Սպասե՞լ հացի և կաթի գնի թանկացումներին, թե հավատալ նրան, որ կվաճառվեն միայն էժան բանաններ։ Կկարողանա՞ արդյոք պաշտոնական Երևանը Կրեմլի հետ այնպես վարել գործերը, որպեսզի ամեն անգամ չպարզեն, թե ով առաջինն ասաց «է»։
Ի՞նչն է ավելի շատ սպառնում մեր կյանքին՝ մազից կախված վերելակները, թե ընթացքի մեջ քանդվող ավտոբուսները։ Եվ ընդհանրապես, արժե՞ արդյոք լավատեսությամբ նայել վաղվա օրվան։
Ամենայն պատասխանատվությամբ հայտարարում եմ՝ լավատեսության առիթ կա։ Եթե, իհարկե, գիտենք, թե ուր պետք է նայենք։
Նայենք ուր պետք է. ֆիզմաթ դպրոցի 12-րդ դասարանի աշակերտ Ալեքսանդր Ասրյանը ստեղծել է «Գաուսի թնդանոթ»՝ աշխարհում ամենամեծ ՕԳԳ-ով էլեկտրամագնիսական արագացուցիչը։
Բացատրենք, ինչպես կարող ենք. «Գաուսի թնդանոթը» զանգվածների էլեկտրամագնիսական արագացուցիչ է։ Դրա կիրառման ոլորտը փոքր չէ, բայց առաջին հերթին այն նախատեսված է տիեզերանավերը տիեզերք ուղարկելու գործընթացը հեշտացնելու համար։
Ուսանողներ Լյուսի Գրիգորյանցը և Լևոն Նիազյանը մշակել են ալկոհոլի դետեկտոր, որը թույլ չի տալիս հարբած մարդուն նստել ղեկին։ Եթե համատարած կիրառեն այս սարքը, ապա հարբած վարորդների պատճառով վթարների թիվը կտրուկ կկրճատվի։
Ուշադրություն դարձրեք երիտասարդների մարդասիրական վերաբերմունքին․ եթե մարդը հարբած չէ, այլ ընդամենը մի քիչ խմած է, սարքն ուղղակի թույլ չի նրան 60 կմ/ժ-ից արագ վարել ավտոմեքենան։
Բոլոր դեպքերում ՃՈ-ն հանգստանում է, իսկ Լյուսին և Լևոնը շարունակում են աշխատել։
Տեսեք, թե ով է եկել և որտեղից։ Սարգիս Կևեյանը նույնպես ուսանող է, ծնվել է Գավառում, որտեղ ոչ միայն սիգ են բռնում, այլ նաև զբաղվում են անասնապահությամբ։ Գավառում կովերը հաճախ են հիվանդանում։ Ինչպե՞ս իմանալ՝ որը և ինչով։
Եվ ահա առաջարկել են սարք, որ տվյալներ կհաղորդի սրտի աշխատանքի, շարժողական ակտիվության, արյան մեջ թթվածնի մակարդակի մասին։ Սարքը կփոխարինի ոչ միայն անասնաբույժին, այլ նաև պահակ «գամփռին»՝ հայտնելով ինչպես ամբողջ նախիրի, այնպես էլ յուրաքանչյուր կովի գտնվելու վայրի մասին։
Դիտարկենք պոլիտեխնիկական համալսարանի ուսանող Վիկտոր Կարախանյանին և նրա ընկերներին։ Երիտասարդները մտածել են այն մասին, թե ինչպես օգնել կույր մարդկանց տեղաշարժվել։ Ընկերոջ՝ Հայկ Սաքոյանի և մի քանի ընկերների հետ միասին պարզունակ ձեռնափայտի փոխարեն նրանք առաջարկել են սենսորներ, որոնք լուսային (եթե մարդը գոնե մի քիչ տեսնում է) կամ ձայնային ազդանշանների և վիբրացիայի օգնությամբ հետիոտնին կհասցնեն անհրաժեշտ տեղեկությունը։
Ընթերցողին շատ չծանրաբեռնելու համար ևս մի նորույթ խելացի, հնարամիտ և, գլխավորը, երիտասարդ մարդկանցից։ Դավիթ Չալոյանը՝ նույն պոլիտեխնիկական համալսարանի 18-ամյա ուսանողը, ստեղծել է ջերմոց, որը կարող է ինքնուրույն ջրել բույսերը, ջերմաստիճանը և խոնավությունը պահել նորմայի մեջ, ավտոմատ կերպով միացնել լուսավորությունը և ջեռուցումը՝ այդպիսով խիստ հեշտացնելով գյուղացու հոգսը։
Այստեղ մենք կանգ կառնենք, կխորհենք և կթեքվենք Հյուսիսային պողոտա, որտեղ կտեսնենք մի խումբ համակրելի երիտասարդների՝ Ռոբերտ Քոչարյանի հուշերի գիրքը ձեռքերին նստած։ Երիտասարդները թերթում են էջերը՝ ձևացնելով, թե ուշադիր կարդում են, բայց իրականում դա նստացույց է Հայաստանի երկրորդ նախագահի օգտին։
Իսկ այդ ընթացքում ոչ պակաս համակրելի այլ երիտասարդներ նախկին նախագահի գիրքը ձեռքերին փակել են Դեմիրճյան փողոցը։
Անցած տարվա գարնանը և ամռանը արդեն ոչ թե երիտասարդները, այլ դպրոցականները խմբերով քայլում էին փողոցներում և գոռում «դմփ-դմփ-հու», իսկ այն, որ դպրոցների դասասենյակները և բուհերի լսարանները դատարկ էին, քչերին էր հուզում։
Հարցն այն չէ, որ դպրոցականները հետաքրքրություն են դրսևորում քաղաքականության նկատմամբ, խնդիրն այն է, որ քաղաքականությունը նեցուկ է դարձնում դպրոցականներին։
Ինչպե՞ս է հոդվածի առաջին մասը կապվում երկրորդի հետ։ Հայաստանի լուսավոր ապագան փողոցներում քայլարշավի դուրս եկածները չեն, իսկ երկրի երիտասարդների հմուտ ձեռքերը և լուսավոր գլուխները։ Նրանք այսօր էլ շատ են, իսկ վաղն ավելի շատ կլինեն․ այստեղից էլ վերնագրի հարցի հաստատական պատասխանը։
