https://arm.sputniknews.ru/20250713/stepanavanci-dprvocakany-hvoghmajin-mini-elektrakajan-e-havaqel-inqnashen-3d-tpichnervov-91214369.html
Ստեփանավանցի դպրոցականը հողմային մինի էլեկտրակայան է հավաքել «ինքնաշեն» 3D տպիչներով
Ստեփանավանցի դպրոցականը հողմային մինի էլեկտրակայան է հավաքել «ինքնաշեն» 3D տպիչներով
Sputnik Արմենիա
Կորյուն Վերմիշյանը հողմաշարժիչից և արևային վահանակներից մինի-համալիր է պատրաստել մարտկոցով, որից կարելի է լիցքավորել բջջային հեռախոսը: 3D տպիչները, որոնցով... 13.07.2025, Sputnik Արմենիա
2025-07-13T09:54+0400
2025-07-13T09:54+0400
2025-07-13T09:54+0400
հողմակայան
դպրոցական
ստեփանավան
https://cdn.am.sputniknews.ru/img/07e9/07/0a/91205782_0:46:1600:947_1920x0_80_0_0_29c017921f560a8d344a57f3c1a63297.jpg
ԵՐԵՎԱՆ, 13 հուլիսի - Sputnik. Ստեփանավանի 9-րդ դասարանի աշակերտ Կորյուն Վերմիշյանը հողմային մինի-էլեկտրակայան է հավաքել սեփական արտադրության 3Դ տպիչներով: Իր աշխատանքը նա ներկայացրել է վերջերս Վանաձորում անցկացված Tech Week Vanadzor ֆորումի շրջանակում կազմակերպված դպրոցական ինժեներական լաբորատորիաների ցուցահանդեսում:Պլաստիկ հողմաշարժիչը կարծես խաղալիք լինի, բայց պարզությունը խաբուսիկ է. Կորյունն ինքն է նախագծել ամենաբարդ դետալներից մեկը՝ հողմաշարժիչի թիակները: Դրա համար ֆիզիկայի և երկրաչափության լավ գիտելիքներ են պետք․ թիակների ձևը պետք է հնարավորինս «բռնի» քամու էներգիան:Պուշկինի լեռնանցքում՝ Ստեփանավանից ոչ հեռու, հողմաէլեկտրակայան է գործում։ Կորյունն այնտեղ դեռ չի եղել, բայց տեխնիկայից արդեն այնքան է հասկանում, որ միգուցե մի քանի տարի հետո այնտեղ մի քանի նոր հողմաշարժիչներ կառուցի։ Իհարկե, նրա հնարավորությունները սահմանափակ են․ չունի անեմոմետր (քամու արագության հաշվիչ), որով կարող էր քամիների վարդ (դրանց ուղղության և ուժի քարտեզ) կազմել և ավելի լավ տեղադրել իր հողմաշարժիչը: Չունի նաև էլեկտրոնիկայի բաղադրիչներ, որոնցից կարելի է կառավարման բլոկ հավաքել (որը, օրինակ, անջատում է կայանը չափազանց թույլ կամ ուժեղ քամու դեպքում)։Իհարկե, մատներով շատ էլեկտրանէներգիա չես ստանա, բայց միջին ուժգնության քամու դեպքում հողմաշարժիչը 3-4 վոլտ լարում է տալիս, որից 2 հազար միլիամպերանոց փոքր մարտկոցը լիցքավորվում է 10 ժամվա ընթացքում (ուժեղ քամու դեպքում՝ ավելի արագ): Մարտկոցի վրա 5 վոլտ ելքով լարման փոխարկիչ կա՝ հեռախոսը լիցքավորելու համար։ 2000 մԱ հզորությունը, իհարկե, բավարար չէ լիարժեք լիցքավորման համար, բայց ցուցադրման համար հերիքում է:Բոլոր կոնստրուկցիաները, որոնց մասին պատմեցինք, Կորյունը կատարել է 3D տպիչներով, որոնք նույնպես ինքն է պատրաստել։ Մի փոքր շեղվելով թեմայից, հիշեցնենք, որ մեր նախորդ բազմաթիվ նյութերում, որտեղ պատմում ենք պատանի ինժեներների մասին (օրինակ այստեղ կամ այստեղ), մենք ընդգծել ենք այն ընտանիքների կարևորությունը , որտեղ նրանք մեծանում են: Եվ Կորյունը բացառություն չէ։«Տնական» հաստոցները հավաքելու գործում Կորյունին օգնել է հայրը՝ Կարենը, որը մասնագիտությամբ ինժեներ է։ 1990-ականներին նա որպես էլեկտրոնիկայի սպասարկման տեխնիկ է աշխատել քաղաքային օդանավակայանում, որը ԽՍՀՄ-ի փլուզումից հետո մի քանի տարի դեռ գործում էր: Երբ օդանավակայանը փակվեց, Կարենն ինքն իր համար հավաքեց ֆրեզերային հաստոց, որի օգնությամբ խաչքարեր է ստեղծում:Ստեփանավանի թիվ 1 դպրոցում, որտեղ սովորում է Կորյունը, կա Armath ինժեներական լաբորատորիա, որտեղ նա կատարելագործում է իր հմտությունները, ինչպես նաև անօդաչու թռչող սարք է հավաքում, որն ուզում է ներկայացնել ռոբոտաշինության հանրապետական դպրոցական մրցույթում:
ստեփանավան
Sputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2025
Sputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
Լուրեր
am_HY
Sputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
Sputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
հողմակայան, դպրոցական, ստեփանավան
հողմակայան, դպրոցական, ստեփանավան
Ստեփանավանցի դպրոցականը հողմային մինի էլեկտրակայան է հավաքել «ինքնաշեն» 3D տպիչներով
Կորյուն Վերմիշյանը հողմաշարժիչից և արևային վահանակներից մինի-համալիր է պատրաստել մարտկոցով, որից կարելի է լիցքավորել բջջային հեռախոսը: 3D տպիչները, որոնցով պատրաստվել է սարքը, դպրոցականը հավաքել է տանը՝ հոր հետ միասին։
ԵՐԵՎԱՆ, 13 հուլիսի - Sputnik. Ստեփանավանի 9-րդ դասարանի աշակերտ Կորյուն Վերմիշյանը հողմային մինի-էլեկտրակայան է հավաքել սեփական արտադրության 3Դ տպիչներով: Իր աշխատանքը նա ներկայացրել է վերջերս Վանաձորում անցկացված Tech Week Vanadzor ֆորումի շրջանակում կազմակերպված դպրոցական ինժեներական լաբորատորիաների ցուցահանդեսում:
Պլաստիկ հողմաշարժիչը կարծես խաղալիք լինի, բայց պարզությունը խաբուսիկ է. Կորյունն ինքն է նախագծել ամենաբարդ դետալներից մեկը՝ հողմաշարժիչի թիակները: Դրա համար ֆիզիկայի և երկրաչափության լավ գիտելիքներ են պետք․ թիակների ձևը պետք է հնարավորինս «բռնի» քամու էներգիան:
Պուշկինի լեռնանցքում՝ Ստեփանավանից ոչ հեռու, հողմաէլեկտրակայան է գործում։ Կորյունն այնտեղ դեռ չի եղել, բայց տեխնիկայից արդեն այնքան է հասկանում, որ միգուցե մի քանի տարի հետո այնտեղ մի քանի նոր հողմաշարժիչներ կառուցի։ Իհարկե, նրա հնարավորությունները սահմանափակ են․ չունի անեմոմետր (քամու արագության հաշվիչ), որով կարող էր քամիների վարդ (դրանց ուղղության և ուժի քարտեզ) կազմել և ավելի լավ տեղադրել իր հողմաշարժիչը: Չունի նաև էլեկտրոնիկայի բաղադրիչներ, որոնցից կարելի է կառավարման բլոկ հավաքել (որը, օրինակ, անջատում է կայանը չափազանց թույլ կամ ուժեղ քամու դեպքում)։
Այնուամենայնիվ, Կորյունն արդեն բազմաթիվ փորձարկումներ է արել թե՛ տանը, թե՛ դպրոցի բակում, թե՛ ցուցահանդեսի ժամանակ, որտեղ յուրաքանչյուրը կարող էր իր ձեռքով գործարկել հողմաշարժիչը՝ պարզապես մատով պտտելով այն: Կողքին նա պլաստմասե տնակ է տեղադրել՝ տանիքին փոքրիկ արևային վահանակներով, որոնցից մետաղալարեր են ձգվում դեպի մարտկոց: Վերմիշյանն ասում է, որ վահանակները կարող են լիցքավորվել ոչ միայն արևից, այլ նույնիսկ սովորական լապտերից, և խանդավառությամբ ցուցադրում է դա:
Իհարկե, մատներով շատ էլեկտրանէներգիա չես ստանա, բայց միջին ուժգնության քամու դեպքում հողմաշարժիչը 3-4 վոլտ լարում է տալիս, որից 2 հազար միլիամպերանոց փոքր մարտկոցը լիցքավորվում է 10 ժամվա ընթացքում (ուժեղ քամու դեպքում՝ ավելի արագ): Մարտկոցի վրա 5 վոլտ ելքով լարման փոխարկիչ կա՝ հեռախոսը լիցքավորելու համար։ 2000 մԱ հզորությունը, իհարկե, բավարար չէ լիարժեք լիցքավորման համար, բայց ցուցադրման համար հերիքում է:
Բոլոր կոնստրուկցիաները, որոնց մասին պատմեցինք, Կորյունը կատարել է 3D տպիչներով, որոնք նույնպես ինքն է պատրաստել։ Մի փոքր շեղվելով թեմայից, հիշեցնենք, որ մեր նախորդ բազմաթիվ նյութերում, որտեղ պատմում ենք պատանի ինժեներների մասին (օրինակ
այստեղ կամ
այստեղ), մենք ընդգծել ենք այն ընտանիքների կարևորությունը , որտեղ նրանք մեծանում են: Եվ Կորյունը բացառություն չէ։
«Տնական» հաստոցները հավաքելու գործում Կորյունին օգնել է հայրը՝ Կարենը, որը մասնագիտությամբ ինժեներ է։ 1990-ականներին նա որպես էլեկտրոնիկայի սպասարկման տեխնիկ է աշխատել քաղաքային օդանավակայանում, որը ԽՍՀՄ-ի փլուզումից հետո մի քանի տարի դեռ գործում էր: Երբ օդանավակայանը փակվեց, Կարենն ինքն իր համար հավաքեց ֆրեզերային հաստոց, որի օգնությամբ խաչքարեր է ստեղծում:
Ստեփանավանի թիվ 1 դպրոցում, որտեղ սովորում է Կորյունը, կա Armath ինժեներական լաբորատորիա, որտեղ նա կատարելագործում է իր հմտությունները, ինչպես նաև անօդաչու թռչող սարք է հավաքում, որն ուզում է ներկայացնել ռոբոտաշինության հանրապետական դպրոցական մրցույթում:
