ԵՐԵՎԱՆ, 23 հուլիսի — Sputnik. Հայաստանի տեղեկատվական դաշտում լիակատար խառնաշփոթ է։ Մի կողմից Հայաստանի կառավարությունը և վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը բաց են, մյուս կողմից ստեղծվել է տեղեկատվական վակուում։ Sputnik Արմենիա ռադիոկայանի եթերում նման կարծիք հայտնեց տեղեկատվական անվտանգության հարցերի փորձագետ Սամվել Մարտիրոսյանը։
«Առաջին հայացքից կառավարությունը բաց է, Փաշինյանը հետևում է իր ֆեյսբուքյան օգտատերերին, պատասխանում նրանց հարցերին։ Մյուս կողմից լրագրողներից շատերը բողոքում են, որ գերատեսչությունները հաճախ չեն պատասխանում պաշտոնական հարցումներին։ Դա հանգեցնում է այսպես կոչված դիսբալանսի», — ասաց Մարտիրոսյանը։
Ձևավորվում են այսպես կոչված գորշ կետեր, որոնք լրացնում են կեղծ նորությունները։ Փորձագետը նշեց, որ այդ վակուումը պետք է լրացվի ոչ միայն կառավարության ներկայացուցիչների ֆեյսբուքյան գրառումներով, այլև մամուլի քարտուղարները պետք է ավելի շատ աշխատեն, իրենց վրա ավելի մեծ պատասխանատվություն վերցնեն ։
Այլապես տեղեկատվական դաշտում առաջանում է խառնաշփոթ, որը դեռ չի եղել ժամանակակից Հայաստանի պատմությունում։ Ակտիվացել են կեղծ ԶԼՄ-ները, որոնք ապատեղեկատվության մեծ հոսք են գեներացնում։
«Նախկինում կային ԶԼՄ-ներ, որոնց վերահսկում էին իշխանությունները, կային ազատ կամ մասամբ ազատ լրատվամիջոցներ։ Այսօր գոյություն ունեցող ստատուս քվոն խախտված է, չկարգավորվող իրավիճակ է առաջացել», — ասաց Մարտիրոսյանը։
Միաժամանակ գալիք ընտրություններից առաջ (ամսաթիվը դեռ հայտարարված չէ` խմբ.) տեղեկատվական դաշտի լարվածության աճ է նկատվում, և շատ դժվար է տարբերակել` որտեղ է կոնկրետ քաղաքացու կարծիքը, և որտեղից է սկսվում ուղղորդումը։
«Բացի այդ, մտահոգություն կա, որ գործող իշխանությունների կողմնակիցները գրոհներ են կազմակերպում այն ԶԼՄ-ների վրա, որոնք քննադատում են նրանց։ Կարելի է ենթադրել, որ որոշ հարցեր դիտավորյալ չեն արծարծվում, քանի որ լրագրողը չի ցանկանում թիրախ դառնալ և ընկնել իշխանության աչքից», — ասաց Մարտիրոսյանը։
Փորձագետը նաև նշեց, որ գործող իշխանությունները չունեն տեղեկատվական ձևավորված քաղաքականություն։ Մամուլի ասուլիսը, live-ը, Facebook-յան գրառումը կամ մամուլի քարտուղարի մեկնաբանությունը նույն հարթությունում են։ Այդ ամենը հավասարապես դիտարկվում է որպես տեղեկատվական հայտարարություն, այսինքն հաղորդակցության այդ մեթոդները միախառնվում են տեղեկատվության մեկ աղբյուրում։
