ԵՐԵՎԱՆ, 23 հուլիսի — Sputnik. Այսօր առավոտյան ոստիկանները Երևանում գտել են Գավառի մանկատան` երկու օր անհետ կորած համարվող սանին` 16–ամյա Հովհաննես Հայրապետյանին։ Այս մասին Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում ասաց Գավառի մանկատան տնօրեն Նիկոլայ Նալբանդյանը։
Ինչպես արդեն հայտնել էինք, տղան որոնվում էր դեռ հուլիսի 21–ից։
«Այդ օրը ես հոգեհանգիստ էի գնացել, ու տղան նախ մի փոքր սպասել է, որ ինձնից թույլտվություն վերցնի` դուրս գալու համար։ Սակայն հետո մտափոխվել ու գնացել է։ Նա Երևան է գնացել` քեռու տան մոտ, այնտեղ դրսում գիշերել։ Նրա միակ խնամակալը քեռու ընտանիքն է, սակայն նրանք հրաժարվել են տղայից»,–ասաց Նալբանդյանը։
Տնօրենի խոսքով` տղան ծանր մանկություն է ունեցել. նախ նրա կենսաբանական ծնողները տղային տվել են մեկ ուրիշ ընտանիքի ու «անհետացել»։ Հետո նրան որդեգրած ծնողներն անժամանակ մահացել են` սկզբում մայրը, հետո հայրը։ Տղայի մայրը մահացել է երիկամային անբավարարությունից, հայրը` սրտի խնդիրներից, և տղան 8-9 տարեկան հասակում զրկվել է նաև ոչ կենսաբանական ծնողներից։
Տղայի միակ հարազատը մնացել է նրա քեռու ընտանիքը, որն էլ տղայի մտավոր ու վարքի խնդիրների պատճառով հրաժարվել է նրանից` տանելով Գավառի հատուկ դպրոց։ Իսկ Գավառի մանկատանը տղան անցած տարվանից է հաշվառվել, և միայն ամառային արձակուրդներն է այնտեղ անցկացնում։
Մանսուրյանի մայրը մանկատան սան է եղել. մաեստրոն հիշել է ցեղասպանությունից տուժած ծնողներին
«Նա մի ամիս առաջ էր մեզ մոտ եկել` արձակուրդները սկսվելիս։ Տղայի մանկությունն անցել է Ախպարաշեն կոչվող թաղամասում, նա հաճախ է գնում այնտեղ, ուր նաև նրա քեռու ընտանիքն է։ Այս անգամ էլ այնտեղ էր գնացել, երևի մանկության հետ կապված հուշերն են նրան այնտեղ տանում, քանի որ հաճախ է ուզում գնալ այդ թաղամաս»,–ասաց Նալբանդյանը։
Նա նշեց նաև, որ մի քանի անգամ փորձել է տղային ինչ-որ աշխատանքի հետ կապված հետաքրքրություն առաջացնել, «գործի դնել», որպեսզի հետագայում գոնե որևէ մասնագիտություն կարողանա ունենալ, սակայն նա 2-3 օր հետո հրաժարվել է գործից։ Թե ինչ է անելու Հովհաննեսը, երբ 18 տարին լրանա, Գավառի մանկատան տնօրենը չգիտի, քանի որ տղան գնալու որևէ տեղ չունի։
Նալբանդյանը նշեց նաև, որ իրենց մանկատնից փախուստի, անհետացման դեպքեր գրեթե չեն լինում` վերջին անգամ 5-6 տարի առաջ էր նման մի դեպք եղել, երբ կալանավայրից ազատված եղբայրը եկել ու մանկատան եղբորը տարել էր` առանց թույլտվության։ «Մեզ մոտ ընտանիքի պես է, մի մեծ տուն ենք։ Մեր մանկատունը չունի ցանկապատ կամ որևէ այլ պատնեշներ։ Իհարկե, պահակ ունենք, բայց երեխաները չեն էլ ուզում գնալ այլ տեղ, գնալու շատ տեղ էլ չունեն»,–ասաց Նալբանդյանը։
Հայկական «Հոգվարթսը», կամ ինչպես են «Թռչունյան տան» երեխաները կոտրում կարծրատիպերը
Նա հայտնեց նաև, որ Հովհաննեսը դեռ Երևանի ոստիկանությունում է և շուտով, հավանաբար, իրենց մոտ կտեղափոխվի` մինչև դասերը նորից կսկսեն...
