Վահագն Սարոյանի դիտարկմամբ` Ադրբեջանը պատերազմական գործողությունների առաջին իսկ օրից կիրառում է հարձակողական զինտեխնիկա, համազարկային կրակի հրթիռային համակարգեր, ականանետներ, տանկեր ու զրահամեքենաներ, ծանր հրետանի և այդ ամենին աջակցում է ռազմական ավիացիան։ Ընդ որում` ադրբեջանցիների կողմից թիրախավորվում է ոչ միայն Արցախի պաշտպանության բանակը, այլև խաղաղ բնակչությունը, իսկ օգտագործվող սպառազինության մեջ կան այնպիսի զինատեսակներ, որոնք միջազգային կոնվենցիաներով արգելվում են կիրառել խաղաղ բնակավայրերի դեմ։
«Դրանք այնպիսի զինատեսակներ են, որոնք նախատեսված են հակառակորդի կենդանի ուժի և ռազմավարական օբյեկտների, բայց ոչ երբեք խաղաղ բնակչության զանգվածային ոչնչացման համար։ Քանի որ ադրբեջանական զինուժի տեղակայման վայրերը շատ մոտ են բնագծին, հետևաբար իրենց հեռահարությամբ թիրախավորում են ոչ այնքան առաջնագիծը, որքան թիկունքը, ինչի հետևանքով առաջանում են մեծ ավերածություններ, գրանցվում մարդկային զոհեր»,– նշում է փորձագետը։
Թուրքական ԱԹՍ–ները կրճատեցին կորուստները. Ալիևի խոստովանությունը
Սարոյանի խոսքով` մենք գործ ունենք արկածախնդիր հակառակորդի հետ, որը շրջանցում է միջազգային կոնվենցիաները։ Տարածքը նմանատիպ զինատեսակներ կիրառելու առումով շատ փոքր է, և Ադրբեջանի զինված ուժերի առջև դրված խնդիրը կայծակնային պատերազմի ռազմավարությամբ առաջնորդվելն էր, սակայն նրանց գործողությունները հենց սկզբից արժանացան լուրջ և արդյունավետ դիմադրության։ Հայկական բանակն իրականացրել է նաև պատժիչ գործողություններ։
Վիրավոր Ստեփանակերտը. ի՞նչ տեսք ունի քաղաքը հրետակոծությունից հետո
Փորձագետը զրույցի ընթացքում հանգամանորեն անդրադարձել է նաև Ադրբեջանի կողմից կիրառված զինատեսակներին, տվել դրանց ընդհանուր բնութագիրն ու մատնանշել օգտագործման դեպքում հնարավոր հետևանքները։
