ԵՐԵՎԱՆ, 23 օգոստոսի — Sputnik. 1990 թվականի օգոստոսի 23-ին ընդունված Անկախության հռչակագրով դրվեց անկախ պետականության հաստատման գործընթացի սկիզբը։ Թեմայի վերաբերյալ հրավիրված ասուլիսում ԱԻՄ առաջնորդ Պարույր Հայրիկյանը հայտնեց, որ օրն իր համար տոնական է։ Մամուլի սրահ մտավ կատակով` այդ ո՞վ է իրենից բացի խոսում անկախության մասին։
Ավանդույթի համաձայն` ցանկացողներին Հայրիկյանը հրավիրեց իր տուն` անմիջապես ծառից խնձոր ու դեղձ քաղել-ուտելու, նաև նվերներ ստանալու` գրքերի տեսքով։
«Եթե ազգն անկախ չէ, լիարժեք կյանք չի ապրում, եթե դա անգամ լիարժեք անկախություն չէ, այնուամենայնիվ, ամենակարևոր բանն է ազգի համար։ Սովետական միության բոլոր ժողովուրդների մեջ հայ ժողովուրդն ամենապատրաստվածն էր անկախության համար։ Դա չպետք է պայմանավորել գենետիկ հատկանիշներով, այլ կամքով ու միասնականությամբ»,- ասաց նա։
Անկախության դերը բարձր է գնահատեց նաև 1991թ-ին ՀԿԿ Կենտկոմի առաջին քարտուղար Արամ Սարգսյանը։
«Տեսանք, որ ազգը կարող է միավորվել գաղափարին հասնելու համար։ Հռչակվեց ՀՀ-ն, բայց չեղավ այն ծրագիրը, որ ժողովուրդը կցանկանար ունենալ»,- ասաց Սարգսյանը։
Նրա խոսքով` Անկախության հռչակագրի դրույթները լիարժեք չեն պահպանվում, բայց իրավիճակից դուրս գալու հարցում հույսը կրկին դնում է ժողովրդի միասնականության վրա։
ՀՀ Գերագույն խորհրդի պատգամավոր, Անկախության բանակի մարտիկ Ազատ Արշակյանը հաշվարկեց, թե ինչ տոկոսային թվով կարող ենք հայտնել ազատության ու անկախության հայկական ձգտումը։
«Եթե մեր ժամանակակիցներին հարցնեն` ովքե՞ր են հայերը, կարող ենք հանգիստ պատասխանել` մենք 95 տոկոսով ազատության կողմնակից ժողովուրդ ենք։ Մենք ստեղծագործող, աշխատող, տաղանդավոր, ազատասեր և անձնազոհ ժողովուրդ ենք»,- ասաց Արշակյանը։
Բանախոսները հիշեցրին Անկախության հռչակագրի նշանակալի կետը, ըստ որի` Հայաստանի Հանրապետությունը, որպես միջազգային իրավունքի սուբյեկտ, վարում է անկախ արտաքին քաղաքականություն, անմիջական հարաբերություններ է հաստատում այլ պետությունների, ԽՍՀՄ ազգային-պետական կազմավորումների հետ, մասնակցում է միջազգային կազմակերպությունների գործունեությանը:
Հայաստանի անկախության հռչակագիրն ընդունվել է 1990 թվականի օգոստոսի 23-ին Հայկական ԽՍՀ Գերագույն խորհրդի առաջին նստաշրջանում։ Հայկական ԽՍՀ-ն այդ հռչակագրով վերանվանվեց Հայաստանի Հանրապետություն, որն ունի դրոշ, զինանշան և օրհներգ։ Հայաստանի Հանրապետությունը ինքնիշխան պետություն է՝ օժտված պետական իշխանության գերակայությամբ, անկախությամբ, լիիրավությամբ: Հայաստանի Հանրապետության ամբողջ տարածքում գործում են միայն Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրությունը և օրենքները: