ԵՐԵՎԱՆ, 26 մայիսի — Sputnik. Պոլսո հայոց պատրիարքական տեղապահ արքեպիսկոպոս Արամ Աթեշյանը պաշտոնը լքելու մասին հայտարարությունն արել է ոչ թե իր կամքով կամ պատահաբար, այլ Մայր Աթոռ սուրբ Էջմիածնից ունեցած վախի պատճառով։
Աթեշյանի անվան հետ մի շարք սկանդալներ են կապված, մասնավորապես, ամբողջ հայ հասարակությունը զայրացած էր այն նամակով, որը նա հասցեագրել էր Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թաիփ Էրդողանին։ Նամակում Աթեշյանը քննադատել էր Հայոց ցեղասպանության մասին Բունդեսթագի բանաձևի ընդունումը։ Աթեշյանը նաև փորձում էր հասնել նրան, որ հայկական եկեղեցիներում պատարագը անցկացվի թուրքերեն։
«Եթե Արամ Աթեշյանը չլքեր փոխանորդի պաշտոնը, նրան, ուղղակի, կարող էին զրկել հոգևոր աստիճանից»,- Sputnik Արմենիա մուլտիմեդիոն մամուլի կենտրոնում ասաց Հացպանյանը։
Նա հույս ունի, որ Աթեշյանի պատմությունը անցյալում կմնա։ Հացպանյանը համոզված է, որ նորանշանակ փոխանորդ արքեպիսկոպոս Գարեգին Բեկչյանը թույլ չի տա, որ Աթեշյանը զբաղեցնի ավագ լուսարարապետի պաշտոնը։
«Այսօր Ստամբուլի հայերի աջակցության և մեր աշխատանքի շնորհիվ կարողացանք կոտրել պատը, որի արդյունքը եղավ Աթեշյանի հեռացումը պաշտոնից»,- ասաց փորձագետը։
Թուրքիայի հայ համայնքը բազմիցս է պահանջել Արամ Աթեշյանի հրաժարականը։ Վերջին փորձը եղավ նրա դեմ ստորագրահավաքը, որը մեկնարկեց 2017 թվականի մայիսին։ Համայնքի ներկայացուցիչները պահանջում էին զրկել Աթեշյանին հոգևորականի աստիճանից և հեռացնել եկեղեցուց։
Հացպանյանը համոզված է, որ Գարեգին Բեկչյանի հետ հայ համայնքը և Ստամբուլի հոգևորականները վստահելի ձեռքերում են։ Ներկա պահին ընթանում են Պոլսի հայ պատրիարքի առաջիկա ընտրությունների նախապատրաստական աշխատանքները։ Աթեշյանը կատարում էր պատրիարքարանի ղեկավարի պարտականությունները 2008 թվականից, այն բանից հետո, երբ գործող պատրիարք Մութաֆյանը կոմայի մեջ ընկավ։
Աթեշյանին ոչ թե ընտրել էր համայնքը, այլ նա նշանակվել էր պետության կողմից։ Ստամբուլի հայկական համայնքի ներկայացուցիչները երկար ժամանակ է, ինչ պահանջում էին վերանայել Աթեշյանի թեկնածությունը` ցանկանալով որպես առաջնորդ տեսնել ոչ թե պետական դրածոյի, այլ ժողովրդի ընտրյալի։
Ստամբուլում մարտի 15-ին անցկացվեց Պոլսո Հայոց պատրիարքի փոխանորդի ընտրություն։ Հաղթեց արքեպիսկոպոս Գարեգին Բեկչյանը։