ԵՐԵՎԱՆ, 26 նոյեմբերի — Sputnik, Անի Լիպարիտյան. Հայ հեղինակների առաջին անիմացիոն 3D մուլտֆիլմերի շարքը ակտիվորեն բաժանորդներ է հավաքում: Հայկական «Digistep» անիմացիոն ստուդիայի հիմնադիր Ռաֆիկ Մխիթարյանը Sputnik Արմենիային տված հարցազրույցում պատմել է, թե ինչպես են ստեղծվում նման անիմացիոն ֆիլմերը:
Ստեղծագործ թիմի ստուդիան, որը նոր սերնդի նախագիծ է հորինել, բացվել է 2008 թվականին, սակայն Ռաֆիկն անիմացիայով շատ ավելի շուտ էր սկսել զբաղվել:
«Վերջին տարիներին գործընկերներիս հետ աշխատում էինք TV-նախագծերի և այլ արտադրանքի ստեղծման վրա: 100 կարճամետրաժ անիմացիոն ֆիլմ արդեն իսկ նկարահանել ենք` համագործակցելով Անգլիայի, Ֆրանսիայի և Ռուսաստանի մեր գործընկերների հետ… Մենք անդադար մտածում էինք՝ ինչու մենք մեր նախագիծը չունենանք, չէ որ ինքներս ենք ուրիշների համար YouTube-ում ալիք ստեղծել, որը եկամուտ է բերում», — ասաց նա:
Ի վերջո, «Օբոլոտի» հեղինակներն որոշեցին նախագիծ մեկնարկել ստուդիայի այն միջոցներով, որոնք մնում են կոնկրետ պատվերներ իրականացնելուց հետո: Սակայն այստեղ մեկ այլ խնդրի նրանք բախվեցին. երկրում մասնագետների պակաս կա: Ռաֆիկն՝ իր թիմով, ստիպված էր մարդ հավաքել և սկսել զրոյից նրանց սովորեցնել այդ կարևոր և պատասխանատու գործը:
Ամեն ինչ երեխաների համար
Այնուհետև հայ անիմատորները մտածեցին անիմացիոն մուլտֆիլմ ստեղծել նախադպրոցական տարիքի երեխաների համար:
«Որքան լսարանը տարիքով է լինում, այնքան ավելի մեծ աշխատանք է պահանջում: Պետք է մտածես յուրաքանչյուր դետալի վրա, սցենարի և այլնի մասին: Դժվար կլիներ իրականացնել այդ ամենը… Այդժամ մտահղացում առաջացավ անիմացիոն շարք ստեղծել ռոբոտի մասին՝ նախադպրոցական տարիքի երեխաների համար», — պատմեց Ռաֆիկը:
Նրա խոսքով` այդ ձևաչափում հայկական նախագիծը համացանցում դեռ ամենահաջողվածն է: Կարելի է փնտրել, տեսնել և համոզվել, որ նմանատիպ նախագծերն այդքան էլ որակյալ չեն:
Ռաֆիկը կարծում է՝ թեպետ փոքր երեխաներն առանձնահատուկ չեն հետևում մուլտֆիլմի որակին, այնուամենայնիվ պետք չէ նրանց ցածրորակ արտադրանք հրամցնել:
«Իսկ արտադրողները դրա վրա տնտեսում են: Թեև նմանկերպ վարվել չի կարելի, քանի որ այդ ամենն իր ազդեցությունն է թողնում երեխաների, նրանց աշխարհընկալման վրա», — ավելացրեց անիմատորը:
Իսկ հայ ռոբոտ Օբոլոտը ճանապարհորդում է, հետաքրքիր առարկաներ բացահայտում ու գտնում: Այդպիսով, յուրաքանչյուր սերիա օգնում է երեխային զարգացնել իր երևակայությունը:
Հայ ռոբոտ՝ բոլորի համար
Այս նախագիծը դետալ առ դետալ մտածված է՝ սկսած երաժշտությունից, վերջացրած Օբոլոտի` Բոքսլենդ կոչվող աշխարհից:
Արդեն իսկ պատրաստ սերիաները դիտելով` կարելի է տեսնել, թե ինչպես է ռոբոտն իր շրջագայության ժամանակ հասնում Կարեն Դեմիրճյանի անվան մարզահամերգային համալիր, Երիտասարդական պալատ (որն այժմ չկա), թողարկումներից մեկն էլ արված է լեգենդար նկարիչ Մարտիրոս Սարյանի կտավների ոճով:
«Կլոր ձևը մենք ընտրել ենք, քանի որ այն ավելի արագ և հեշտ է հիշվում… Իրականում, երեխաներին կարելի է գրավել լավ սյուժեով: Այսօր շատ մուլտֆիլմեր կան բարդ տարրերով, հերոսներով, որոնք ձեռք ու ոտք ունեն: Բայց եթե սյուժեն հետաքրքիր չէ, երեխան չի նայի: Այնպես որ կարելի է նախագիծ ստեղծել, որը մի քանի անգամ ավելի թանկ կարժենա, սակայն հաջողություն չի ունենա, եթե չհետաքրքրի փոքրիկներին», — ավելացրեց Ռաֆիկը:
Նրա խոսքով` ոչ ռոբոտը, ոչ էլ սերիալն ազգություն չունեն, որևէ լեզվով չեն խոսում:
«Եթե հայկական նախագիծ ստեղծեինք՝ մայրենի լեզվով, այն դժվար կլիներ հանրահռչակել: Այդ պարագայում շանսերը, որ քո արտադրանքը կնայեն նաև դրսում, քիչ են: Մենք միջին տարբերակն ընտրեցինք և որոշեցինք գործարկել նախագիծը: Օգտատերերն արդեն այս տարվա հոկտեմբերի 16-ին հնարավորություն ունեցան դիտելու «Օբոլոտի» առաջին սերիան», — ասաց անիմատորը:
Հեղինակները երկար էին մտածում, ինչպես անվանել հերոսին: Մի քանի տարբերակ կար:
«Սակայն մի օր ծանոթներիցս մեկն ասաց, որ իր երեխան ռոբոտին «օբոլոտ» է կոչում: Ես դիտեցի տեսաձայնագրությունը, լսեցի, թե ինչպես է նա արտասանում այդ բառը, և հասկացա, որ դրանում ինչ-որ արտասովոր բան կա: Այդպես էլ առաջացավ մեր հերոսի անունը», — պատմեց Ռաֆիկը:
Առավել հաճախ անիմացիոն մուլտֆիլմը դիտում են Հայաստանի օգտատերերը, քանի որ այն հայտնի է դարձել սոցցանցերի և անիմատորների սրտացավ ընկերների շնորհիվ, որոնք սիրով բոլորին ներկայացնում էին նոր նախագիծը: Աշխուժություն են ցուցաբերում նաև Ռուսաստանի և ԱՄՆ-ի օգտատերերը:
Հետագայում թիմը մտադիր է ամսական չորս սերիա թողարկել, ինչպես նաև կյանք տալ նոր հերոսի:
