«Թուրքական դիվանագիտությունը շատ լավ մտածված է։
Թուրքիան բռնազավթել է Կիպրոսի տարածքի զգալի հատված և ստեղծել այնտեղ Հյուսիսային Կիպրոսի թուրքական հանրապետություն, որտեղ պահում է մոտ 40.000-անոց բանակ, նշում է թուրքագետը՝ հավելելով.
«Որքան էլ զարմանալի է՝ ԵՄ-ն անդամակցության մասին բանակցություններ է վարում մի պետության հետ, որը զավթել է իր անդամ պետություններից մեկի՝ Կիպրոսի տարածքի մոտ 1/3-ը, և ԵՄ-ն աչք է փակել այդ ամենի վրա»։
Իրավաբանորեն Հյուսիսային Կիպրոսի թուրքական հանրապետություն չկա և բացի Թուրքիայից ոչ մի այլ պետություն չի ճանաչում այն, պարզապես՝ այդկերպ հիմնավորում է այնտեղ անցկացվող գազի հետախուզական աշխատանքները։ «ԵՄ մի շարք երկրներ դիտարկում են Թուրքիան որպես ապագա անդամ, բայց և կան երկրներ, որոնք դեմ են»,-ընդգծում է Սաֆրաստյանը։
Թուրքագետի կարծիքով՝ պատժամիջոցները ԵՄ կողմից ձևական բնույթ են կրում։
«Ինչո՞ւ է ԵՄ-ն Թուրքիայի հետ սիրալիր վարվում` որովհետև առաջին հերթին շահն է»,- ասում է նա, նշելով, որ Թուրքիան իր տարածքում ունի 3,5 մլն փախստական և դրա համար ստանում է միլիարդներ՝ այդ հոսքը բաց չթողնելով դեպի Եվրոպա:
