ԵՐԵՒԱՆ, 25 յունիսի — Sputnik. Հայաստանի կառավարութեան մէջ «Նայիրիտ» գործարանի պարտքը ներելու հնարաւորութիւնը չէ քննարկուած: Այս մասին Sputnik Արմենիային յայտնեցին ՀՀ Պետական եկամուտներու կոմիտէէն:
Այսօր ձեռնարկութեան արտադրական ունեցուածքը աճուրդի հանուած է: Այսպիսով` խորհրդային, իսկ յետոյ` անկախ Հայաստանի ամենախոշոր գործարաններէն մէկը կրնայ դադրիլ գոյութիւն ունենալէ:
2010 թուականէն արտադրական հսկան չի գործեր: Յետոյ սնանկութեան գործընթացք սկսած էր: Անցած տարի վաճառուած էր ոչ արտադրական ունեցուածքը: Այժմ վաճառքի հանուած են արտադրամասերը, ներառեալ գործարանի հիմնական արտադրանքի` սինթետիկ քաուչուկի արտադրամասը:
Գործարանը պարտքեր ունի` գազի, չվճարուած հարկերու ու ջերմային ուժանիւթի դիմաց:
«Նայիրիտ»-ը հիմնականին մէջ պարտք է պետական ընկերութիւններուն : Բացառութիւն կը կազմէ միայն գազի պարտքը: Գործարանը պետութեան սեփականութիւնն է:
Ունեցուածքը չի կրնար վաճառուիլ առանց Վարկատուներու խորհուրդի հաւանութեան, քանի որ սնանկութեան հարցերու կառավարիչը կրնայ գործել միայն խորհուրդի անդամներու հաւանութեամբ: Իսկ խորհուրդին մէջ ընդգրկուած են «Գազպրոմ Արմենիան», ՊԵԿ-ը, Երեւանի ՋԷԿ-ը (պետական է), «Նայիրիտ-2»-ը (պետական է):
Մասնաւոր ընկերութեան համար նախ եւ առաջ կարեւոր է վերադարձնել իր գումարը: Իսկ պետութիւնն ինչպէ՞ս ատոր կը վերաբերի: Ինչը՞ աւելի կարեւոր է` ամէն գնով հաւաքել պարտք մնացած հարկերը, թէ՞ օգնել «Նայիրիտին» գումար վաստակել ու ինքնուրոյն վճարել պարտքերը:
Պետութիւնն առաջին տարբերակն ընտրած է: Վարկատուներու խորհուրդի բոլոր պետական ընկերութիւններն ու կազմակերպութիւնները քուէարկած են գործարանի ունեցուածքը վաճառելու օգտին:
«Ընկերութիւնը կը գտնուի լուծարման վարոյթին մէջ, իսկ լուծարման վարոյթին պարտատէրերու պահանջները պիտի բաւարարեն պարտապանի գոյքի վաճառքէն յառաջացած միջոցներէն, հետեւաբար, պահանջներու բաւարարման, գերատեսչական եւ պետական շահերու ապահովման անհրաժեշտութեան նկատառումներով պայմանաւորուած կոմիտէն չէր կրնար դէմ քուէարկել գոյքի վաճառքի ծրագրին», – նշուած է ՊԵԿ–ի մեկնաբանութեան մէջ:
Մեկնաբանութեան մէջ կը նշուի նաեւ, որ անցեալին ՊԵԿ–ին մէջ պարտքը զիջելու վերաբերեալ իրաւական գործի նախագիծ կազմելու հարցի շուրջ քննարկումներ տեղի չեն ունեցած:
Որքա՞ն գործարանը պարտք է վարկատուներուն, մասնաւորապէս, որքան չվճարուած վարկ կուտակուած է: Կոմիտէին մէջ պարզաբանած են, որ այդ տուեալները ենթակայ չեն տրամադրման, քանի որ ՀՀ հարկային օրէնսգիրքի 4–րդ յօդուածի համաձայն` ատոնք հարկային գաղտնիք պարունակող տեղեկութիւն են:
Յիշեցնենք` գործարանի պարտքերը յառաջացած են 2010–ականներու վերջը:
2006 թուականին պետութիւնը գործարանը վաճառեց Rhinoville Property Ltd ընկերութեան, որն այս տարիներուն ընթացքին երբեք հանդէս չէ եկած հանրութեան առաջ: Ընկերութիւնը վարկ վերցուցած էր ԱՊՀ միջպետական դրամատունէն (որ եւս երբեք հաշուետու չէ եղած հանրութեան): Վարկը չեն մարած, իսկ 2010 թուականի ապրիլին գործարանը դադրեցուցած է աշխատանքը: Գործարանը սնանկ ճանչցուած է:
