Այս երեկոն Եռաբլուր պանթեոնում առանձնահատուկ խորհրդավոր է։ Հնչում է կոմիտասյան կռունկը` Լուսինե Զաքարյանի կատարմամբ, իսկ պանթեոնի մուտքի մոտ լույսերի հեղեղ է։ Հեռվից դիտելիս միանգամից չես էլ հասկանում` ինչ է կատարվում։
Թվում է՝ հազարավոր լույսեր են քայլում, ու հենց լույսերն են ամենաառջևից բարձր պահած տանում խաչն ու հայոց եռագույնը՝ հավատի ու պետականության խորհրդանիշները։
Գարեգին Նժդեհի հրապարակից մոտ մեկուկես ժամ առաջ մեկնարկած ջահերով երթի մասնակիցները «Եռաբլուր» զինվորական պանթեոն հասան։ Այսօրվա երթը տարբերվում էր նախորդ օրերի երթերից. այն լուռ էր, չէին հնչում կոչեր, ելույթներ, վանկարկումներ։
Կարո ջան, չմտածես, կարևորը` ողջ ես. հայտնի լուսանկարի հերոսի պատմությունը
Մարդիկ քայլում էինք լուռ ու գլխահակ... Բազմության առջևում հայոց եկեղեցու սպասավորներն էին` մոմերը ձեռքերին։ Լռության մեջ միայն նահատակված հերոսների անուններն էին հնչում։
Եռաբլուրում հոգևոր հայրերը հանուն հայրենիքի ընկած հերոսների հիշատակի խնկարկման, ոգեկոչման արարողություն անցկացրին։ Եռաբլուրն արդեն մարդկանցով լի էր, բայց հոսքը չէր դադարում։ Մարդիկ խոնարհվում էին անծանոթ, բայց հանուն իրենց կյանքի սեփական կյանքը նվիրաբերած տղաների գերեզմանների առջև, իրենց բերած լույսը թողնում ու չէին շտապում հեռանալ...
