«Եթե չկարողանամ ուղեղիս գործունեությունը խթանող հաբեր գնել, հիմար էլ կմնա՞մ». Դուլյան

Դե, կլիմայի փոփոխության և հարուստների ու աղքատների միջև ահագնացող անդունդի մասին շատ է խոսվում, բայց Բի Բի Սի ընկերությունը առանձնացրել է մի քանի մարտահրավեր, որոնք պարզապես կարող են փոխել բոլորիս կյանքը և արդեն փոխում են։

Օրինակ` սոցիալական ցանցերը։ Հեռու չգնանք՝ Facebook-ը փոխեց իր այսպես կոչված ինտերֆեյսը՝ բոլորս դժգոհ ենք։ Բայց սա, իհարկե, չարյաց փոքրագույնն է, Facebook-ը ջահել երևույթ է՝ մոտավորապես 15 տարեկան։ Այսօր շատ դժվար է ասել, թե ինչ ազդեցություն կունենան սոցիալական ցանցերը մեր կյանքի վրա 2050 թվականին։

​Շատ ավելի արմատական հարցեր կան։ Օրինակ՝ մարդկային գեների մոդիֆիկացումը՝ նորացումը և փոփոխությունը։ Իհարկե, դրական պահեր կան։ Կարող ես այնպես փոխել մարդու ԴՆԹ-ն, որ այդ մարդը մահաբեր ինչ-ինչ հիվանդությունների դեմ իմունիտետ ձեռք բերի։ Բայց, ինչպես պնդում են բազմաթիվ մասնագետներ, գեների մոդիֆիկացոումը նաև շատ վտանգավոր կողմեր ունի։ Այսինքն՝ դու հնարավորություն ես ստանում փոխել մարդուն։ Սկզբունքային հարց է ծագում՝ արդյոք մենք իրավունք ունենք փոխել մարդկային էությունը։

Վախի վրա հիմնված հասարակությունն ապագա չունի․ ինչից էր վախենում Անգելա Մերկելը

Եվս մի մարտահրավեր։ Կյանքի տևողության մեծացումը։ Բնականաբար, շատ լավ է, որ մարդկանց կյանքը երկարում է։ Բայց դա իր հետ բազում պրոբլեմներ է բերում։ Բա ո՞վ պետք է հոգ տանի այդ մարդկանց մասին։ Տեսեք։ 2100 թվականին` այսինքն այս դարի վերջին, 100 տարին բոլորած մարդկանց թիվն աճելու է ավելի քան 50 անգամ։

Այսօր անհավատալի է թվում, բայց այժմվա 500 հազարի փոխարեն այդ մարդկանց թիվը հասնելու է 26 միլիոնի։ Ո՞վ է պահելու նրանց։ Ճապոնիայում ռոբոտներ են մշակում տարեցներին սպասարկելու համար։ Բայց սա խնդրի լուծում չի։ Բա կենսաթոշա՞կը։ Չէ՞ որ կտրուկ ավելանալու է կենսաթոշակառուների թիվը։​

Տրանսպորտի հարցը։ Եթե հիմա արդեն աշխատանքային օրվա ավարտին՝ երեկոյան ժամը 6-ից հետո, Երևանում հնարավոր չէ աշխատավայրից տուն հասնել առանց խցանման մեջ ընկնելու, բա պատկերացրեք, թե ինչ է լինելու 30 տարի հետո։ Անընդհատ խոսվում է այն մասին, որ ուր որ է` մենք քաղաքակիրթ տրանսպորտ ենք ունենալու՝ հարմարավետ ավտոբուսներով։ Բայց, կներեք, այդ ավտոբուսները ինչպե՞ս են մեզ տուն հասցնելու, եթե մայրաքաղաքի բոլոր փողոցներում խցանումներ են։

Սալեմի վհուկները. ինչպես մարդկանց մահապատժի ենթարկեցին աղջիկների պատճառով

​Սակայն շեղվեցինք համաշխարհային մարտահրավերներից։ Մենք ծով չունենք, ուրեմն գոնե այս հարցում խնդիր էլ չունենք։ Բայց աշխարհի առափնյա որոշ քաղաքներ կարող են անցնել ջրի տակ, քանզի ծովի մակարդակն անընդհատ բարձրանում է։ Այդ պրոբլեմի առաջ արդեն հայտնվել է Մայամի քաղաքը Ամերիկայում։ Բայց խոսքը ոչ միայն կոնկրետ քաղաքների, այլև ամբողջ կղզիների մասին է։ Դրանց բնակիչներն առաջիկա տասնամյակների ընթացքում կարող են դառնալ այսպես ասած «կլիմայական փախստականներ»։​

Երկրաքաղաքական խնդիրներ։ Դրանցից մենք չենք կարող խուսափել, որովհետև Ղարաբաղի հարց ունենք, որը դժվար թե լուծում գտնի առաջիկա տարիներին։ Բայց, ախր, խնդիրներ կան ողջ աշխարհում։ Հյուսիսային Կորեան հրթիռներ է փորձարկում։ Մեծ Բրիտանիան դուրս է գալիս Եվրամիությունից։ Պարզ չի, թե ինչպես կհանգուցալուծվի իրավիճակը Վենեսուելայում։ Արդյոք ի վերջո ընդհանուր լեզու կգտնեն Ամերիկան և Իրանը։ Այսօրվա խնդիրներն եմ թվարկում՝ բա ի՞նչ է լինելու առաջիկա 30 տարիների ընթացքում։ Ո՞վ կարող է կանխատեսել։​

Եվ վերջապես։ Հիմա արդեն աշխարհի տարբեր լաբորատորիաներում մշակվում են հաբեր, որոնք կարող են կտրուկ բարելավել մարդու ուղեղի գործունեությունը, այսինքն, պարզ ասած՝ ավելի խելոք դարձնել մարդուն։ Հիմա հարց՝ եթե ես փող ունեմ, կկարողանամ գնել այդ հաբերը, բա եթե փող չունե՞մ։ Էսպես հիմար էլ կմնա՞մ։

Ամենահին անունն ունեցող երկիրը, կամ Լիբանանի վարչապետի անկեղծ և տարօրինակ հայտարարությունը