ԵՐԵՎԱՆ, 4 հուլիսի — Sputnik, Արման Վանեսքեհյան. Դավթաշենում, երեքշաբթի, հուլիսի չորսին, առավոտյան սկսեցին հերթական թոշակը բաժանել։ Առավոտվա ժամը ութից թոշակառուները դրսում էին, երևանյան թեժ արևի տակ։ Իսկ Հայհիդրոմետը նախապես զգուշացրել էր, որ ցերեկը 40 աստիճան շոգ է լինելու և խորհուրդ չէր տալիս ժամը 11:00–ից 16:00–ն արևի տակ գտնվել։
Սկզբում առավոտյան թոշակառուները հավաքվել էին մի փոքր կրպակի մեջ (երևի մի 100 ք/մ), որի վրայի տախտակը հպարտորեն հայտնում է, որ դա Դավթաշենի «Հայփոստի» համար 0054 բաժանմունքն է։
Ներսում ոչ միայն շոգ էր։ Այնտեղ տոթ էր։ Երևի, այսպես կարող է դժոխքում լինել (այդպես ասում էին հենց իրենք` թոշակառուները)։ Այստեղ մի քանի տասնյակ տարիքով մարդիկ (60-ն անց) հավաքվել էին փոքր փակ տարածքում` բարձր ջերմաստիճանի տակ։ Իհարկե, գեղեցիկ չէ տարիքով հարգարժան մարդկանց մասին այդպիսի համեմատություն անել, բայց ասես պահածոյացված ձկներ լինեին։
Հպարտ «Հայփոստ» անվանմամբ կրպակն, իհարկե, չէր կարող բոլորին տեղավորել։ Մանավանդ, որ օդափոխիչի մասին անգամ խոսք չի կարող լինել… Տարեցներն իրենց շուրջ ցանկացած ստվեր էին փնտրում 50–100 սմ շառավիղով (որպեսզի հերթից դուրս չմնան)։ Իսկ արևը շարունակում էր բարձրանալ…
Հասկանալի է, որ մեր երկիրն ամենահարուստներից չէ։ Եվ թոշակի չափը (բազային թոշակը 16 հազար դրամ է), մեծամասամբ միայն ժպիտ է առաջացնում` հաշվի առնելով, որ այդ մարդիկ ամբողջ կյանքն աշխատել են պետության համար։ Մանավանդ, եթե հիշենք խանութների գներն ու կոմունալ վարձերի չափը։
Բայց հիմա հարցն այլ է։ Ում խեղաթյուրված ուղեղում է առաջացել միտքը՝ հարյուրավոր դավթաշենցի թոշակառուների սպասարկել կրպակում, նույնիսկ «Հայփոստ» հպարտ անունը կրող։ Պաշտոնյաներից որ մեկն է որոշել, որ պետք է շատերի համար ապրուստի միջոց հանդիսացող գումարը բաժանել հենց այդպիսի պայմաններում։ Հաշվի չառնելով ոչ շոգ երևանյան ամառը, ոչ էլ խստաշունչ ձմեռը։
Հասկանալի է, որ խառնաշփոթությունն ամիսը մեկ է տեղի ունենում։ Բայց չէ՞ որ ձմռանը Երևանում մինչև մինուս 20 է լինում։ Իսկ ամռանն` ինչպես հիմա։ Այսօր պլյուս 40–ից ավել է…
