00:00
01:00
02:00
03:00
04:00
05:00
06:00
07:00
08:00
09:00
10:00
11:00
12:00
13:00
14:00
15:00
16:00
17:00
18:00
19:00
20:00
21:00
22:00
23:00
00:00
01:00
02:00
03:00
04:00
05:00
06:00
07:00
08:00
09:00
10:00
11:00
12:00
13:00
14:00
15:00
16:00
17:00
18:00
19:00
20:00
21:00
22:00
23:00
Ուղիղ եթեր
09:00
9 ր
Ուղիղ եթեր
09:33
12 ր
Ուղիղ եթեր
09:46
14 ր
Ուղիղ եթեր
10:00
8 ր
Ուղիղ եթեր
10:09
53 ր
Ուղիղ եթեր
13:00
8 ր
Ուղիղ եթեր
14:00
8 ր
Ուղիղ եթեր
17:00
9 ր
Հասմիկ Պապյան և Նարեկ Հախնազարյան
Վերախմբված «Արցախ» կամերային նվագախումբը Երևանում առաջին համերգը կունենա
17:10
5 ր
5 րոպե Դուլյանի հետ
On air
18:07
8 ր
Աբովյան time
On air
18:20
40 ր
Ուղիղ եթեր
09:00
4 ր
Երվանդ Բոզոյան
Միջազգային հայցերից հրաժարումը մերժելի է, եթե Հայաստանը պետք է հրաժարվի ղարաբաղցիների վերադարձից․ Երվանդ Բոզոյան
09:05
14 ր
Գրիգորի Սաղյան
Որևէ օրենքում չկա նույնիսկ կիբեռանվտանգության սահմանումը. Գրիգորի Սաղյան
09:20
9 ր
Ուղիղ եթեր
09:30
5 ր
Ամանորին ընդառաջ
Երևանցիները Նոր տարվան պատրաստվում են ըստ գրպանի պարունակության
10:14
3 ր
Ուղիղ եթեր
12:00
5 ր
Ուղիղ եթեր
13:00
5 ր
Ուղիղ եթեր
14:00
5 ր
Ուղիղ եթեր
17:00
6 ր
Ուղիղ եթեր
18:00
6 ր
Աբովյան time
On air
18:18
41 ր
Ուղիղ եթեր
19:00
6 ր
ԵրեկԱյսօր
Եթեր
ք. Երևան106.0
ք. Երևան106.0
ք. Գյումրի90.1
Петербургский международный экономический форум. День первый - Sputnik Արմենիա, 1920
ՌԱԴԻՈ

Ինչո՞ւ Մեղրիում չկառուցվեց նավթավերամշակման գործարանը. փորձագետը` ռիսկերի մասին

Դավթյան. Մեղրիում նավթավերամշակման գործարան չկառուցվեց հակաիրանական պատժամիջոցների ու Վրաստանի դիրքորոշման պատճառով
Բաժանորդագրվել
Էներգետիկ անվտանգության ինստիտուտի տնօրեն Վահե Դավթյանը Sputnik Արմենիայի եթերում անդրադարձել է Մեղրիում նավթավերամշակման գործարան կառուցելու չիրականացված ծրագրին և հեռանկարին։
Հայ-իրնական սահմանին նավթավերամշակման գործարանի կառուցման նախագիծը չիրականացավ, որովհետև մի կողմից մեծ ազդեցություն ունեցան հակաիրանական պատժամիջոցները, մյուս կողմից` հարևան Վրաստանի աշխարհաքաղաքական դիրքորոշումը։ Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում նման տեսակետ հայտնեց Էներգետիկ անվտանգության ինստիտուտի տնօրեն Վահե Դավթյանը։
Ըստ նրա` երբ այդ գործարանի շահագործումը դիտարկվեց բացառապես ներհայաստանյան շուկան նավթամթերքով ապահովելու համար, ապա պարզ դարձավ, որ ներդրումների իրականացումը հեռանկարային չիր կարող լինել, քանի որ ի սկզբանե ենթադրվում էր, որ գործարանը լինելու է տարածաշրջանային նշանակություն ունեցող և տեղում արտադրվող նավթամթերքը Վրաստանի տարածքով կամ նավթամուղով արտահանվելու էր երրորդ երկրներ։
«Հաշվի առնելով Վրաստանի կեցվածքը` նախագիծը սառեցվեց, և հասկանալով, որ նման ներդրում իրականացնելով իրանական կողմը հայտնվում է բավականին լուրջ ռիսկի ներքո գումարների վերադարձելիության տեսանկյունից, Թեհրանը նույնպես ակտիվություն չցուցաբերեց։ Հաշվի առնելով մեր տարածաշրջանում առկա կարմիր գծերի հանգամանքը` սույն նախագիծը թեև պետք է գտնվի հայ-իրանական օրակարգում, և դրա մասին անհրաժեշտ է պարբերաբար խոսել, բայց այս պահին նման նախագիծը կյանքի կոչելու իրական նախադրյալներ Հայաստանում չկան»,– նշեց Էներգետիկ անվտանգության ինստիտուտի տնօրենը։
Դավթյանը հիշեցրեց, որ հայ-իրանական սահմանին նավթավերամշակման գործարան կառուցելու նախագիծը մշակվել է դեռ Խորհրդային Միության օրոք և մասնավորապես 1960–ական թվականներին այն բերվել էր Մոսկվայի ու Թեհրանի օրակարգ, նույնիսկ սկսվել էին որոշակի հետազոտական աշխատանքներ։ Սակայն այդ ժամանակահատվածում և իսլամական հեղափոխությունից առաջ Իրանը, հատկապես նավթի մատակարարումների մասով, առավելապես կախված էր ԱՄՆ–ից։ Հետևաբար Իրանը որոշեց հետ կանգնել այդ նախաձեռնությունից և խորացնել հարաբերությունները Վաշինգտոնի հետ։
Խորհրդային Միության փլուզումից հետո, արդեն նոր իրողությունների պայմաններում, երբ ՀՀ–ում հաջողվեց հաղթահարել էներգետիկ ճգնաժամը, 2000-ականների սկզբին նորից գրեթե նույն տրամաբանությամբ օրակարգ բերվեց հիշյալ նախագիծը։
Ըստ Դավթյանի` երբ օրակարգից փաստացիորեն հանվեց նավթավերամշակման գործարանի նախագիծը, սկսեց խոսվել նաև նավթամուղի կառուցման մասին, որը Թավրիզից պետք է գար–հասներ Մեղրի, սակայն այդ նախագիծը ևս կյանքի չկոչվեց, որովհետև պահանջում էր շուրջ 250-300 միլիոն դոլարի ներդրում։ Իսկ հաշվի առնելով այն, որ Հայաստանի ներսում արդեն սկսվել էին բավականին ակտիվ գազաֆիկացման աշխատանքներ, և բնական գազն ակտիվորեն օգտագործվում էր որպես ավտովառելիք, իսկ Հայաստանի ներսում բենզինի ու դիզվառելիքի սպառումը լավագույն դեպքում հասնում է 200-250 հազար տոննայի, ապա նման խոշոր ենթակառուցվածքային նախագծի իրագործումը տնտեսապես արդարացված չէր կարող լինել։
Ռուսաստանի հետ նավթագազային խաղերը Եվրոպային փակուղի են մտցրել
Հիշեցնենք, որ հայ-իրանական սահմանին նավթավերամշակման գործարանի կառուցման հարցը քննարկվում է 2000–ականների վերջից, սակայն բանակցություններից և երկու կողմի պաշտոնյաների հայտարարություններից այն կողմ, սայլը տեղից չի շարժվել։
Լրահոս
0