ԵՐԵՎԱՆ, 11 մարտի — Sputnik, Անի Լիպարիտյան. Լավագույն հայ պարողները, այդ թվում՝ Տիգրան Միքայելյանը, Արման Միրզոյանը և Դավիթ Գալտսյանը, հանդես են գալիս առավելապես արտասահմանյան բեմերում, Sputnik Արմենիայի թղթակցի հետը զրույցում ասաց Հայաստանի Խ. Աբովյանի անվան պետական մանկավարժական համալսարանի պարարվեստի ամբիոնի դասախոս Գագիկ Խաչատրյանը:
Նրա խոսքով՝ հայ պարողները պետք է միջազգային փորձ ձեռք բերեն, նոր բան սովորեն:
«Ես, իհարկե, կողմ եմ ավանդույթների պահպանմանը, սակայն ժամանակակից մոտեցումները նույնպես պետք է հաշվի առնել: Հայաստանում պարարվեստը գտնվում է ողբալի վիճակում և ոչ այն պատճառով, որ մենք պարողներ չունենք: Նրանք կան, բայց, ցավոք, շատ քիչ են: Ի դեպ, պարուհիներն ավելի շատ են, քան պարողները: Մեզ մոտ տղամարդկանց «դեֆիցիտ» է», — նշեց Կարապետյանը:
Գագ
Նա հավելեց, որ պարարվեստի ուսումնարանն ավարտելուց հետո տղաներին բանակ են տանում, իսկ հետո նրանք հրաժարվում են երաժշտական կարիերայից, քանի որ Հայաստանում աշխատավարձը ցածր է:
«Պարարվեստով զբաղվող տղամարդու համար ընտանիք պահելը դժվար է: Ինչ վերաբերում է աղջիկներին, ապա նրանք հաճույքով են պարում, քանի որ նրանց աջակցում են ծնողները կամ ամուսինը», — նշեց Կարապետյանը:
Հենց այդ պատճառով, բալետմեյստերի խոսքով, ղեկավարները վերցնում են բոլորին (խոսքը տղամարդկանց մասին է), ովքեր ցանկանում են զբաղվել պարով:
Կարապետյանը հավելեց, որ երբ տղամարդ պարողները շատ են, կարելի է ընտրել լավագույններին, սակայն երբ քիչ են, պարում են բոլորը՝ թե՛ գերը, թե՛ ցածրահասակը:
«Իմ երիտասարդության տարիներին պարային մրցույթներին մասնակցում էին հարյուրավոր տղաներ: Այսօր բոլորովին այլ պատկեր է: Դուք չեք պատկերացնում, Հայաստանի պետական պարային համույթում հինգ տեղին հավակնում էր հարյուր պարող: Եվ դրանից շահում էր որակը», — ասաց Կարապետյանը:
Նա ուախությամբ նշում է, որ հայկական ժողովրդական պարերն ավելի շատ են ուշադրության արժանանում:
«Չի կարող չուրախացնել այն, որ Գագիկ Գինոսյանն անցկացնում է պարային դասընթացներ Կասկադում կամ Ազատության հրապարակում: Բայց ուզում եմ, որպեսզի ժողովրդական պարերը չվերածվեն «փողոցայինի»: Դա շատ գեղեցիկ է, դա մեր ժառանգությունն է, որը պետք է զարգացնել և փայփայել», — հավելեց նա:
Կարապետյանը խոսեց նաև ֆինանսական աջակցության բացակայության մասին: Պարարվեստի բոլոր խնդիրները բալետմեյստերները և պարուսույցները պետք է լուծեն պետության հետ միասին, կարծում է նա:
