Նայելով այս կադրերին, անհնար է չգնահատել նրանց անձնազոհ աշխատանքը, որ անում են ոչ միայն արդեն վարակված մարդկանց, այլև մեզ բոլորիս փրկելու համար։
Սկսած մարտի 1-ից, երբ Հայաստանում բացահայտվեց SARS-CoV-2-ի նոր տիպի կորոնավիրուսով վարակվելու առաջին դեպքը, բժիշկներն արտակարգ ռեժիմով են աշխատում։ Հատկապես «Նորք» ինֆեկցիոն հիվանդանոցի աշխատակիցների «բախտն է բերել». նրանք վարակվածներին են բուժում։ Այստեղ բժիշկներն աշխատում են օրական գրեթե 24 ժամ, սակայն նրանց համար ամենադժվարն այն է, որ չեն կարող տուն գնալ։
Բժիշկներից շատերը մեկուսացվել են իրենց ընտանիքներից, քանի որ չեն ուզում ռիսկի ենթարկել ընտանիքի անդամներին։ Կան բժիշկներ, որոնք արդեն մեկուկես ամիս իրենց երեխաներին չեն տեսել կամ միայն հեռվից են տեսել։ Շատերը խոստովանում են, որ կարոտել են մտերիմներին գրկելուն ու երկար սպասված հանդիպման մասին միտքն օգնում է նրանց անդադար աշխատել ու հավատալ, որ վարակը կհաղթահարվի։
Բժիշկները կանգնած են գործընկերների կողքին. «Նորք» ինֆեկցիոնի մասնագետները մենակ չեն
Դժվար առօրյան չէր կարող իր հետքը չթողնել բժիշկների դեմքին, նրանց աչքերում, չէր կարող չաղավաղել նրանց ժպիտը։ Գրեթե բոլոր բժիշկների դեմքին ակնոցների ու դիմակների հետքեր են։ Բժիշկները խոստովանում են, որ արդեն հոգնել են պաշտպանիչ հագուստից ու ահավոր կարոտել են թեթև խալաթները։
Նրանք պատրաստ են ամեն տեսակ զրկանքների, միայն թե հաղթեն հիվանդությանը։ Բոլորը նշում են, որ դրա համար իրենց հարկավոր է երկրի բնակիչների օգնությունը։ «Առաջնագծի» բժիշկները խնդրում են քաղաքացիներին մնալ տանն ու հետևել հորդորներին՝ վտանգավոր վարակի «մեջքը կոտրելու» ու ամառը ոչ թե պատշգամբներում, այլ, օրինակ՝ քաղաքային այգիներում դիմավորելու համար։
Հիշեցնենք, որ ապրիլի 9-ի դրությամբ Հայաստանում կորոնովիրուսով վարակվածների թիվը հասել է 921–ի։ Կորոնավիրուսի առաջացրած բարդություններից մահացել է 10 մարդ, 138-ն առողջացել են։
Մարտի 16-ից մինչև ապրիլի 14-ն արտակարգ դրություն է սահմանվել։ Փակ են բոլոր խանութները, բացի մթերայիններից։ Գործում են միայն դեղատներն ու ռազմավարական նշանակության օբյեկտները։
Պողո՜ս, քո ծնունդն է. բժիշկները շնորհավորում են մեկուսացված տղայի տարեդարձը. տեսանյութ
Չի հիշում, թե երբ է վերջին անգամ տանը եղել։ Կարոտել է ծնողներին։
Ուզում է բոլորը մնան տանը, որ հնարավոր լինի վայելել գալիք ամառը։
Արդեն երկար ժամանակ է՝ ինֆեկցիոն հիվանդանոցում է։
Հասցրել է սիրահարվել իր ընտրած մասնագիտությանը։ Ուզում է րոպե առաջ գրկել հարազատներին։
Տանը չի եղել երկու շաբաթ։ Այնքան լարված է աշխատել վերջին մեկ ամսում, որ իր հանգստյան մեկ օրը քնած է անցկացրել։
Շատ է կարոտում ընտանիքին, բայց վստահ է` ամեն բան լավ է լինելու։
Մարտի մեկից տանը չի եղել։ Շատ է կարոտել իր երեք երեխաներին: Ուզում է սովորական հագուստ հագնել։
Երազում է իրավիճակի կարգավորման ու տուն վերադառնալու մասին։
Ապրիլի երեքից « Նորքում» է։ Վստահ է, որ կարևոր առաքելություն ունի։
Ուժ է ստանում լավացած հիվանդներից։ Ուզում է՝ մեկ–երկու ամսից աշխարհը հաղթի կորոնավիրուսին։
1.5 ամիս է՝ հիվանդանոցից տուն չի գնացել։ Կարոտել է իր մայրիկի եփած թանապուրը:
Ուզում է այլևս երբեք Երևանի փողոցները դատարկ չտեսնել։
Արդեն երկու շաբաթ է՝ «Նորքի» բժիշկներին օգնում է պայքարել կորոնավիրուսի դեմ։
Նա ընդամենը մեկ բան է ուզում ասել. «keep calm and stay home» (Մնա տանը)։
Տասն օրից ավել է՝ տանը չի եղել։ Համավարակի օրերին համոզվել է, որ ճիշտ մասնագիտություն է ընտրել։
Գյումրեցուն բնորոշ համառությամբ պնդում է ` վիրուսի հախից կգանք ու նորովի արժևորված կյանք կսկսենք։
Ամսից ավել է՝ արտակարգ ռեժիմով է աշխատում։ Ուզում է փոքր աղջկա հետ ոչ թե sms–ներով շփվել, այլ իրականում։
Կարոտել է ընտանիքի հետ ճաշելուն։ Ուզում է՝ կյանքը նախկին հուն վերադառնա։
