00:00
01:00
02:00
03:00
04:00
05:00
06:00
07:00
08:00
09:00
10:00
11:00
12:00
13:00
14:00
15:00
16:00
17:00
18:00
19:00
20:00
21:00
22:00
23:00
00:00
01:00
02:00
03:00
04:00
05:00
06:00
07:00
08:00
09:00
10:00
11:00
12:00
13:00
14:00
15:00
16:00
17:00
18:00
19:00
20:00
21:00
22:00
23:00
Ուղիղ եթեր
09:00
6 ր
Գոհար Վարդանյան
Նոր համակարգը կօգնի բացառել սննդային թունավորումների դեպքերը հանրային սննդի կետերում. Գոհար Վարդանյան
09:07
11 ր
Սոսե Չանդոյան
Հայաստանի Հանրապետությունում չկա օբյեկտիվություն կա ընտրովի արդարադատություն․ Սոսե Չանդոյան
09:18
11 ր
Ուղիղ եթեր
09:30
30 ր
Ուղիղ եթեր
10:00
6 ր
Ուղիղ եթեր
10:06
54 ր
Ուղիղ եթեր
11:00
7 ր
Ուղիղ եթեր
13:00
6 ր
Ուղիղ եթեր
14:00
6 ր
Ուղիղ եթեր
17:00
5 ր
Ուղիղ եթեր
18:00
6 ր
Ուղիղ եթեր
19:00
6 ր
Ուղիղ եթեր
09:00
4 ր
Արա Պողոսյան
Տպավորություն է, որ ձևավորվել են վասալային հարաբերություններ. Արա Պողոսյան
09:05
5 ր
Հայկ Ֆարմանյան
Սա նշանակում է անուղղակի ֆինանսավորել Ադրբեջանին, ադրբեջանական բանակին. Հայկ Ֆարմանյան
09:12
7 ր
Քրիստինա Վարդանյան
Չի կարելի ասել, որ Ավինյանի պաշտոնավարման ընթացքում արվել է ավելին, քանի մինչ այդ․ Քրիստինա Վարդանյան
09:20
11 ր
Ուղիղ եթեր
09:31
4 ր
Ուղիղ եթեր
09:35
25 ր
Ուղիղ եթեր
10:00
3 ր
Ուղիղ եթեր
10:04
56 ր
Ուղիղ եթեր
11:00
3 ր
Ուղիղ եթեր
13:00
3 ր
Ուղիղ եթեր
14:00
3 ր
Ուղիղ եթեր
17:00
4 ր
Ուղիղ եթեր
18:00
3 ր
Ուղիղ եթեր
19:00
4 ր
ԵրեկԱյսօր
Եթեր
ք. Երևան106.0
ք. Երևան106.0
ք. Գյումրի90.1
Առանց տաբու ռադիոշարք - Sputnik Արմենիա, 1920, 16.02.2024
Առանց տաբուների

Ատեցի աչքերս, որ անհայ Արցախ տեսան. Դադիվանքի վանահայրը` ծառայության և վանքը լքելու մասին

Բաժանորդագրվել
Հայր Դերենիկը երկու սարկավագների հետ Դադիվանքից հեռացել և Հայաստան է եկել հոկտեմբերի 1-ին։ Sputnik Արմենիայի «Առանց տաբուների» հաղորդման շրջանակում նա պատմում է բարդ ու տխուր ճանապարհի մասին։
44-օրյա պատերազմից հետո հայ վանականները հերթափոխով էին ծառայում Դադիվանքում։ Վանահայր Դերենիկ աբեղա Սահակյանը պետք է վանքում անցկացներ կես տարի, սակայն հանգամանքների բերումով ծառայությունը տևեց 14 ամիս։ Վանահայրը Արցախի շրջափակման և ռազմական գործողությունների ժամանակ վանքում էր։ Ավելին` առաջիններից մեկն էր, որ տեղեկացավ սեպտեմբերյան ռազմական գործողությունների մասին, բայց Արցախը լքեց վերջին հեռացողների հետ։
«Կյանքիս ամենավատ ճանապարհն էր։ Ատեցի աչքերս, որ տեսա այն, ինչը երևակայել չէի կարող` անհայ Արցախ», - ասում է նա։
Վանահայրը պատմում է, որ Ստեփանակերտն անճանաչելի էր դարձել։ Տները, որտեղ նա հյուր էր եղել, որոնցում ծիծաղ էր լսել, դատարկ էին ու բաց դռներով, փողոցները լցված էին աղբով, իսկ ընտանի կենդանիները սոված էին ու անտերության մատնված։ Անճանաչելի էր նաև Դադիվանքը` մշուշով պատված ու տխուր։ Վանահայրն ու երկու սարկավագները առավոտյան շուտ զարթնել էին, որ հրաժեշտ տային վանքին։
Սահմանում ապրելը չի վախեցնում. 4 զավակների հայր բերձորցի Աղասին Չինարիում է հաստատվել
«Ես ոչինչ չեմ մոռանա, կհիշեմ ամեն վայրկյանը։ Երբեք Դադիվանքը այդքան տխուր չէի տեսել։ Զգում էր, որ վաղը եկեղեցու մեջ հայերեն աղոթք չի հնչելու», - ասում է Դերենիկ աբեղա Սահակյանը։
Նա պատմում է նաև, թե ինչպես էր վանքում կազմակերպում առօրյան, ով էր ամեն օր պատարագի գալիս, ինչպես իմացան պատերազմի սկսվելու մասին, ինչու հեռացան և կվերադառնա արդյոք, եթե հնարավորություն տրվի։
Ավելի մանրամասն` տեսանյութում։
Թեկուզ խրճիթ, բայց մերը լինի․ Արծվաբերդում հաստատված արցախցի ընտանիքի անորոշ ապագան
Լրահոս
0