ԵՐԵՎԱՆ, 29 հունվարի — Sputnik. Հայկական դամբարաններում շարունակում են գտնել իրեր, որոնք այնտեղ են հայտնվել այլ տարածքներից։ 2017 թվականի պեղումները թույլ են տվել մի շարք բացահայտումներ անել։
Հայկական լեռնաշխարհում անագի հանքեր չեն եղել, բայց կարողացել են անագ բերել հեռու վայրերից` Իսպանիայից, Բրիտանիայից, նաև Իրանական լեռնաշխարհի արևելքում գտնվող Բադահշանի լեռներից։
Մեծամորի պեղումների ժամանակ 2017 թվականին գտնված նմուշները ուղարկվել են Գերմանիա` փորձաքննության։ Այնտեղ կփորձեն տեղեկություն ստանալ դրանց ծագման մասին։
«Պետք չէ զարմանալ, որ մետաղները հազարավոր կիլոմետրեր են անցել»,- լրագրողներին ասաց «Պատմամշակութային արգելոց-թանգարանների և պատմական միջավայրի պահպանության ծառայության» գիտքարտուղար Աշոտ Փիլիպոսյանը։
Նա նշեց, որ 1960-ականների սկզբին հյուսիսային Միջագետքում ասորական սեպագիր արձանագրություն են գտել, որի վրա նշված է եղել` Նաիրի երկրի բնակիչներն անագի վերավաճառքով են զբաղվել։ Նույնիսկ «հաշիվ-ապրանքագիրն» է պահպանվել` Միջերկրական ծովի ափերի անագի 50 մլն մինայի մասին։ Մեկ մինան մի քանի հարյուր գրամ է (մինչև 1 կիլոգրամ)։
Հաշվի առնելով, որ անագն ու պղինձը բրոնզի համար խառնում էին 1/8 և 1/9 հարաբերակցությամբ, ապա այդ բեռից կարելի էր մինչև կես տոննա բրոնզ ստանալ, ընդգծեց Փիլիպոսյանը։
Իսկ այն ժամանակների համար դա խոշոր կարողություն էր։
Շարունակում են նաև միջերկրական խխունջներ գտնել։ Ճիշտ է` դրանց նշանակությունը մինչև վերջ պարզ չէ։ Հնարավոր է` որպես դրամական միավոր են գործածվել (ինչպես ընդունված էր Աֆրիկայում)։
Սակայն գիտնականների կարծիքով` ավելի հավանական է, որ դրանք որպես պահապան մանյակներ օգտագործած լինեն։ Չի բացառվում, որ Շամիրամի մանյակը, որի մասին խոսվում է լեգենդներում, մեր նախնիները պատրաստել են հենց հեռավոր ծովախխունջներից…
