Լեգենդար ֆուտբոլիստ Արկադի Անդրեասյանն «Արարատ» ֆուտբոլային ակումբի հաղթանակների գրավականը հանդիսացող ֆուտբոլիստներից մեկն էր։ Նա միշտ աչքի էր ընկնում տեխնիկական պատրաստությամբ, խաղադաշտում նույնիսկ տեսնում էր, թե ինչ է կատարվում իր թիկունքում։ Դրա համար էլ Անդրեասյանը միշտ նշում էր, որ մարդ ծոծրակին էլ պետք է աչք ունենա, որ կարողանա խաղին ճիշտ շարունակություն հաղորդի։
Նիկոլ Փաշինյանը ցավակցական ուղերձ է հղել Արկադի Անդրեասյանի մահվան կապակցությամբ
Դեկտեմբերի 22-ի ուշ երեկոյան 73 տարեկան հասակում հայկական ֆուտբոլի լեգենդար ֆուտբոլիստ նախկին ԽՍՀՄ չեմպիոն և գավաթակիր, օլիմպիական խաղերի բրոնզե մեդալակիր Արկադի Անդրեասյանը հեռացավ կյանքից։ Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում Արկադի Անդրեասյանի խաղընկերները պատմել են նրա մարդկային ու խաղային որակների մասին։
Հարցրու, նոր վերցրու
Բացի ֆուտբոլային բարձր որակներից Արկադի Անդրեասյանը նաև բավականին լավ հումոր ուներ։ Նրա մասին այսպես է արտահայտվում խաղընկերներից մեկը` Սերգեյ Պողոսյանը։ Նա մի դեպք է պատմում 1974 թվականի Սոչիի ուսումնամարզական հավաքից։ «Մարզումից առաջ մենք հանդերձարանում նախապատրաստվում էինք խաղադաշտ դուրս գալ։ Այն ժամանակ քրտինքի ազդեցությունը թուլացնելու համար մեր ոտքերին վազելին էինք քսում։ Ես Արկադի Անդրեասյանի մոտ տեսա մի տուփ, որի վրա գրված էր` վազելին։ Վերցրեցի ու քսեցի ոտքերից»,- հիշում է Սերգեյ Պողոսյանը։
Հետո պարզվել է, որ դա տաքացնող քսուկ էր, ու Պողոսյանի ոտքերը սկսել են վառվել։ Նա հարցրել է Անդրեասյանին. «Սա ինչ վազելին է, ես վառվում եմ»։ Արկադին ժպտալով պատասխանել է. «Քեզ տեղն է, հարցրու, նոր վերցրու»։ Լավ ծիծաղել են, բայց Պողոսյանն այդ օրն այլևս մարզվել չի կարողացել ու հանդերձարանում մոտ մեկ ժամ լողանալով փորձել է ազատվել վառող քսուկի ազդեցությունից ։
Իմաստուն ֆուտբոլիստը
Սերգեյ Պողոսյանը նշում է, որ ԽՍՀՄ չեմպիոն ու գավաթակիր «Արարատի» կազմում 70-ական թվականներին խաղային բոլոր դիրքերում հանդես եկող ֆուտբոլիստներն էլ վառ անհատականություններ էին։ Բացի այդ թիմն ուներ պահեստային ֆուտբոլիստների հզոր նստարան, ու փոխարինման դուրս եկող յուրաքանչյուր ֆուտբոլիստ ուժեղացնում ու փոխում էր խաղի ընթացքը։
Բայց նույնիսկ այպիսի կազմ ունեցող թիմում կար «առաջին ջութակ», որը Պողոսյանի խոսքով Արկադի Անդրեասյանն էր։ «Խաղադաշտում նրան փոխանցում կատարելիս սպասում էիր գրոհի, որը մրցակցի համար անսպասելի շարունակություն էր բերում։ Անդրեասյանը մտածող ու իմաստուն ֆուտբոլիստ էր », - ավելացնում է Պողոսյանը։
Ձեռքերս վեր
«Արարատի» առաջատարներից Էդուարդ Մարգարովը մեզ հետ զրույցում խոսում է Արկադի Անդրեասյանի վարպետության մասին։ «Երբ ես տեղափոխվեցի «Արարատ» Անդրեասյանն իր տեխնիկական պատրաստականությամբ լավագույնն էր թիմում։ Նա խաղը զգում էր։ Շատ են եղել դեպքեր, երբ ես արագություն հավաքելով` ստացել եմ նրա «ոսկերչական» փոխանցումներն ու դարձել գոլի հեղինակ։ Ես ձեռքերս վեր եմ բարձրացնում նրա ֆուտբոլային տաղանդի ու Արկադի Անդրեասյան ֆուտբոլիստի առջև», - ասում է Մարգարովը։
Մարտի դաշտում մենք չենք պարտվել. ինչպես ֆուտբոլիստ խաղընկերները դարձան մարտական ընկերներ
Ֆուտբոլիստի կարիերան ավարտելուց հետո Արկադի Անդրեասյանը Երևանի «Արարատի» ս գլխավոր մարզիչն էր։ Հայաստանի անկախացումից հետո էլ նա չհեռացավ իր հարազատ թիմից, եղավ ակումբի նախագահն ու գլխավոր մարզիչը։
Իսկ մինչև մահը Անդրեասյանն իր ֆուտբոլային փորձն ու էներգիան փոխանցում էր «Ուրարտու» ֆուտբոլային ակումբին ու նրա ֆուտբոլիստներին։
