Իրինա Ալկսնիս, ՌԻԱ Նովոստի
Այսպիսով նա փաստացի աջակցություն է հայտնել ԱՀԿ-ին, որը տագնապի ահազանգ է հնչեցնում կորոնավիրուսի դեմ դեղամիջոցներին հասանելիության դիտարկվող անհավասարության վերաբերյալ՝ կախված երկրի հարստության մակարդակից։ ԱՀԿ ղեկավարի հայտարարության համաձայն՝ այս պահին պատվաստումն ընթանում է մոտ 50 երկրում, և գրեթե բոլորը հարուստ պետությունների շարքում են, իսկ գոյություն ունեցող բոլոր դեղաչափերի 75 տոկոսը կիրառվել է ընդամենը 10 երկրում։
Գերմանիայի առաջնորդի` ԱՀԿ-ին հայտնած համերաշխությունը կեղծիքի է նման, որովհետև արդարությունը հարաբերական հասկացություն է, և այն կարելի է շատ տարբեր ձևերով հասկանալ: Դավոսում Մերկելի ելույթի հետ գրեթե միաժամանակ Գերմանիայի առողջապահության նախարարը աջակցություն է հայտնել Եվրամիությունում արտադրված պատվաստանյութերի արտահանման արտոնագրման բրյուսելյան նախաձեռնությանը:
Ինչպես են իրենց զգում «Սպուտնիկ V» պատվաստանյութ ստացած քաղաքացիները․ ՀՀ ԱՆ պատասխանը
Յենս Սպանն ուղիղ ասել է. «Վերջիվերջո, մենք մի քանի հարյուր միլիոն եվրո ավանս ենք տվել ԵՄ-ի ստորագրած գրեթե բոլոր պայմանագրերին, որպեսզի հնարավոր լինի ընդլայնել արտադրական հզորությունները»։
Նա հստակ ասել է` խնդիրն այն չէ, որ առաջինը լինենք, սա արդարության հարց է:
Եվ իրոք, նման իրավիճակում ո՞ր մոտեցումն է ավելի ճիշտ․ բոլորին հավասարաչա՞փ, թե՞ առաջնահերթությունը պետք է տրվի նրանց, ովքեր ավելի մեծ ներդրում կունենան գործընթացում։
Ընդ որում` խնդիրները չեն սահմանափակվում «աղքատ երկրներ – հարուստ երկրներ» գծաբաժանով։ Ավելին՝ դրանք երկրորդական են, քանի որ պատվաստանյութի համար գլխավոր կռիվը Արևմուտքի ներսում է ընթանում։
Եվրամիությունն ավելի ու ավելի բարձրաձայն է սկանդալներ անում անգլո-շվեդական «AstraZeneca» ընկերության հետ։ Վերջինս տեղեկացրել է Բրյուսելին, որ ստիպված է պայմանագրով նախատեսված մատակարարումները կրճատել 60 տոկոսով՝ արտադրական-լոգիստիկ բարդությունների պատճառով։ Եվրոպային նմանատիպ հեռանկարները կտրականապես ձեռնտու չեն, և նա պահանջում է կատարել պայմանագրային պարտավորությունները։
Իրանի գերագույն առաջնորդն արգելել է Covid-ի դեմ բրիտանական և ամերիկյան պատվաստանյութերը
Սակայն դրա համար կպահանջվի մայրցամաք մատակարարել բրիտանական ձեռնարկություններում արտադրվող դեղամիջոցը։ Բայց Լոնդոնը, ըստ «AstraZeneca»-ի հետ սեփական համաձայնագրի, առաջնահերթության իրավունք ունի տվյալ արտադրանքի հարցում։ Եվրոպան էլ իր հերթին «թևում պահած հաղթաթուղթ» ունի, քանի որ կարող է փակել իր տարածքում արտադրված պատվաստանյութերի արտահանումը Բրիտանիա։ Մի խոսքով, փակ շրջան է ստացվում։
Բացի այդ, Մեծ Բրիտանիան արդեն զգալիորեն ավելի շահավետ դիրքում է. այս պահի դրությամբ պատվաստվել է կղզու բնակչության մոտ տասը տոկոսը՝ մայրցամաքի երկու տոկոսի դիմաց։ Կանխատեսվում է, որ առաջին եռամսյակում թագավորությունը պատվաստանյութի եռակի շատ չափաբաժին կստանա, քան Եվրամիությունը:
Իրավիճակն ավելի է բարդացնում քաղաքական համատեքստը։ Նոր ավարտված Brexit-ի լույսի ներքո այս ամենը ցավոտ հարված է Բրյուսելի համար և ամրապնդում է եվրոսկեպտիկների փաստարկները, թե բրիտանացիները ճիշտ արեցին, որ դուրս եկան իրենց միությունից: Ընդհանուր առմամբ, հանգամանքների բերումով ԶԼՄ-ները խոսում են կողմերի միջև լայնամասշտաբ «պատվաստանյութային պատերազմի» հնարավորության մասին։
Պատվաստվե՞լ, թե՞ ոչ. օգտակար տեղեկություններ կորոնավիրուսի պատվաստանյութի մասին
Արևմուտքի գլխավոր խնդիրն այն չէ, որ պատվաստանյութի արտադրության ծավալները ֆիզիկապես թույլ չեն տալիս արագ բավարարել պահանջարկը, ինչի պատճառով էլ տեղի է ունենում այս հրմշտոցը։ Այս դժվարությանը այս կամ այն կերպ բախվում են նաև մյուս, այդ թվում՝ սեփական դեղամիջոցներ մշակած երկրները, օրինակ՝ Ռուսաստանն ու Չինաստանը։ Բոլորն ուզում են ավելի շատ ու ավելի արագ, բայց արտադրական հզորությունների օբյեկտիվ սահմանաչափեր կան։
Արևմուտքի ամենամեծ խնդիրը, թերևս ավելի ճիշտ կլինի ասել` սխալը այն է, որ COVID-19-ի դեմ պայքարում նրանք «խաղադրույքը» հենց պատվաստման վրա են կատարել՝ իբրև ինչ-որ համադարմանի։ Եվրոպան (ներառյալ Բրիտանիան) այդ առումով հանդես է գալիս որպես այս մոտեցման ամենամաքուր օրինակ, որը հանգում է պարզունակ մտքի․ լոքդաունը իշխանությունների աշխատանքի գլխավոր մեթոդն է, քանի դեռ սպասում են պատվաստանյութին։
Այսպիսի քաղաքականության արդյունքը հրաշալի երևում է եվրոպական քաղաքների փողոցներում․ հասարակությունն արդեն պարզապես կատաղած է անվերջանալի, կոշտ սահմանափակումներից։ Օրերս հատկապես աչքի ընկավ Նիդեռլանդները։ Եվ դրա ծայրը չի երևում։
Դրան զուգահեռ Ռուսաստանում և Չինաստանում պետությունը շատ ավելի մեծ ճկունություն է դրսևորում։ Բնակչության մեծամասնությունը հաստատված հակահամաճարակային միջոցառումների պատճառով նվազագույն անհարմարություններ է զգում։ Սահմանափակումները մեղմացվում են։ Իրավիճակն ընդհանուր առմամբ կայուն է և հետզհետե բարելավվում է։ Առողջապահական համակարգն էլ չի խարխլվում։ COVID-ստացիոնարների գերբեռնվածությունը հետզհետե նվազում է։ Մասնագետներն իրենց կանխատեսումներում զգուշավոր լավատեսություն են հայտնում։
Այս մթնոլորտում եվրոպական «բռնենք-բաց չթողնենք, քանի չենք պատվաստել» մոտեցումն ակնհայտ անարդյունավետ է թվում։ Սակայն, ըստ ամենայնի, համապատասխան երկրների իշխանությունները չեն կարող իրենց թույլ տալ փոխել քաղաքականությունը կամ պարզապես չեն հասկանում, թե ինչպես կարելի է այլ կերպ գործել։
Արդյունքում նրանց մնում է միայն կատաղի կերպով միմյանց ձեռքից խլել պատվաստանյութերը։
Եվ իհարկե մոռացել են ռուսական մշակումների մասին վերջերս ընթացող տեղեկատվական պատերազմը, ինչպես դա արեց Անգելա Մերկելը՝ Վլադիմիր Պուտինին իր աջակցությունն առաջարկելով Եվրամիությունում «Սպուտնիկ V»-ի հաստատման գործընթացի հարցում։
