ԵՐԵՎԱՆ, 22 հունվարի — Sputnik, Լաուրա Սարգսյան. Վերին Լարսին այլընտրանք գտնելու հարցը Վրաստանում` ադրբեջանական լոբբիզմի արդյունք է, կարծում է ՄԳԻՄՕ-ի Կովկասի խնդիրների և տարածաշրջանային անվտանգության կենտրոնի ավագ գիտաշխատող Նիկոլայ Սիլաևը։
«Վրաստանի կողմից Հայաստանին տրամադրվելիք արտոնությունների մասին խոսակցությունները ադրբեջանական ակտիվ լոբբիզմի արդյունք է։ Բացի այդ, Վրաստանում ընդդիմությունը միշտ չէ, որ մտածում է, թե ինչ պահանջ է ներկայացնում կառավարությանը, ինչը նույնպես ազդում է թեմայի թեժացման վրա», – Sputnik Արմենիայի թղթակցի հետ զրույցում ասաց Սիլաևը։
Նրա խոսքով` այսօր Հարավային Օսեթիայի և Աբխազիայի միջով երթուղիների բացումն անիրատեսական է. վրացական կողմը դեռևս չի կատարել Ռուսաստանի հետ 2011 թվականի «Մաքսային վարչարարության և ապրանքների վաճառքի մոնիթորինգի մեխանիզմի հիմնական սկզբունքների մասին» համաձայնագրի պահանջները։ Համաձայնագրի համաձայն` Թբիլիսին պետք է իր վրա վերցնի Վրաստանից Աբխազիա և Հարավային Օսեթիա մատակարարվող ապրանքների մաքսային ձևակերպումը։ Այս պահանջի կատարումը, ըստ փորձագետի, նշանակում է, որ Վրաստանն ավտոմատ կերպով ճանաչում է Աբխազիայի և Հարավային Օսեթիայի անկախությունը, ինչին պաշտոնական Թբիլիսին չի գնա։
«Վրաստանը բազմիցս հերքել է, որ համաձայնագիրն իր մեղքով չէ, որ չի գործում։ Այնուամենայնիվ, դա հենց այդպես է», – ասաց Սիլաևը։
Բեռների մոնիտորինգը պետք է իրականացնի շվեյցարական SGS ընկերությունը, որի հետ վրացական կողմն արդեն պայմանագիր է կնքել։ Սպասվում է, որ հունվարի վերջին նույնը կանի նաև Ռուսաստանը, դա թույլ կտա անցնել 2011 թվականին կնքած ռուս-վրացական համաձայնագրի անմիջական կատարմանը։
Վրաստանի նախագահի աշխատակազմի նախկին ղեկավար Պետրե Մամրաձեն համոզված չէ, որ Ռուսաստանը կստորագրի համաձայնագիրը։
«Կանխատեսելը դժվար է։ Սակայն ակնհայտ է, որ համաձայնագրի իրականացումը ձգձգվում է ռուսական կողմի պատճառով։ Ինչ վերաբերում է Վրաստանին, այն ոչ միայն պայմանագիր է կնքել SGS–ի հետ, այլև այդ մասին հայտարարել հանրությանը», – ասաց Մամրաձեն։
Նրա խոսքով` վրացական կողմն անհրաժեշտ քաղաքական կամք ունի, որպեսզի սկզբունքորեն համաձայնի իրականացնել ապրանքների տարանցումը դեպի Հյուսիսային Օսեթիա Ռոկսկի թունելով։
Ինչպես պնդում է Մամրաձեն, այդ երթուղին շահագործելուն դեմ են հանդես գալիս Աբխազիան և Հարավային Օսեթիան. 2011 թվականի ռուս–վրացական համաձայնագրի իրականացման դիմաց նրանք պահանջում են, որ Թբիլիսին ճանաչի իրենց անկախությունը։
