ԵՐԵՎԱՆ, 15 մայիսի — Sputnik. ՀԱՊԿ-ի զարգացման 25 տարիները լուրջ ազդեցություն են ունեցել Հայաստանի անվտանգության ապահովման գործում. Sputnik Արմենիային ասաց «Ինտեգրացիա և զարգացում» հասարակական կազմակերպության ղեկավար, Եվրասիական փորձագիտական ակումբի համակարգող Արամ Սաֆարյանը։
«Այսօր կարելի է ասել, որ ՀԱՊԿ զարգացման գործընթացը բավականաչափ հաջողված է եղել։ ՀԱՊԿ-ն ընդհանուր տնտեսական, քաղաքակրթական տարածք ստեղծած հետխորհրդային երկրների ռազմաքաղաքական կառույց է, և այդ տարածքը պետք է պաշտպանել ռազմական և ռազմաքաղաքական միջոցներով», — ասաց Սաֆարյանը։
Նրա խոսքով` ՀԱՊԿ-ն մյուս ռազմաքաղաքական դաշինքներից տարբերվում է նրանով, որ գոյության ողջ ընթացքում իր սահմաններից դուրս ուժ չի կիրառել։
Սաֆարյանի կարծիքով` ՀԱՊԿ գոյության 25 տարվա ընթացքում Հայաստանը լուրջ փոփոխությունների է հասել սեփական անվտանգության պահպանման գործում։ Ընդ որում` ՀԱՊԿ շրջանակում հարաբերությունների անկյունաքարը Հայաստանի և Ռուսաստանի ռազմաքաղաքական համագործակցությունն է։
«Հայ-ռուսական ռազմական միությունն ազգային անվտանգության ապահովման ձև է, մեր անվտանգության ապահովման անկյունաքարը։ Ռուսաստանի հետ ռազմաքաղաքական միության մասին համաձայնագիրը, հայկական սահմաններին ռուսական սահմանապահների ներկայությունը, 102-րդ ռազմակայանը մեր անվտանգության ապահովման կարևորագույն բաղադրիչներն են», — ասաց Սաֆարյանը։
Նա նաև նշեց, որ լինելով հետխորհրդային երկրների ռազմաքաղաքական միության անդամ` Հայաստանը մի շարք արտոնություններ է ստացել։ Մասնավորապես, դա վերաբերում է ռուսական ներքին գներով ժամանակակից սպառազինություն ձեռք բերելուն։
Սաֆարյանն ուշադրություն հրավիրեց այն հանգամանքին, որ վերջին ժամանակաշրջանում ՀԱՊԿ երկրները ինտեգրվում են եվրասիական տարածքի սահմաններում։ ՀԱՊԿ-ն ապահովում է նաև այդ ինտեգրացիոն տիրույթի անվտանգությունը։
Նման պայմաններում Եվրասիական տարածքը պաշտպանված է ժամանակակից սպառնալիքներից և մարտահրավերներից։
ՀԱՊԿ-ն, որի կազմում են Հայաստանը, Բելառուսը, Ղազախստանը, Ղրղըզստանը, Ռուսաստանը, Տաջիկստանը, հիմնադրվել է 2002 թվականի մայիսի 14-ին։ 2006 թվականին կազմակերպության անդամ է դարձել Ուզբեկստանը, սակայն 2012 թվականին կասեցրել իր անդամակցությունը։
ՀԱՊԿ-ի առանձնահատկությունն ուժային ներուժի առկայությունն է, որը պատրաստ է արձագանքել եվրասիական տարածաշրջանում ավանդական և ժամանակակից մարտահրավերներին և սպառնալիքներին։
