ԵՐԵՎԱՆ, 12 փետրվարի - Sputnik. Արարատի մարզի Նոր Խարբերդ գյուղում ենք. ցեխով շաղախված ճանապարհով գնում ենք մինչև բնակելի որևէ տուն կհասնենք։ Բավական հին մի վագոն–տնակ ենք տեսնում` տանիքին աղավնիներ են, տան շեմին` նստած սև կատու, իսկ դրսում փոքրամարմին մի կին է, աղբն է հավաքում։ Հենց այս տունն էր մեզ պետք, իսկ դրսի կինը 42–ամյա Նունե Վ.-ն է, որը երեկ է ազատ արձակվել և բանտախցից տուն վերադարձել։
Օրեր առաջ մեծ աղմուկ էր բարձրացել իր դաժանությամբ առանձնացող մի դեպք, երբ խորթ հայրը ծեծելով սպանել էր մոտ 2–ամյա տղային։ Երեխայի մայրն ու խորթ հայրն այժմ կալանավորված են, իսկ տատը ստորագրությամբ ազատ է արձակվել։
Տատը մեզ տեսնում և ձեռքի գործը կիսատ է թողնում` մեծ պարկի մեջ տարբեր շշեր են, հիմնականում` օղու և գարեջրի։ «Ամուսինս աղբի հավաքմամբ զբաղվող մի ընկերությունում է աշխատում, բանվոր է. էս շշերը հավաքում է, հետո հանձնում խանութներին և 1500-2000 դրամ ստանում։ Լուրեր են տարածում, թե շշերը հավաքվել են, քանի որ մենք խմող ենք։ Ամուսինս, այո, խմում է, առանց խմիչքի չի կարող, բայց ո՞վ է տեսել կին արմատը խմի»,–ասում է մահացած երեխայի խորթ տատը։
Կնոջ խոսքն ընդհատում է ամուսինը` Զոհրաբը, որն էլ անկեղծորեն նշում է` հիմա էլ խմած է, բայց խմիչքից չի ագրեսիվանում։ «Ջահել ժամանակ սկսեցի խմել, հիմա չեմ կարում թարգեմ։ Իմ համար եմ խմում, ոչ մեկին վնաս չեմ տալիս, բոլորը գիտեն»,–ասում է տղամարդը։
Տիկին Նունեն մեզ ներս է հրավիրում, որ տունը ցույց տա. աղքատիկ կահույքով ու առանց նորմալ առաստաղի ու հատակի վագոն–տնակի ներսում ոչ մի բանի վրա աչքդ կանգ չի առնում` ամենուրեք հնամաշ իրեր են։ Նա, ի դեպ, Զոհրաբի երկրորդ կինն է, իսկ երեխայի սպանության մեջ մեղադրվող տղան` իր խորթ որդին։ Կինն այս ամուսնուց 2 անչափահաս աղջիկ ունի։
Նունեն անմիջապես մեզ այն սենյակն է տանում, ուր խորթ տղան ու հարսն են ապրել իրենց փոքրիկի հետ։ Երկտեղանոց անկողնու վրա փափուկ խաղալիքներ են շարված, մահացած տղայի սայլակն է անկյունում, իսկ անկողնուն կից փոքրիկ մի պահարան կա, որի դուռը բաց է` իրար վրա դարսած երեխայի հագուստներն են երևում...
Մտցրել է լվացքի մեքենան, հարվածել․ երեխայի մահվան գործով մորը և խորթ հորը կալանավորել են
«Երեք ամիս է, որ Արուսյակն (20 տարեկան) ու Ռազմիկը (30 տարեկան) միասին են ապրում։ Ոչ մեկի առաջին ամուսնությունը չի սա։ Երկուսն էլ մտավոր խնդիրներ ունեն. տղաս, օրինակ, «նիգոդնի» է ճանաչվել ու բանակից ազատվել։ Նա վարձով էր ապրում, երբ ամուսնացավ, ասացի գան մեզ հետ ապրեն, ծախսը շատ չլինի։ Ոչ բարով գային»,–պատմում է տիկին Նունեն ու հավելում` փոքրիկ տղայի գոյությամբ, ամեն դեպքում, ուրախացել էին` տան մթնոլորտը փոխվել էր, մանավանդ` երեխան նոր–նոր սկսել էր տատի–պապի ասել։
Սակայն երեխայի գոյության փաստը բոլորի համար չէ, որ ուրախալի էր։ Նրա խորթ հորն, օրինակ, միշտ նյարդայնացրել է երեխայի լացը, և հաճախ է ծեծել նրան։ Տատն ասում է` տղայի ձեռքից երեխային միշտ չէ, որ կարողանում էր փրկել` նա ասում էր` «ես, իմ ընտանիքը, ձեր գործը չի, մի խառնվեք»։ Երեխայի մայրն էլ ծեծի ժամանակ սովորաբար, ըստ տատի, չէր խառնվում և կարծում էր, որ ամուսինը ճիշտ է անում` երեխան իրենց խանգարում է։ Տատն ասում է, որ գիշերները սովորաբար երեխային «իր ծոցն» էր բերում` այդպես ծեծից էլ էր փրկվում։ Վերջին օրերին երեխան հաճախ է լացել` տատը կարծել է, որ ցավացող տեղ ունի և ամեն դեպքում ականջներն ինչ–որ դեղ է կաթացրել։
Դեպքի օրը` փետրվարի 6-ին, տատի խոսքով` ինքը գնացել է ջուր բերելու, քանի որ «ջուրը կրովի» է։ Երբ վերադարձել է, երեխայի չընդհատվող լացի ձայնն է լսել։ Գնացել, երեխային վերցրել է տղայի ու հարսի սենյակից և տեսել, որ լավ ծեծել են նրան, լվաքի մեքենայի մեջ մտցրել։ Տատն ասում է` այդ պահին երեխայի բերանից արյուն էր գալիս, իսկ պապն ավելացնում է` ականջն էլ պատռվել էր։
Երեխային ծեծել են ու դեղ խմեցրել. սարսափելի դեպք Արարատի մարզում
«Բերեցի մոտս ու տեսնեմ` լեզուն կուլ է գնում երեխայի։ Մատս տարա, լեզուն հանեցի։ Իմացա, որ մերը դեղ է խմացրել, որ սուս մնա։ Մատ տվեցի, հետ տվեց, հանգստացավ երեխեն։ Էդ գիշեր նորից իմ ծոցում պահեցի նրան։ Առավոտը տնից դուրս պիտի գայի, բայց տեսա, որ լավ չի Ստյոպիկս (երեխայի անունը Ստյոպա էր)` գույնը փոխվում էր։ Հետո արդեն կապտեց... Ձեռքերիս մեջ մահացավ»,–ասում է կինը։
Ամուսինը, սակայն, նշում է, որ ինքը տանն է եղել, լսել է երեխայի լացի ձայնը։ Տղան սենյակի դուռը փակել է, հայրը դռնից այն կողմ գոռգռացել է, թե մի օր երեխային ծեծելով կսպանի։ Տղան պատասխանել է` ձեր գործը չի։
Պապը պատմում է, որ երբ երեխան կապտել է, անզգայացել` նրա մայրը խաչակնքվել է, ապա իր արարքն այդ պահին գիտակցած և լացող ամուսնուն հանգստացրել, թե ոչինչ, էլի երեխաներ կունենանք... Պապն ասում է` հարսն ու տղան երևի մինչև վերջ էլ նորմալ չեն գիտակցել, թե ինչ են արել։
Տնից դուրս ենք գալիս. տատը մի տոպրակ խաղալիք է բերում ու ասում, որ երեխայի խաղալիքները չի կարողանում աղբը նետել, չգիտես ինչու` պահում է։ Նա հարսի հետ այսօր խոսել է, իսկ տղայի ձայնն անգամ լսել չի ուզում։ «Կուզեմ` իրեն շատ խիստ պատժեն։ Ես մեղավոր չեմ էս պատմության մեջ։ Երկու անչափահաս աղջիկ ունեմ, առաջին ամուսնուցս էլ մի մեծ աղջիկ ունեմ, բացի այդ, երկու երեխա էլ փողով եմ պահել, խնամել։ Եթե ես երեխա ծեծող լինեի, երեխա սպանող լինեի, ինչպես էին աղջիկներս իմ բոյին հասնելու հիմա»,–ասում է կինը։
Հրաժեշտ տալիս նկատում ենք, որ բակում շան քոթոթներ կան, որոնք նստած են փափուկ կտորի վրա։ Տիկին Նունեն հայացքս նկատում է և ասում, որ ինքն էլ կտորը դրել` քոթոթները փոքր են, չմրսեն հանկարծ։
