Լաուրա Սարգսյան, Sputnik.
Հիմնական մայրուղու շինարարական աշխատանքների պատճառով Երևանից Ախթալա տանող ճանապարհն ավելի քան երեք ժամ տևեց: Մի քանի հարյուր մետրից կարելի էր հասկանալ, թե փառատոնը որ սարալանջին է անցկացվում: Անգամ անձրևն ու ցուրտը չէին կարողանում խամրեցնել մանղալի վրա պատրաստված խորովածի բույրը:
Ամրոցի բակում տեղադրված տաղավարներում մարդիկ գործի էին անցել. մեկը միս էր շարում շամփուրների վրա, մուսը՝ բանջարեղեն մաքրում: Բոլորը պատրաստվում էին մրցույթին, իսկ այդ ընթացքում ավելանում էր զբոսաշրջիկների, քաղաքի բնակիչների ու հյուրերի թիվը:
Շամփուրի վրա գեղեցիկ շարված հավի, խոզի և ոչխարի մսերը մրցում էին սնկի ու բանջարեղենի խորովածի չափաբաժինների հետ:
«Այս տարի ավելացել է ոչ միայն հյուրերի, այլև փառատոնի մասնակիցների թիվը: Շուրջ 35 ռեստորանի ներկայացուցիչ ու մասնավոր անձ կա այստեղ», — Sputnik Արմենիայի թղթակցի հետ զրույցում ասաց «Հայկական խոհարարական ավանդույթների զարգացման և պահպանման» հասարակական կազմակերպության նախագահ Սեդրակ Մամուլյանը:
Նրա խոսքով` խորովածի փառատոնը, որն արդեն ութերորդ անգամ է կազմակերպվում, կարևոր է տարածաշրջանում, մասնավորապես Ախթալայում զբոսաշրջությունը զարգացնելու համար: Այն ոչ միայն ճանաչելի է դարձնում տեղանքը, այլև ծանոթացնում է տվյալ վայրի առանձնահատկություններին ու ավանդույթներին:
Եվ իսկապես, փառատոնը իսկական տոն է ոչ միայն մասնակիցների, այլև տեղի բնակիչների համար:
«Ողջ տարվա ընթացքում մենք անհամբեր սպասում ենք այս իրադարձությանը: Մենք կարողանում ենք մեր սեփական արտադրանքը ներկայացնել տարբեր տեղերից ժամանած մարդկանց: Փառատոնի շնորհիվ անցյալ տարի ռեստորաններից մեկի հետ մսի մատակարարման պայմանագիր կնքեցի», — ասաց փառատոնին մասնակցող Աննա Ենգոյանը:
Խաչիկյանների ընտանիքը նույնպես որոշել էր մասնակցել փառատոնի մրցույթին ու ապացուցել, որ համեղ խորոված կարող են պատրաստել ոչ միայն ռեստորանների խոհարարները, այլև՝ շարքային քաղաքացիները:
«Ընկերներով ենք եկել այստեղ: Մեր մտերիմներից մեկը շատ համեղ ու ախորժալի խորոված է պատրաստում, և մենք հաղթանակի հույս ունենք», — Sputnik Արմենիայի թղթակցի հետ զրույցում ասաց Սոնա Խաչատրյանը:
Նրա խոսքով` իրենց ներկայացրած խորովածի տեսականու մեջ և՛ բրոկոլիից ու չինական կաղամբից պատրաստած խորոված կար, և՛ սուլուգունի պանրով ու պղպեղով համեմված քյաբաբ:
Ախթալայի ամրոցի մոտ 80 տարեկան մի տատիկ նստել էր քարին ու հետևում էր, թե ինչպես են շամփուրները պտտվում կրակի վրա: Կիսով չափ հույն Մարիա Յորդամովան էր, որն ութ տարվա մեջ ոչ մի փառատոն բաց չի թողել:
«Սա միակ ուրախությունն է ինձ նման տարեց մարդու համար, որը ոչ մի տեղ չի գնում: Տարին մեկ անգամ այստեղ կարելի է անվճար համերգ լսել և այսքան մարդու տեսնել», — ասաց Մարիա տատիկը:
Պատմեց, որ երիտասարդները քիչ-քիչ լքում են քաղաքը, ուրիշ տեղերում են աշխատանք փնտրում, որովհետև քաղաքում շատ դժվար է աշխատանք գտնել:
Փառատոնի հյուրն էր նաև Ալեքսանդր Ջանոևը` հայ մեծ բարերար Միքայել Արամյանցի ծոռը: Նա եկել է Լոնդոնից, իսկ Ախթալայում է հայտնվել հայաստանյան շրջագայության շրջանակներում: Ջանոևը կարծում է, որ հայկական խորովածը ամենալավն է աշխարհում:
Քանի դեռ մենք զրուցում էինք Ջանոևի հետ փառատոնի ժյուրին հայտարարեց, որ փառատոնն ավարտվեց: Սակայն դա չխանգարեց, որ մարդիկ մինչև ուշ երեկո խարույկ վառեն ու խորոված պատրաստեն:
Ութերորդ փառատոնի նորամուծությունը Հայաստանի 125-մետրանոց դրոշն էր, որը նվիրված էր Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին և Հայաստանի անկախության 25-ամյակին:
