Հայաստանի արտաքին գործերի նախարարությունը հաղորդում է, որ ԵԱՀԿ արտգործնախարարների խորհրդի նիստին մասնակցելու համար Վիեննա աշխատանքային այց կատարած Հայաստանի ԱԳՆ ղեկավար Էդվարդ Նալբանդյանը հանդիպել է իսլանդացի գործընկեր Գուդլաուգուր Տոր Տորդարսոնի հետ։
Վիեննայի գագաթաժողովի ընթացքում Նալբանդյանի գլխավոր հանդիպումն, իհարկե, հանդիպումն էր Ադրբեջանի ԱԳՆ ղեկավար Մամեդյարովի հետ։ Նման հանդիպումների սցենարն արդեն ավանդական է դարձել։ Ադրբեջանի և Հայաստանի ԱԳՆ ղեկավարների բանակցություններն ընթանում են համանախագահների մասնակցությամբ և շարունակվում առանձին։
Այդ հանդիպման մասին մանրամասն պատմել են և առաջադրել իրավիճակի հետագա զարգացման վերաբերյալ բոլոր վարկածներն ու առաջարկները։ Պաշտոնական հաղորդագրությունները հաստատել են առաջընթացի ցանկացած հույսի անհիմնությունը` կապված բանակցային գործընթացի տվյալ փուլի հետ։
Իսկ ահա Նալբանդյանի հանդիպումն իսլանդացի գործընկերոջ հետ բավական հետաքրքիր է։ Հասկանալի է, որ դա հարգանքի և բարձր նախարարական մակարդակում դիվանագիտական աշխատանքի սովորական դրսևորում է։ Ի՞նչն է կապում այս երկու երկրներին. դրանք շատ հեռու են միմյանցից թե՛ աշխարհագրական, թե՛ տնտեսական առումներով, ու նաև` մտածողությամբ։
Հավանաբար, Էդվարդ Նալբանդյանն առաջին հայն էր, որը երբևէ շփվել է Տորդարսոնի հետ։ Հակառակը նույնպես հավանական է. Իսլանդիայի բնակչությունը կազմում է 300 հազար, և ավելի հավանական է այդ երկրի ներկայացուցիչներին տեսնել հեռուստացույցով` հետևելով այդ երկրի ֆուտբոլային հավաքականի խաղին։ Ի դեպ, բավականին լավ թիմ է։ Չգիտեմ` Էդվարդ Նալբանդյանը ֆուտբոլի երկրպագու է, թե՞ ոչ։
Բայց դա կարևոր չէ։ Հայաստանի ԱԳՆ մամուլի ծառայությունը հաղորդում է. նախարարները համակարծիք են, որ Հայաստանի և Իսլանդիայի միջև առկա հարաբերությունների մակարդակը չի համապատասխանում դրանց պոտենցիալին և անհրաժեշտ է ամրապնդել այդ հարաբերությունները տարբեր ոլորտներում։
Մասնավորապես, երկու երկրների ԱԳՆ ղեկավարները նշել են պայմանագրաիրավական դաշտի ընդլայնման, արտգործնախարարությունների միջև խորհրդատվությունների անցկացման մեխանիզմ ստեղծելու կարևորությունը և կարծիքներով փոխանակվել միջազգային հարթակներում համագործակցության խորացման մասին։ Ինչպես նաև քննարկել են առևտրատնտեսական համագործակցությունը խթանելու և գործարար համաժողովներ անցկացնելու հեռանկարները։
Շատ լավ. ցանկացած երկրի հետ հարաբերությունները զարգացնելը միշտ օգտակար է և անհրաժեշտ։ Նույնիսկ այնպիսի էկզոտիկ երկրի համար, ինչպիսին Իսլանդիան է։ Ի դեպ, մենք Իսլանդիայի համար պակաս էկզոտիկ չենք։
Ընդհանրապես, Նալբանդյանին կարելի է հասկանալ։ Մամեդյարովի հետ պարտադիր հանդիպումից հետո հայ նախարարին ուղղակի հնարավորություն է ընձեռվել հանգստանալ, զրուցել գործընկերոջ հետ` չկաշկանդվելով իր պետության պետական դոկտրինաների շրջանակներով։ Նա հերթական անգամ չի կրկնի այն, ինչը Նալբանդյանն արդեն անգիր գիտի։ Մի խոսքով` զրույց հաճելի զրուցակցի հետ։
Բացի այդ հիանալի հնարավորություն է եղել սովորել առանց կմկմալու և վիկինգների արտասանությամբ արտաբերելու «Էյաֆյադլայեկյուդլ» բառը. դա հենց այն հրաբուխն է, որը յոթ տարի առաջ աղմուկ էր բարձրացրել Հյուսիսային կիսագնդում։ Այդ ժամանակ հրաբուխը 1823թ–ից ի վեր առաջին անգամ որոշել էր ժայթքել. Եվրոպայի օդային տարածքի մեծ մասը ժամանակավորապես փակվել էր։
Չգիտեմ` օգտագործե՞լ է արդյոք այդ շանսը մեր նախարարը, իսկ եթե ոչ, ապա արժեր։ Այդ ժամանակ Էդվարդ Նալբանդյանը կդառնար աշխարհում միակ արտգործնախարարը, որը կարողանում է արտաբերել այդ հրաբխի անունը։ Իսլանդացուց հետո, իհարկե։
