ԵՐԵՎԱՆ, 16 սեպտեմբերի — Sputnik, Աստղիկ Սուքիասյան. 90-ականներին բավականին հայտնի ջազային «Վարդան Հովսեփյան տրիոն» այս օրերին Հայաստանում է: Sputnik Արմենիան ներկա է եղել Երևանի Claude Monet–ում կայացած համերգին և զրուցել տրիոյի տղաների հետ:
Խմբի վերամիավորումը երազանք էր դարձել նրանց համար։ «Վարդան Հովսեփյան տրիոյի» անդամները վերջին անգամ մի բեմում հանդես են եկել 2014 թվականին, երբ համերգային ծրագիր են ունեցել ԱՄՆ-ում։
«Այսօր արդեն վստահ եմ, որ երազանքներս ավելի քան իրականացել են և շարունակում են իրականանալ»,- մեզ հետ զրույցում ասում է վերամիավորված խմբի գեղարվեստական ղեկավար Վարդան Հովսեփյանը:
Դեռևս 1992 թ.-ին` Հայաստանի համար մութ ու պատերազմական օրերին, Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայի սաներ Վարդան Հովսեփյանը (դաշնամուր), Կարեն Քոչարյանը (թմբուկ) և Արա Յարալյանը (կոնտրաբաս) Երևանում ստեղծեցին իրենց առաջին տրիոն՝ անսահման սիրահարված ժամանակակից ջազին:
Նրանք սկսեցին տարբեր ակումբներում ելույթներ ունենալ: Սակայն որոշ ժամանակ անց տրիոն կազմալուծվեց, քանի որ երիտասարդները հասկացան, որ ուզում են լուրջ հաջողություններ ունենալ ջազի ասպարեզում և մեկնեցին արտերկիր՝ մասնագիտական կրթություն ստանալու նպատակով:
Հինգ տարեկանից դաշնամուր նվագող Վարդան Հովսեփյանը, կարծում է, որ իրեն 5 կյանքն էլ չի բավականացնի, որ կարողանա բացատրել, թե ինչ աստվածային երաժշտություն է ջազը:
«Ջազն ինձ համար նախևառաջ ազատություն է: Այն իր մեջ այնքան բան է ընդգրկում: Վերջերս ընկերներիս մեկին հարցրի, թե ջազն ի՞նչ է, և, նա երաժիշտ չլինելով հանդերձ, պատասխանեց. «Իսկ ի՞նչը ջազ չէ»»:
Ֆինլանդիայում ուսում առած երաժիշտը շեշտում է, որ որքան էլ ջազն ունի տարբեր ուղղություններ, իրեն հոգեհարազատ է հենց սկանդինավյան երկրների ջազը:
«Այնտեղ ես շոկ ապրեցի, որովհետև հասկացա, որ ո՛չ հայկական, ո՛չ ամերիկյան, ո՛չ որևէ այլ երկրի ջազն այն որակը չունի, ինչ սկանդինավյանը: Այնտեղ միաձուլվում են դասական, ջազային և ազգային երաժշտությունները»:
Հովսեփյանի խոսքով` Երևանում ունենք շատ լավ ջազմեններ, բայց մեր քաղաքը դեռ իր ջազային իր գույնը չունի: «Թերություն է, որ մարդիկ զրուցում են, ուտում են, երբ ջազ է հնչում»,-նշում է դաշնակահարը:
Խմբի գեղարվեստական ղեկավար Վարդան Հովսեփյանը սովորել Էստոնիայի երաժշտական ակադեմիայում, իսկ 1995թ.-ից` Ֆինլանդիայի Հելսինկիի ջազի կոնսերվատորիայում: Ճակատագրի բերումով հանդիպել է դաշնակահար և մանկավարժ Ֆրանկ Կարլբերգին, ով ճանապարհ է հարթել տղայի համար դեպի ջազի մեծ աշխարհ՝ օգնելով նրան հասնել իր երազանքներին:
Տրիոյի մյուս երաժիշտը` կոնտրաբասահար Արա Յարալյանն իր մասնագիտական հիմնավոր կրթությունը ստացել է Էստոնիայի երաժշտության ակադեմիայում և դասավանդում է Տալինի «Գեորգ Օթսի» երաժշտական քոլեջում: Լինելով նաև կոմպոզիտոր` նա իր շուրջն է հավաքում տարբեր համույթներ:
«Ջազը երաժիշտների զրույցն է, մտքերի ու հույզերի փոխանակումը: Մինչ օրս ես ինձ սկսնակ եմ զգում: Այնքան սովորելու բան կա: Երբեք չպետք է մտածես, որ դու այլևս սովորելու բան չունես. դա է մարդուն կործանում»,- ասում է Յարալյանը:
Թոռնիկ ունենալն իմ այն երազանքն էր, որ անկատար մնաց․ անկեղծ զրույց Լևոն Մալխասյանի հետ
Իրեն դեռ սկսնակ համարող Յարալյանն արդեն հասցրել է համագործակցել այնպիսի հայտնի երաժիշտների հետ, ինչպիսիք են Քարի Իկոնենը, Մարկի Օունասկարը, Անդրե Ֆերնանդեսը, Տատյանա Պարրան, Քրիստիան Ռանդալուն, Տաթևիկ Հովհաննիսյանը և ուրիշներ:
Խմբի երրորդ անդամը թմբկահար Կարեն Քոչարյանն է, որը 8 տարեկանից զբաղվում է երաժշտությամբ. ի սկզբանե սովորել է դասական թմբուկի դասարանում՝ հայ ջազի վարպետ Արմեն «Չիկո» Թութունջյանի մոտ:
Քոչարյանի համար ջազն ինքնաարտահայտման միջոց է, որի օգնությամբ մարդը կարող է իր հույզերն ու ապրումները լսելի դարձնել:
«Կարևորը, որ երազանքներս միշտ «աբդեյթ» լինեն ու սահմանափակումներ չունենան: Ամեն նոր նախագիծ իր հետ նոր երազանքներ է ծնում»,- ասում է Քոչարյանը:
Նշենք, որ Կարենը ևս երաժշտական կրթություն է ստացել Էստոնիայում` «Գեորգ Օտս» երաժշտական ուսումնարանում: Կարենը Երևանում համերգներով հանդես է եկել 2007 թվականին:
«Վարդան Հովսեփյան» տրիոյի երևանյան ելույթները մեկնարկել են սեպտեմբերի 12-ին: Խումբը Երևանում մենահամերգով հանդես կգա նաև սեպտեմբերի 17-ին և 18-ին, իսկ սեպտեմբերի 20-21-ը կմեկնի Մոսկվա, որտեղ ելույթ կունենա հայտնի «Էսսե ջազ» ակումբում:
