https://arm.sputniknews.ru/20250610/meghreci-miqajely-inchpes-hajastani-sahmany-rusakan-general-dzevavvorec-89838084.html
Մեղրեցի Միքայելը. ինչպես Հայաստանի սահմանը ռուսական գեներալ ձևավորեց
Մեղրեցի Միքայելը. ինչպես Հայաստանի սահմանը ռուսական գեներալ ձևավորեց
Sputnik Արմենիա
Հունիսին Մեղրիի սահմանապահ ջոկատը նշում է իր 70-ամյա հոբելյանը, որի պատմությունը կերտել և կերտում են մարդիկ: 10.06.2025, Sputnik Արմենիա
2025-06-10T17:47+0400
2025-06-10T17:47+0400
2025-06-10T17:47+0400
հայաստան
մեղրի
թուրքիա
սահման
ռուսաստան
հայրենական մեծ պատերազմի վետերան
https://cdn.am.sputniknews.ru/img/743/82/7438245_0:165:1600:1065_1920x0_80_0_0_30f449b826eb950a782e23a9bf90808f.jpg
Մեղրի քաղաքի յուրաքանչյուր բնակիչ այս կամ այն կերպ կապված է սահմանի ու սահմանային պահպանության հետ։ Ոմանք ծառայում կամ աշխատում են սահմանապահ ջոկատում, մյուսները հողամասեր ունեն և սահմանապահ զորքերի ինժեներական ու տեխնիկական կառույցների գծից այս կողմ զբաղվում են գյուղատնտեսությամբ: Ապրելով սահմանի մոտ` նրանք բոլորը դառնում են ընդհանուր գործի՝ սահմանի պահպանության մասնիկ։Հատկանշական է, որ սահմանապահ ջոկատի կազմավորումից ընդամենը մեկ ամիս անց՝ 1955 թվականի հուլիսի 9-ին, Մեղրիում, զինվորականի ընտանիքում ծնվեց ապագա գեներալ-լեյտենանտ Միքայել Հովհաննիսյանը:Միքայելի երկու ծնողներն էլ իրենց ամբողջ կյանքը նվիրել են ծառայությանը և սերտորեն կապված են եղել զորամասի հետ: Հայրը` Սերգեյ Հովհաննիսյանը, շուրջ 45 տարի ծառայել է սահմանապահ ջոկատում, մայրը երկար տարիներ գանձապահ-հաշվապահ է աշխատել: Նրանց հարգել և գնահատել են ինչպես զորամասում, այնպես էլ քաղաքում։Սահմանապահ ծառայության հետ են կապված նաև Հովհաննիսյանների մեծ ընտանիքի մյուս անդամների՝ կնոջ, դստեր, եղբոր, եղբոր կնոջ և նրա դստեր ճակատագրերը: Նրանք ընդհանուր առմամբ ավելի քան 500 տարի են նվիրել սահմանապահ զորքերում ծառայելուն։ Կարելի է ասել, որ Միքայել Հովհաննիսյանն ու նրա ընտանիքը սահմանապահ ջոկատի ձևավորման և առաջխաղացման կենդանի վկաներն են։Սպա դառնալու որոշումը Միքայելը կայացրել է դեռևս 7-րդ դասարանում։ Մասնագիտության ընտրությունը գիտակցված է եղել և միանգամայն բնական. նա մեծացել է զինվորականների շրջանում, որոնք նրա համար երկրի և գործի նվիրյալների օրինակ էին։1992թ. Միքայել Հովհաննիսյանը նշանակվել է Արտաշատի սահմանապահ ջոկատի պետ: Այս ժամանակահատվածը ամենադժվարներից մեկն էր ինչպես Հայաստանի Հանրապետության, այնպես էլ երկրի տարածքում տեղակայված ռուսական սահմանապահ զորքերի համար: Թուրքական կողմից հաճախակի, այդ թվում՝ զենքի կիրառմամբ սադրանքների, ֆինանսավորման լուրջ պրոբլեմների, անձնակազմի պակասի պայմաններում, Արցախում ընթացող պատերազմի, Հայաստանի շրջափակման և տնտեսական լուրջ դժվարությունների ֆոնին սահմանի պահպանության հարցերը միահյուսվել էին ծառայողական-մարտական գործունեության ապահովման խնդիրներին։Տեղական իշխանության մարմինների և բնակչության հետ ամենօրյա փոխգործակցությունն էր թույլ տալիս ապահովել հայ-թուրքական հատվածի հուսալի պաշտպանությունը։ Չնայած բոլոր մարտահրավերներին` ջոկատը հաջողությամբ կատարում էր իր առաջադրանքները՝ բազմիցս ընդգրկվելով Ռուսաստանի սահմանապահ զորքերի լավագույն ստորաբաժանումների շարքում:Օպերատիվ-ծառայողական գործունեության մեջ գրանցած հաջողությունների համար 1993 թվականին Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի հրամանագրով նշանակվեց «Արմենիա» զորախմբի հրամանատար, իսկ 1994 թվականի մայիսի 27-ին՝ 39 տարեկանում, նրան շնորհվեց գեներալ-մայորի կոչում:1996-1998 թվականներին Միքայել Հովհաննիսյանը սովորեց Ռուսաստանի Դաշնության զինված ուժերի գլխավոր շտաբի ակադեմիայում, որն ավարտեց գերազանցությամբ։ Ավարտելուց հետո նշանակվեց Վլադիվոստոկի Խաղաղօվկիանոսյան սահմանային շրջանի՝ ամենամեծ և ռազմավարական առումով կարևոր միավորումներից մեկի շտաբի պետ։ Այդ միավորումը պատասխանատու է Չինաստանի, ԿԺԴՀ-ի և Ճապոնիայի հետ սահմանների պահպանության համար: 1999 թվականին Ռուսաստանի նախագահի հրամանագրով նրան շնորհվեց գեներալ-լեյտենանտի զինվորական կոչում։2002 թվականին գեներալ Հովհաննիսյանը գլխավորեց Չելյաբինսկի Հարավարևելյան տարածաշրջանային սահմանային վարչությունը։ Նրա ենթակայության տակ էին գտնվում մի քանի վարչություններ, որոնք պատասխանատու էին ավելի քան 7500 կիլոմետր երկարությամբ ռուս-ղազախական ողջ սահմանի պահպանության համար։Պահեստազորի շարքերը համալրելուց հետո գեներալ Հովհաննիսյանը շարունակում է ակտիվ աշխատել քաղաքացիական ոլորտում։ Նրա գիտելիքներն ու փորձը մնում են պահանջված. նա հաճախ է այցելում սահմանապահ վարչություն, ջոկատներ և ուղեկալներ՝ մնալով հեղինակավոր գործիչ ինչպես գործընկերների, այնպես էլ սպաների երիտասարդ սերնդի համար:
https://arm.sputniknews.ru/20250505/hh-i-sahmanajin-vitshaky-kam-vov-e-uzum-kvortsanel-haj-turqakan-sahmani-rusakan-amrvocy-88608124.html
մեղրի
թուրքիա
Sputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2025
Լև Ազատխանյան
https://cdn.am.sputniknews.ru/img/07e8/03/01/72951547_83:0:1151:1068_100x100_80_0_0_ba0dbec44e1df028d87f5d78a72e989b.jpg
Լև Ազատխանյան
https://cdn.am.sputniknews.ru/img/07e8/03/01/72951547_83:0:1151:1068_100x100_80_0_0_ba0dbec44e1df028d87f5d78a72e989b.jpg
Լուրեր
am_HY
Sputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
https://cdn.am.sputniknews.ru/img/743/82/7438245_0:15:1600:1215_1920x0_80_0_0_d680e5298050c4b92eb2138df1653343.jpgSputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
Լև Ազատխանյան
https://cdn.am.sputniknews.ru/img/07e8/03/01/72951547_83:0:1151:1068_100x100_80_0_0_ba0dbec44e1df028d87f5d78a72e989b.jpg
հայաստան, մեղրի, թուրքիա, սահման, ռուսաստան, հայրենական մեծ պատերազմի վետերան
հայաստան, մեղրի, թուրքիա, սահման, ռուսաստան, հայրենական մեծ պատերազմի վետերան
Մեղրեցի Միքայելը. ինչպես Հայաստանի սահմանը ռուսական գեներալ ձևավորեց
Հունիսին Մեղրիի սահմանապահ ջոկատը նշում է իր 70-ամյա հոբելյանը, որի պատմությունը կերտել և կերտում են մարդիկ:
Մեղրի քաղաքի յուրաքանչյուր բնակիչ այս կամ այն կերպ կապված է սահմանի ու սահմանային պահպանության հետ։ Ոմանք ծառայում կամ աշխատում են սահմանապահ ջոկատում, մյուսները հողամասեր ունեն և սահմանապահ զորքերի ինժեներական ու տեխնիկական կառույցների գծից այս կողմ զբաղվում են գյուղատնտեսությամբ: Ապրելով սահմանի մոտ` նրանք բոլորը դառնում են ընդհանուր գործի՝ սահմանի պահպանության մասնիկ։
Հատկանշական է, որ սահմանապահ ջոկատի կազմավորումից ընդամենը մեկ ամիս անց՝ 1955 թվականի հուլիսի 9-ին, Մեղրիում, զինվորականի ընտանիքում ծնվեց ապագա գեներալ-լեյտենանտ Միքայել Հովհաննիսյանը:
Միքայելի երկու ծնողներն էլ իրենց ամբողջ կյանքը նվիրել են ծառայությանը և սերտորեն կապված են եղել զորամասի հետ: Հայրը` Սերգեյ Հովհաննիսյանը, շուրջ 45 տարի ծառայել է սահմանապահ ջոկատում, մայրը երկար տարիներ գանձապահ-հաշվապահ է աշխատել: Նրանց հարգել և գնահատել են ինչպես զորամասում, այնպես էլ քաղաքում։
Սահմանապահ ծառայության հետ են կապված նաև Հովհաննիսյանների մեծ ընտանիքի մյուս անդամների՝ կնոջ, դստեր, եղբոր, եղբոր կնոջ և նրա դստեր ճակատագրերը: Նրանք ընդհանուր առմամբ ավելի քան 500 տարի են նվիրել սահմանապահ զորքերում ծառայելուն։ Կարելի է ասել, որ Միքայել Հովհաննիսյանն ու նրա ընտանիքը սահմանապահ ջոկատի ձևավորման և առաջխաղացման կենդանի վկաներն են։
Սպա դառնալու որոշումը Միքայելը կայացրել է դեռևս 7-րդ դասարանում։ Մասնագիտության ընտրությունը գիտակցված է եղել և միանգամայն բնական. նա մեծացել է զինվորականների շրջանում, որոնք նրա համար երկրի և գործի նվիրյալների օրինակ էին։
1992թ. Միքայել Հովհաննիսյանը նշանակվել է Արտաշատի սահմանապահ ջոկատի պետ: Այս ժամանակահատվածը ամենադժվարներից մեկն էր ինչպես
Հայաստանի Հանրապետության, այնպես էլ երկրի տարածքում տեղակայված ռուսական սահմանապահ զորքերի համար: Թուրքական կողմից հաճախակի, այդ թվում՝ զենքի կիրառմամբ սադրանքների, ֆինանսավորման լուրջ պրոբլեմների, անձնակազմի պակասի պայմաններում, Արցախում ընթացող պատերազմի,
Հայաստանի շրջափակման և տնտեսական լուրջ դժվարությունների ֆոնին սահմանի պահպանության հարցերը միահյուսվել էին ծառայողական-մարտական գործունեության ապահովման խնդիրներին։
Տեղական իշխանության մարմինների և բնակչության հետ ամենօրյա փոխգործակցությունն էր թույլ տալիս ապահովել հայ-թուրքական հատվածի հուսալի պաշտպանությունը։ Չնայած բոլոր մարտահրավերներին` ջոկատը հաջողությամբ կատարում էր իր առաջադրանքները՝ բազմիցս ընդգրկվելով Ռուսաստանի սահմանապահ զորքերի լավագույն ստորաբաժանումների շարքում:
Օպերատիվ-ծառայողական գործունեության մեջ գրանցած հաջողությունների համար 1993 թվականին Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի հրամանագրով նշանակվեց «Արմենիա» զորախմբի հրամանատար, իսկ 1994 թվականի մայիսի 27-ին՝ 39 տարեկանում, նրան շնորհվեց գեներալ-մայորի կոչում:
1996-1998 թվականներին Միքայել Հովհաննիսյանը սովորեց Ռուսաստանի Դաշնության զինված ուժերի գլխավոր շտաբի ակադեմիայում, որն ավարտեց գերազանցությամբ։ Ավարտելուց հետո նշանակվեց Վլադիվոստոկի Խաղաղօվկիանոսյան սահմանային շրջանի՝ ամենամեծ և ռազմավարական առումով կարևոր միավորումներից մեկի շտաբի պետ։ Այդ միավորումը պատասխանատու է Չինաստանի, ԿԺԴՀ-ի և Ճապոնիայի հետ սահմանների պահպանության համար: 1999 թվականին Ռուսաստանի նախագահի հրամանագրով նրան շնորհվեց գեներալ-լեյտենանտի զինվորական կոչում։
2002 թվականին գեներալ Հովհաննիսյանը գլխավորեց Չելյաբինսկի Հարավարևելյան տարածաշրջանային սահմանային վարչությունը։ Նրա ենթակայության տակ էին գտնվում մի քանի վարչություններ, որոնք պատասխանատու էին ավելի քան 7500 կիլոմետր երկարությամբ ռուս-ղազախական ողջ սահմանի պահպանության համար։
Իր ծառայության բոլոր փուլերում Միքայել Հովհաննիսյանին բնորոշ են եղել ամենաբարձր պրոֆեսիոնալիզմը, ռազմավարական մտածողությունը, կարևորն արագ վերհանելու, ոչ ստանդարտ, բայց հավասարակշռված որոշումներ կայացնելու և նույնիսկ ամենաբարդ պայմաններում դրանց իրականացմանը հասնելու ունակությունը։ Նա միշտ պահանջկոտ էր ենթակաների, իսկ առաջին հերթին՝ հենց իր նկատմամբ։
Պահեստազորի շարքերը համալրելուց հետո գեներալ Հովհաննիսյանը շարունակում է ակտիվ աշխատել քաղաքացիական ոլորտում։ Նրա գիտելիքներն ու փորձը մնում են պահանջված. նա հաճախ է այցելում սահմանապահ վարչություն, ջոկատներ և ուղեկալներ՝ մնալով հեղինակավոր գործիչ ինչպես գործընկերների, այնպես էլ սպաների երիտասարդ սերնդի համար: