում ենք տրանսպորտի տոմսային համակարգի բացառապես անկանխիկ վճարման եղանակի. Տիգրան Ավինյան
11:09
8 ր
Ուղիղ եթեր
13:00
5 ր
Ուղիղ եթեր
14:00
5 ր
Ուղիղ եթեր
17:00
5 ր
Գրիգոր Բալասանյան
Արցախի հարցը նուրբ է և պիմիտիվ մակարդակում քննարկել չի կարելի. Գրիգոր Բալասանյան
17:06
3 ր
Հասմիկ Խաչատրյան
Բախտագուշակ Վարսիկի հարսի գործով ՄԻԵԴ-ը նախադեպային որոշում է կայացրել
17:14
1 ր
Ուղիղ եթեր
18:00
4 ր
5 րոպե Դուլյանի հետ
On air
18:04
7 ր
Աբովյան time
On air
18:12
41 ր
Ուղիղ եթեր
19:00
4 ր
ԵրեկԱյսօր
Եթեր
ք. Երևան106.0
ք. Երևան106.0
ք. Գյումրի90.1

Նարինե Աբգարյանը գիրք կգրի ղարաբաղյան պատերազմի «դեմքի» մասին

© Sputnik / David GalstyanНаринэ Абгарян
Наринэ Абгарян - Sputnik Արմենիա
Բաժանորդագրվել
Հայտնի գրողը Sputnik Արմենիային պատմեց իր ստեղծագործություններում առկա հայկական հետքի, կյանքի փիլիսոփայության, ստեղծագործական ոգեշնչմանն և Ղարաբաղին նվիրված նոր ժողովածուի մասին:

Հայազգի ռուս գրող Նարինե Աբգարյանն իր բոլոր ստեղծագործությունները գրում է հայրենիքի հանդեպ ունեցած մեծ կարոտից: Դիլիջանում «փոքր և մեծ» երեխաների հետ հանդիպման շրջանակում Նարինե Աբգարյանը պատասխանեց Sputnik Արմենիայի հարցերին; Զրուցեց Դավիթ Գալստյանը:

- Ձեր ստեղծագործություններում միշտ «հայկական հետք» կա, չե՞ք մտածել հայկական իրականությունից կտրվելու մասին:

— Ես երկու գիրք ունեմ, որոնք չեմ կապում Հայաստանի հետ, բայց եթե անկեղծ՝ իմ բոլոր գրքերը գրում եմ մեծ կարոտից: Եթե ես չմեկնեի Մոսկվա, հավանաբար գրող չէի դառնա: Ես գրում էի, որովհետև կարոտում էի հայրենիքս, ուստի իմ ստեղծագործությունների մեծ մասը, բնականաբար, Հայաստանի մասին է:

Наринэ Абгарян - Sputnik Արմենիա
Նարինե Աբգարյան. ես իմ ոչ մի գրքից գոհ չեմ

- Ինչպես Պետրարկան Լաուրայի մասի՞ն:

— (Ծիծաղում է) Հենց այդպես: Չեմ կարողանում կտրվել իմ «Լաուրայից», ուստի չեմ կարող կանխատեսել, չեմ պատկերացնում, թե ինչպես կարող եմ չգրել Հայաստանի մասին: Բարեբախտաբար, թե դժբախտաբար ինձ մոտ դա չի ստացվում:

- Մոսկվան դարձել է Ձեր երկրորդ հայրենիքը, բայց որոշել եք վերադառնալ հայրենիք: Ի՞նչն է ազդել այդ որոշման վրա:

— Ես ապրում եմ Մոսկվայում, բայց Հայաստանի քաղաքացի եմ: Ինձ մոտ երբեք չի եղել այն զգացողությունը, որ մեկնել եմ այլ երկիր և ընդմիշտ մնացել եմ այնտեղ: Ես կարող էի ռուսական քաղաքացիություն ստանալ, բայց մի շարք պատճառներով չեմ արել դա: Պատճառներից մեկն այն էր, որ գիտեի՝ վերադառնալու եմ: Մենք արդեն, կոպիտ ասած, ժամանակավորապես հեռացել էինք: Ինչ-որ մեկը մնացել է, ես նրանցից եմ, ով վերադառնում է:

- Ո՞րն է Ձեր կարգախոսը, ի՞նչ եք ասում ինքներդ Ձեզ բարդ իրավիճակներում:

— Մի կարգախոս կա, որը մանկուց հիշում և սիրում եմ: Դա Մարկոս Ավրելիոսի ասույթներից է՝ «Այն սիրում էր իրականանալ»: Կարծում եմ, որ այդ արտահայտության մեջ մեծ սփոփիչ ուժ կա, այն է՝ ոչ մի տեղ չես փախչի, ինչ էլ լինի, կատարվելու է; Բնականաբար, ցանկացած մարդու համար մեծ օգնություն են հարազատները: Առանց մտերիմների և հարազատների աջակցության ես հավանաբար ոչ մի բանի չէի հասնի: Երբ դու գիտես, որ քո քույրերն ու եղբայրները պաշտպանում են թիկունքդ, դա շատ ուժ է հաղորդում:

Наринэ Абгарян - Sputnik Արմենիա
Նարինե Աբգարյանը` «Յասնայա պոլյանա» գրական մրցանակի հաղթող

- Ձեր և Մարիամ Պետրոսյանի անուններից բացի, ռուսալեզու գրականությունում լայն հասարակությանն ուրիշ հայկական անուններ հայտնի չեն: Ուիշներն էլ կա՞ն:

— Կա հիանալի Անդրեյ Աստվածատուրովը, նա ոչ միայն գրող է, այլ նաև տոհմիկ լեզվաբան Սանկտ Պետերբուրգից, շատ եմ սիրում, հաճույքով կարդում եմ: Կարինե Հարությունովան ապրում է Կիևում և նույնպես հետաքրքրիր պատմվածքներ է գրում, Վալերի Հայրապետյանը…: Իրականում մերոնք շատ են, նրանք աշխատում են, առաջ գնում:

- Նախորդ զրույցում Դուք խոսեցիք Ձեր ծննդավայր Բերդի և Ղարաբաղ այցելելու մասին: Ի՞նչ է Ձեզ համար Բերդը և ի՞նչ է Ղարաբաղը:

— Այնպես է ստացվել, որ մորական կողմից ազգականներս ղարաբաղցի են, շուշեցիներ, որոնք տեղափոխվել են Կիրովաբադ: Բերդում բնակվողների մի մասը նույնպես Ղարաբաղից է: Բերդն ինձ համար հայրենիք է, վայր, որտեղ մեծացել եմ, իմ ուժի աղբյուրը, ես միշտ վերադառնում եմ այնտեղ:

Ի՞նչ է ինձ համար Ղարաբաղը: Երկու տարի առաջ ընտանիքով քյնտեղ էինք: Հայրս ողջ կյանքն ապրել է սահմանին, բժիշկ է, զինապարտ, անընդհատ այնտեղ էր: Նա միշտ հավատում էր, որ իմ ժողովուրդն ուժեղ է, երկիրը մեծ ապագա ունի, ինչ-որ մի պահ վհատվեց, որ մենք սխալ ուղղությամբ ենք գնում: Երբ մենք գնացինք Ղարաբաղ, նա շատ ոգևորվեց:

книги - Sputnik Արմենիա
Իսահակյանի «Լիլիթը»` բրայլյան տարբերակով

Դա հավանաբար մեր ամրակետն է, որի շնորհիվ արևելահայությունը փրկվեց: Դա մարդիկ են, որոնք ամենօրյա օրինակով ցույց են տալիս, որ մենք ապագա ունենք:

- Դուք արդեն պատմեցիք, որ ժողովածու եք գրելու Ղարաբաղի մասին: Կոնկրետ ինչի՞ մասին եք գրելու, չէ՞ որ պատերազմը շատ դեմքեր ունի՝ զինվոր, խաղաղ բնակիչ…

— Այս գրքում լինելու են խաղաղ բնակիչների և պատերազմ գնացածների կենցաղային պատմություններ: Յուրաքանչյուր պատմվածքը կոնկրետ մարդու ճակատագիր է, որն այս կամ այն կերպ առնչվել է պատերազմին: Դրանք նաև հիշողություններ են, պատմություններ Ղարաբաղից, մարդկանց մասին, որոնց անձամբ ճանաչել եմ: Դա 90-ականների պատերազմի դեմքն է, որը ես տեսել եմ:

- Մեկ այլ թեմայով էլ հարց տամ: Դուք ասում էիք, որ «դարերով» հետապնդելու եք Թուրքիայի ԱԳՆ-ին Հայոց ցեղասպանության հարցով: Դա սովորական մարդու, թե՞ գրողի պայքար է:

— Եթե եղել է հանցագործություն, ապա պետք է լինի զղջում և ներում: Երկու ժողովուրդներին էլ ինչ-որ բան պետք է, թուրքերը պետք է զղջան, հայերը՝ ներեն: Կարծում եմ, որ ժամանակի հետ դա կանցնի: Հայերը պետք է կարողանան ներել, առաջին հերթին՝ իրենց համար: Երբ քեզ ծեծված ես զգում, դա թույլ չի տալիս առաջ շարժվել, դու պետք է մեջքդ ուղղես: Ոսւտի ինձ շատ է դուր գալիս այն գաղափարը, որն առաջարկել է Ռուբեն Վարդանյանի թիմը:

Մենք ժողովուրդ ենք, որը ոչ թե պարտվել է, այլ՝ հաղթել: Մեզ ուզում էին սպանել, բայց չկարողացան, մենք փրկվեցինք և շարունակեցինք ապրել: Դա անհրաժեշտ է, շատ կարևոր է, որպեսզի մենք շարժվենք առաջ, այլ ոչ թե դոփենք տեղում:

- Դուք ասում էիք, որ Ձեր պատմվածքները գրում եք երաժշտության ներքո: Ի՞նչ երաժշտության:

Զարմանալի է, բայց ամենահայկական տեքստերը ստացվում են ջազի հնչյունների ներքո: Չգիտեմ ինչու, անկախ նրանից, թե դա «urban» է, դասական, էլեկտրոնային, նշանակություն չունի; Հանգստի ժամանակ նույնպես ջազ եմ լսում: Հազվադեպ եմ այլ երաժշտություն լսում: Ես սովորել եմ երաժշտական դպրոցում, այդ պատճառով էլ փորձում եմ դասական երաժշտություն շատ չլսել (ծիծաղում է): Սիրում եմ նաև «Զուլալ» խումբը, որը հայկական ժողովրդական երգեր է երգում:

Екатерина Варнава и Максим Маринин - Sputnik Արմենիա
«Ледниковый период» նախագծում հնչել է «Արի, իմ սոխակ» երգը

- Ձեր կազմակերպվածությունը վերաբերում է միայն աշխատանքի ժամերի՞ն, թե՞ ամբողջ օրն է այդպես:

Այո, պարտադիր: Օրվա առաջին կեսին աշխատում եմ, հետո հանդիպումներ անցկացնում, եթե դրանք կան, հետո ուտելիք եմ պատրաստում, մաքրությամբ զբաղվում և այլն, որովհետև ես չեմ կարող ինձ թույլ տալ ապրել աղբի մեջ (ծիծաղում է): Իսկ անձնական ժամանակս ծախսում եմ ինձ վրա, կարդում եմ, ֆիլմ դիտում: Կարող եմ շարֆ գործել, որը տղաս մի շաբաթից կկորցնի: Ես այդպիսի մարդ եմ, պետք է կազմակերպեմ իմ ժամանակը, այլապես կթողնեմ գրելը, կսկսեմ ուտել գիշերը և ոչինչ չանել…

Հ.Գ. Նարինե Աբգարյանն անչափ դրական մարդ է, մանուկ հասակում «աստղային հիվանդության» պատվաստանյութ է ստացել, ուստի նրա հետ շփումից միայն հաճույք ես ստանում:

Լրահոս
0