Ասում են, որ փղերը երկար են ապրում, որովհետև երբեք չեն պարզում հարաբերությունները և չեն տրորում միմյանց։ Մեզ մոտ առայժմ չի ստացվում փղերի նման։ Այդ առումով «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցությունից Աբովյանի քաղաքապետի թեկնածու Գրիգոր Գուլյանի պարտությունն ընտրություններում մտորումների տեղիք է տալիս։ Բայց ամեն դեպքեր ցանկալի է լինել փղերի նման։
Ընտրությունից էլ ի՞նչ է հետևություն կարելի է անել։ Ամենագլխավորը` ընտրությունն արդար էր։ Աբովյանցիների կյանքը դրանից ավելի կուշտ և լավ կդառնա՞, թե ոչ`ուրիշ հարց է, բայց այդպիսին է ընտրողների կամքը, և նրանք պետք է պատասխան տան դրա համար։
Հաջորդը։ Ընտրատեղամասեր գնալուց և քվեարկելուց առաջ ընտրողների մի մասն անցել է Աբովյանի փողոցներով, Նիկոլ Փաշինյանի հետևից` ցուցադրելով վստահությունն իր ուժերի հանդեպ։
Հետևություններ։ Այն, որ փողոցային երթերն անպայման պետք է ավարտվեն հաղթանակով, արդեն փաստ չէ, և եթե այդպես է, արդյոք վարչապետի կողմից խելամի՞տ է իր հեղինակությունը վտանգելը։
Ձայների վերջնական հաշվարկից և նորընտիր քաղաքապետին իր աշխատասենյակ թողնելուց հետո ընտրողները կդադարեն բաժանվել «կողմ» և «դեմ» բանակների և կվերադառնան սովորական աբովյանցիների կարգավիճակին։ Իհարկե, դժգոհներ միշտ կլինեն, իսկ իշխանությունների խնդիրն այն է, որ իրենց գործողություններով դժգոհներին բերեն համախոհների շարքերը։
Աբովյանը Հայաստանի ամենահարուստ մարդու` Գագիկ Ծառուկյանի բնակության և բարգավաճման (նկատի ունենալով նաև քաղաքական բաղադրիչը) վայրն է։
Կեղծելու խեղդված գայթակղությունն ընդդեմ «գործ տվողների քաղաք» չդառնալու հեռանկարի
«Հետազոտությունները ցույց են տվել, որ հարուստ մարդիկ աղքատներից 12 տարով երկար են ապրում։ Նրանք լավ են սնվում, փող չեն խնայում իրենց մասին հոգ տանելու համար, հետևում են ռեժիմին, ավելի հաճախ են հանգստանում, ավելի շատ դրական զգացմունքներ են ապրում։ Ընկերներ, եկել է ժամանակը որակապես փոխելու ամբողջ ընտանիքի կյանքը, գլխավորը ցանկությունն է»։
«Գլխավորը ցանկությունն է» ասելով` չափազանցնում են. լավ ապրելու ցանկությունը անհաղթահարելի է, հարցը ֆինանսական ռեսուրսներն են, որոնք Հայաստանի ամենահարուստ մարդը կարող էր ներդնել Աբովյանի և Կոտայքի զարգացման համար։
Որպեսզի չստացվի` ագռավին Աստված մի կտոր պանիր է ուղարկել։ Բայց Աստված չկա։ Մանրախնդիր մի եղիր`չկա և պանիր։
Աբովյանում եկեղեցիների հարցում ամեն ինչ լավ է, բայց ԲՀԿ–ի թեկնածուի օգտին քվեարկած մարդիկ ցանկանում են, ինչպես դա ընդունված է հարուստների մոտ, որակյալ սնվել և աղքատներից 12 տարով երկար ապրել։ Դեմ քվեարկածները` նույնպես։
Միաժամանակ, եթե դատել իրական կյանքից, ընտրություններում մի քաղաքական ուժի հաղթանակը դեռ սյուժեի ավարտը չէ։ Դիմակայության տեսքով հետևանքները լիովին հնարավոր են։
Ի՞նչ ասեմ։ Անգլիացիներն ասում են. «Իմաստ չկա լացել թափված կաթի համար»։
Պետք է լսել նրանց։
