Սերգեյ Բաբլումյան, հատուկ Sputnik-ի համար, Միչիգան (ԱՄՆ)
Բոլոր հարցերում հրաշալի ամերիկյան առողջապահությունը հանկարծ լուրջ դժվարությունների առջև կանգնեց. «Կլոստրիդիում դիֆիցիլե» բակտերիան, որը հայտնի է նաև "C. Diff" անունով, ամեն տարի շուրջ 30 հազար մարդու կյանք է խլում` մոտավորապես նույնքան, որքան մահանում է գրիպից։
«Շատ հիվանդներ վտանգավոր բակտերիաներով վարակվում են բժշկական հաստատություններում», — մտահոգություն է հայտնում հիվանդությունների վերահսկման և կանխարգելման կենտրոնի տնօրեն Թոմ Ֆրիդենը։
Իրականում։ Ամերիկյան ավելի քան երեք հազար հիվանդանոցներից շուրջ մեկ երրորդը "C. Diff." կանխարգելման թեստը չի կարողացել հաղթահարել, իսկ երկրի առավել հեղինակավոր և խոշոր հիվանդանոցներից 19-ը վատ գնահատականներ են ստացել։
Հայտնի է, որ բակտերիաները կարող են ապրել մի քանի շաբաթ, իսկ հետո, երբ ընկնում են թույլ իմունիտետ ունեցող մարդու օրգանիզմի մեջ, բազմանում են և ավելի սրում նրա վիճակը, ասում են մասնագետները։ Ինչպե՞ս պայքարել դրա դեմ։
Շատ հեշտ։ Բժիշկները պետք է ձեռնոց հագնեն և հաճախ լվանան ձեռքերը։ Պետք է։ Իսկ իրականում։ Իրականում ամեն ինչ վատ է։ Այովայի նահանգի համալսարանում մեկուկես տարի առաջ անցկացված ուսումնասիրությունը ցույց տվեց, որ բուժաշխատողների մեկ երրորդից ավելի պակաս տոկոսն է կանոնավոր լվանում ձեռքերը, իսկ 1200 հոսպիտալացված մարդկանցից միայն հիսուն տոկոսն է տեսել, որ իրենց բժիշկը կամ բուժքույրը լվացարանի մոտ կանգնեն։ Ենթադրել, որ նրանք դա թաքուն են անում, ընդունելի չէ։
Դրա հետ մեկտեղ Ամերիկայում առողջության գրավականը նաև այլ տեղ են փնտրում։ Առնվազն մեկ փաստ կա, որը կարող է սպառնալ ինչպես Ամերիկային ընդհանուր առմամբ, այնպես էլ նրա ազգային անվտանգությանը։ Դա ճարպակալումն է։ ԱՄՆ ԶՈՒ-ն ամեն տարի ավելի քան մեկ մլրդ դոլար է ծախսում իրենց գեր պաշտպաններին բուժելու համար։
Ամերիկայի առաջին տիկինը, որը ճարպակալումը ճանաչել է իր երկրի ազգային անվտանգության սպառնալիք, հաստատել է. այո, բանակը բախվել է քաշի ավելցուկի հետ, դրանով տառապում է 17-24 տարեկան երիտասարդների 25 տոկոսը։
Դրանում դժվար չէ համոզվել, նույնիսկ եթե դու առաջին տիկինը չես, այլ պարզապես հյուր։ Բավական է միայն «Կոկա-կոլան» և պոպկորնը մի կողմ դնել, դուրս գալ ցանկացած ամերիկյան փողոց, նայել գրեթե յուրաքանչյուր երրորդ անցորդի, սակայն ոչ թե դեմքին, այլ նստատեղին։ Ընդ որում` հսկվող տղամարդկանց և կանանց արտաքինը թույլ չի տալիս նրանց երիտասարդ անվանել, իսկ մարմնի վիճակն ասում է, որ ոչ միայն հացիվ, նրանց անհրաժեշտ են համբուրգերներ, չիզբուրգերներ, սթեյքեր, պիցցաներ, շոկոլադե մուսով կեքսեր և ամենօրյա սպառման ԱՄՆ արդյունաբերության այլ սննդամթերք։ Եվ այստեղ այնքան էլ էական չէ` մաքուր, թե կեղտոտ ձեռքերով խցկես այդ բարիքները բերանդ։