ԵՐԵՎԱՆ, 25 օգոստոսի — Sputnik, Լաուրա Սարգսյան. Երևանի փողոցներում իրարանցում է, թեև խանութներում, որտեղ դպրոցական պարագաներ են վաճառվում, հանգիստ է։ Վաճառողները հուսով են, որ աշխուժություն կնկատվի սեպտեմբերի 1-ի նախօրեին։
«Հավանաբար շատերը դեռ չեն վերադարձել արձակուրդից, ոմանք էլ դեռ աշխատավարձ չեն ստացել, չէ՞ որ մինչև ամսվա վերջ դեռ մի քանի օր կա», — Sputnik Արմենիայի թղթակցի հետ զրույցում ասաց մայրաքաղաքի խանութներից մեկի վաճառող Նատալյա Մինասյանը։
Փորձագետները, հակառակը, չեն կիսում այս կարծիքն ու կարծում են, որ դպրոցական պարագաների ցածր պահանջարկն ուղղակիորեն կապված է երկրում առկա տնտեսական ծանր վիճակի և միգրացիայի բարձր մակարդակի հետ։
«Վերջին տարիներին մարդկանց արտահոսքը երկրից զգալիորեն մեծացել է։ Կրճատվել է նաև Հայաստանի միջին վիճակագրական քաղաքացու գնողունակությունը։ Այս գործոններն էլ հենց հանգեցնում են ներկա իրավիճակին. օգոստոսի 25-ն է, իսկ դպրոցի նախապատրաստման գործընթացում ակտիվություն դեռ չկա», — կարծում է «Սպառողների խորհրդատվության կենտրոն» ՀԿ-ի նախագահ Կարեն Չիլինգարյանը։
Նրա խոսքով` կարելի է դրական գնահատել այն փաստը, որ վերջին շրջանում դպրոցական պարագաների գների աճ չի նկատվում։
«Երեխային դպրոցին նախապատրաստելու համար անհրաժեշտ է նվազագույնը 35 հազար դրամ, այն դեպքում, երբ միջին աշխատավարձը կազմում է 70 հազար դրամ», — ասաց Չիլինգարյանը։
Նրա խոսքով` այլ էր իրավիճակը ԽՍՀՄ տարիներին։ Օրինակ` այն ժամանակ դպրոցականները դասագրքեր ձեռք բերելու մասին չէին մտահոգվում, դրանք հատկացնում էին ուսումնական հաստատությունները։
Այսօր հին ու մաշված դասագիրք ձեռք բերելու համար 7000 դրամ (14 դոլար) է հարկավոր, և սա միայն դասագրքի համար` առանց տետրերի և դպրոցական այլ պարագաների արժեքը հաշվի առնելու։
«Խորհրդային տարիներին դպրոցական ամառային համազգեստը մենք գնում էինք 11 ռուբլով, իսկ ձմեռայինը` 25 ռուբլով, և դա ամենաթանկն էր այն ցանկից, ինչ պետք էր գնել սեպտեմբերի 1-ի համար», — Sputnik Արմենիայի թղթակցի հետ զրույցում ասաց Վարդուհի Խաչատրյանը։
Նրա խոսքով` որքան էլ թանկ արժենան դպրոցական պարագաները, խորհրդային տարիներին գումարի պակաս գրեթե ոչ ոք այդքան սուր չէր զգում, ինչպես այսօր։
«Եթե այսօր ես անհանգստությամբ եմ սպասում սեպտեմբերի 1-ին, այն ժամանակ այդ օրը համընդհանուր տոն էր, և մենք, ինչպես և մեր ծնողները, անհամբեր սպասում էինք այդ օրվան», — խոստովանեց կինը։
Խորհրդային կրթական համակարգի ևս մեկ դրական կողմը շատերն այն են համարում, որ դպրոցական համազգեստը թաքցնում էր սոցիալական անհավասարությունը։
