Տնտեսագետ. Եվրոպան հակված չէ կորցնել Հունաստանը

ԵՐԵՎԱՆ, 8 հուլիսի–Sputnik. Ակնհայտ է, որ Եվրոպան հակված չէ կորցնել Հունաստանը, «Sputnik-Արմենիա» ռադիոկայանի հետ զրույցում նշել է տնտեսագետ Վիլեն Խաչատրյանը։

Ըստ նրա` Հունական ճգնաժամի լուծման մի քանի սցենար կա, այդ թվում՝ Եվրամիությունից դուրս գալու տարբերակը։

«Առաջին՝ կան պայմանագրային հարաբերություններ կնքելու հիմքեր և հանրաքվե, որը Հունաստանի վարչապետին հնարավորություն է տալիս ավելի ուժեղ դիրքերից կնքել պայմանագրեր, որպեսզի վարկավորումը կամ պարտքերի ֆինանսավորումն ավելի մեղմ պայմաններով իրականացվեն», – նշել է Խաչատրյանը։

Երկրորդ տարբերակը, որը նշում է Խաչատրյանը, պայմանավորված է առաջինի հարակից մոտեցմամբ, որ «հնարավոր է Հունաստանն այդ պայմանագրերի մեջ ունենա որոշակի թերացումներ, բայց մնա եվրոգոտում, այսինքն՝ չունենա որոշակի խնդիրներ և տրվեն որոշակի արտոնություններ»։

Երրորդը սցենարը, ըստ տնտեսագետի, Հունաստանի՝ Եվրամիությունից և եվրոգոտուց դուրս գալն է։

Խաչատրյանի կարծիքով` չորրորդի դեպքում Հունաստանը դուրս է գալիս եվրոգոտուց, բայց մնում է Եվրամիության կազմում։

«Յուրաքանչյուր սցենարի իրականացման հավանականությունը բավական մեծ է, բայց, այնուամենայիվ, Եվրոպան հակված չէ կորցնել Հունաստանը: Ֆրանսիայի, Իտալիայի վարչապետների հայտարարություններում հնչում է այն գաղափարը, որ սա սկզբունքային մոտեցում է, քանի որ Եվրոպական միությունը և եվրոգոտին ունեն ընդլայնման հիմքեր, և եթե որևէ երկիր նման քաղաքականությանը չդիմանալով դուրս է գալիս, ապա Եվրամիությունն այդ ընդլայնումը դադարեցնում է կամ մտնում փակուղի», – նշել է Խաչատրյանը։

Նա նաև ընդգծել է, որ Հունաստանի ՀՆԱ-ն կազմում է Եվրամիության ՀՆԱ-ի 2-3 տոկոսը:

Բանախոսը նշել է, որ շատերը տարակուսում են, թե արդյոք հնարավո՞ր չէ փրկել այդ երկու տոկոսը:

«Այդ խնդիրները սկսվել են 2004 թվականից՝ Աթենքի ամառային օլիմպիական խաղերից հետո։ Հունաստանը հսկայական ծախսեր արեց օլիմպիական ենթակառուցվածքներ ստեղծելու համար, որոնք հետագայում չարդարացվեցին, և երկրի տնտեսությունը հայտնվեց լուրջ դժվարությունների առջև»,-ասել է նա:

Ինչ վերաբերում է Հունաստանի նախադեֆոլտային իրավիճակին, ապա տնտեսագետը պարզաբանում է, որ գոյություն ունի ընդհանուր երկրի դեֆոլտ և դեֆոլտ կոնկրետ կազմակերպության հանդեպ։

«Հունաստանի պատքերը մեկ ընդհանուր զամբյուղի  մեջ չեն, այն պարտք է Եվրոպական կենտրոնական բանկին, եվրոպական բանկերին, Արժույթի միջազգային հիմնադրամին և այլն: ԱՄՀ-ի պարտքը երեսուն միլիարդ է, և եթե դիտարկենք դեֆոլտը, ապա այն կարող է դիտակվել ԱՄՀ-ի հանդեպ, քանի որ մյուս կազմակերպությունների հանդեպ Հունաստանը դեռ կատարում է իր պարտավորությունները»,– նշել է Խաչատրյանը։

Իսկ այն հարցին, թե Հունաստա՞նն է ավելի շատ պետք Եվրոպային, թե՞ հակառակը, Խաչատրյանը պատասխանել է, որ Հունաստանը պետք է Եվրոպային այնքանով, որ չխալխլվեն իր մշակած քաղաքականության սկզբունքները, «չկոտրվեն» միասնական Եվրոպայի և միասնական արժույթի գաղափարները։

«Հունաստանի՝ Եվրամիության կազմից դուրս գալը վնաս է Հունաստանին մի շարք առումներով։ Երկիրը բանկային միասնական համակարգի անդամ է, Եվրոպական կենտրոնական և եվրոգոտու 19 երկրներից մեկն է, ինչը լուրջ առավելություն է», – ընդգծել է տնտեսագետը։