ԵՐԵՎԱն, 3 դեկտեմբերի - Sputnik. Միացյալ ընդդիմությունը կողմնորոշվել է և ընտրել այն առաջնորդին, որը վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականից հետո պետք է երկիրը ղեկավարի անցումային փուլում և պատրաստի այն արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններին։
Ընդդիմությունը հայտարարեց, որ իրենց վարչապետի թեկնածուն Վազգեն Մանուկյանն է
Պետական գործիչ և «նախապատմական» փորձով քաղաքական գործիչ Վազգեն Մանուկյանը, ըստ Նիկոլ Փաշինյանի հակառակորդների մտահղացման, ընտրություններին չի մասնակցելու։ Նրա խնդիրն է օբյեկտիվ պայմաններ ապահովել քաղաքական դաշտում ուժերի արդար մրցակցության համար։ Սակայն, որպեսզի Մանուկյանը իրականացնի ընդդիմության գործողությունների ծրագիրը, նախևառաջ անհրաժեշտ է, որ նա գա իշխանության։ Ինչպե՞ս։ Sputnik Արմենիան փորձել է հասկանալ իրավիճակը։
Քայլ առաջին․ փողոցային ցույցեր
Հայաստանի ներքաղաքական իրավիճակը սրվեց Արցախում հրադադարի նվաստացուցիչ պայմաններին Փաշինյանի համաձայնությունից հետո։ Մարտական գործողությունների արդյունքում հայկական կողմը կորցրել է վերահսկողությունը ոչ միայն հարավի և հարավ-արևելքի անվտանգության գոտու տարածքների (Ջաբրայիլ, Ֆիզուլի, Զանգելան, Կուբաթլու), այլ նաև բուն Արցախի (Հադրութ, Շուշի) մի մասի նկատմամբ: Աղդամը (Ակնա), Քելբաջարը (Շահումյանի շրջան) և մասամբ Լաչինի (Քաշաթաղի) շրջանները հանձնել են առանց մարտի։
Փաշինյանի հակառակորդներին անմիջապես միավորեց «Նիկոլ, դավաճան» կարգախոսը, որի ներքո նրանք սկզբում պահանջում էին հրաժարական և Արցախի հարցով համաձայնության չեղարկում, բայց հետո թողեցին միայն առաջին կետը։ Ընդդիմության առաջնորդները, որոնք մինչ այդ Փաշինյանին մեղադրում էին հակառուսական հայացքների համար, խոստովանեցին, որ պատերազմը դադարեցվել է Հայաստանի ռազմավարական դաշնակցի՝ Ռուսաստանի միջնորդությամբ, որի խաղաղապահները մտել են հակամարտության գոտի՝ որպես չճանաչված հանրապետության մնացած տարածքում խաղաղության և հայ բնակչության պաշտպանության երաշխավոր: Ուստի օրակարգում արդիական է մնում մեկ պահանջ՝ կառավարության հրաժարականը, որն իր գործին վատ տիրապետելու պատճառով իրավիճակը հասցրել է պատերազմի և պարտության։
Համացանցում Փաշինյանի հրաժարականի պահանջով ստորագրահավաք է սկսվել
Բողոքի ակցիաները բավականին բուռն էին սկսվել, բայց մասնակիցների թիվն ամեն օր չէր ավելանում։ Ի վերջո, այս ամենը հանգեցրեց Երևանի կենտրոնում ամենօրյա երթերին և փողոցները կենդանի շղթայով փակելու փորձերին, ինչպես 2018 թվականի գարնանը հաջողությամբ իրականացնում էին Փաշինյանի կողմնակիցները։
Ակնհայտ է, որ ընդդիմությունը չկարողացավ լայնածավալ ակցիաներ կազմակերպել և ապահովել հանրային ճնշում, որը պետք է կաթվածահար աներ իշխանական կառույցները և ստիպեր վարչապետին ինքնակամ վայր դնել իր լիազորությունները։
Քայլ երկրորդ․ խորհրդարանական ճգնաժամ
Սահմանադրության բարեփոխումից (2015 թ.) հետո Հայաստանում փաստացի պետության ղեկավար դառնում է վարչապետը, որն ընտրվում է խորհրդարանի պատգամավորների սովորական քվեարկության միջոցով (կոճակ սեղմելով)։ Հենց այդպես էլ 2018 թ․-ի գարնանը իշխանության եկավ ընդդիմադիր Փաշինյանը, որը ԱԺ-ում կողմնակիցների մեծամասնություն չուներ, բայց որի բազմաթիվ կողմնակիցները շրջապատել էին խորհրդարանը և թույլ չէին պատգամավորներին լքել շենքը՝ առանց իրենց հարկավոր որոշումը կայացնելու։
Այժմյան ընդդիմադիր միավորումը՝ բաղկացած 16 կուսակցություններից, նման զանգվածայնության չկարողացավ հասնել հասկանալի պատճառներով։ Բնակչության մեծ մասը հիմա ակտիվ քաղաքականության սիրտ չունի։ Շատերը, թեև ցանկանում են իշխանության փոփոխություն, բայց բնազդաբար գերադասում են չմասնակցել այդ գործընթացին, այլ դիտել կողքից։
Այս ֆոնին կառավարությանն անվստահության հայտնելու խորհրդարանական քվեարկության տարբերակը և, որպես հետևանք, արտահերթ ընտրությունների անցկացումը անհավանական են թվում։ Ազգային ժողովում մեծամասնություն են կազմում Փաշինյանի կողմնակիցները, որոնք ունեն 85 տեղ՝ 131-ից։ Իշխանամետ «Իմ քայլը» խմբակցությունն ամուր կառչած է իշխանությունից և բոյկոտում է խորհրդարանական ընդդիմության՝ «Բարգավաճ Հայաստան» (24 մանդատ) և «Լուսավոր Հայաստան» (17 մանդատ) խմբակցությունների նախաձեռնությունները՝ կառավարության հրաժարականի հարցով։ Նրանք հասկանում են, որ իրենցից խստորեն պատասխան են պահանջելու վարչապետի գործունեության պտուղների համար, ուստի հույս ունեն, որ Փաշինյանը ինչ-որ հրաշքով կարող է լիցքաթափել իրավիճակը։
«Վազգեն Մանուկյանը 1 տարի անց արտահերթ ընտրություն կկազմակերպի». հայտարարություն
Ընդդիմության պատգամավորները նշում են, որ իրենց քաղաքական հակառակորդը խուսափում է շփումներից ու քննարկումներից։ Ինչպես պաշտոնական, այնպես էլ ոչ պաշտոնական։ Նման իրավիճակում Փաշինյանի հակառակորդներն ակամա ստիպած են սպասել, թե երբ ներքին տարաձայնությունների պատճառով իշխող դաշինքը ճաքեր կտա, կպառակտվի և կկորցնի բացարձակ մեծամասնությունը։ Թեժացող իրավիճակը նպաստում է դրան։ Փաշինյանը շարունակում է կասկածելի կադրային նշանակումները։ Փորձառու նախարարներն ու մարզպետներն ինքնակամ լքում են իրենց պաշտոնները, քանի որ չեն կարողանում համակերպվել հետպատերազմական իրողությունների հետ։
Ընդդիմությունը կոչ է անում փակել Երևանի փողոցները
Բայց որպեսզի հասունանա այնպիսի խորհրդարանական ճգնաժամ, որը կհանգեցնի երկրի ղեկավարի նկատմամբ քաղաքական որոշման, շատ բան կախված կլինի հենց Մանուկյանից։ Ընդդիմության համար կարևոր է, որ նոր առաջնորդը համոզիչ կերպար դառնա ոչ միայն խորհրդարանի պատերից դուրս գտնվող ժողովրդի, այլև դրա պատերից ներս գտնվող ժողովրդական ընտրյալների համար:
