https://arm.sputniknews.ru/20240708/zvjvozdnajan-inchpes-50-tari-araj-hajastany-karucec-bam-i-arajin-kajarany-78121506.html
«Զվյոզդնայան». ինչպես 50 տարի առաջ Հայաստանը կառուցեց ԲԱՄ-ի առաջին կայարանը
«Զվյոզդնայան». ինչպես 50 տարի առաջ Հայաստանը կառուցեց ԲԱՄ-ի առաջին կայարանը
Sputnik Արմենիա
Նախկին ԽՍՀՄ-ի յուրաքանչյուր հանրապետություն շեֆություն էր վերցրել այսօր կեսդարյա հոբելյանը նշող Բայկալ-Ամուրյան մայրուղու կայարանների վրա՝ դրանց հաղորդելով... 08.07.2024, Sputnik Արմենիա
2024-07-08T16:54+0400
2024-07-08T16:54+0400
2024-07-08T16:54+0400
բայկալ-ամուրյան մայրուղի (բամ)
հայաստան
երկաթուղի
խսհմ
https://cdn.am.sputniknews.ru/img/07e8/07/08/78104225_0:258:1600:1158_1920x0_80_0_0_5987146493e06ddc0bb804f6cf223cd1.jpg
ԲԱՄ-ն աշխարհի ամենամեծ երկաթուղիներից մեկն է, ունի մոտ 4300 կմ երկարություն, որն ավելին է, քան Ավստրալիա մայրցամաքի ամբողջ լայնությունը։ Նախկին Խորհրդային Միության յուրաքանչյուր հանրապետություն «շեֆություն» էր վերցրել երկաթուղու կայարանների նկատմամբ՝ դրանցում մտցնելով սեփական կոլորիտը: Ամբողջ Միությունից «դարի շինարարություն» էին մեկնում կոմերիտականները։ Երբեմն նրանց ջոկատների մեկ տեղին հավակնում էր մինչև 300 մարդ։«Զվեզդնայան» առանձնահատուկ կայարան է․ այն հարվածային շինարարության առաջին վայրն է, որտեղ 1974-ի մայիսին «վայրէջք կատարեց» «կոմերիտական դեսանտը»: Այս մասին հիշեցնում է ԲԱՄ-ի առաջագնացների հուշարձանը՝ Իրկուտսկի մարզի Ուստ-Կուտ ավանի մուտքի մոտ տեղադրված ԳԱԶ-71 ամենագնացը։Կայարանի շենքին ուղղված առաջին իսկ հայացքից հասկանում ես՝ սա Հայաստանն է։ Շենքի ճակատի ընդարձակ կամարաշարքը, կիսաշրջանաձև սալաքարերը, բաց գույնի հրաբխային տուֆը, որով երեսպատումը կատարվել է մոդեռնիստական պարզ և ֆունկցիոնալ դասավորության հետ համատեղ․․․ Սա «ՀայԲԱՄշին» տրեստի վարպետների աշխատանքն է։Տուֆն օդանավով Ուստ-Կուտ էր բերվում անմիջապես Հայաստանից։ Դրանից հետո սկսվում էր շինաքարի ընթացքի ամենադժվար և ամենաերկար մասը՝ տայգայով՝ ծանր բեռնատարներով, հաճախ՝ անճանապարհ տեղանքով դեպի Զվյոզդնայա:Հայ շինարարներն այն ժամանակվա՝ դեռ վայրի, անաղարտ տայգայում կանգնեցրել են ոչ միայն կայարանի շենքը, որը զարդարված է լայն կամարաշարքով, այլև կայարանային ավանը (այն հիմա ունի մոտ 1000 բնակիչ)։Վարդագույն տուֆով երեսպատված երկաթուղային կայարանը՝ սալաքարերի փորագրությամբ, կամարաշարքով և ժամացույցով այնպիսի տեսք ունի, կարծես գտնվում ես Երևանի կամ Լենինականի (այժմ ՝ Գյումրի) որևէ հրապարակում։ Իսկ կայարանից վերև՝ բլրի վրա, հայ շինարարները կառուցել են Առևտրաշինարարական կենտրոն՝ նույնպես ինքնատիպ ոճով։
բայկալ-ամուրյան մայրուղի (բամ)
խսհմ
Sputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2024
Sputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
Լուրեր
am_HY
Sputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
Sputnik Արմենիա
media@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
բայկալ-ամուրյան մայրուղի (բամ), հայաստան, երկաթուղի, խսհմ
բայկալ-ամուրյան մայրուղի (բամ), հայաստան, երկաթուղի, խսհմ
«Զվյոզդնայան». ինչպես 50 տարի առաջ Հայաստանը կառուցեց ԲԱՄ-ի առաջին կայարանը
Նախկին ԽՍՀՄ-ի յուրաքանչյուր հանրապետություն շեֆություն էր վերցրել այսօր կեսդարյա հոբելյանը նշող Բայկալ-Ամուրյան մայրուղու կայարանների վրա՝ դրանց հաղորդելով սեփական կոլորիտը։
ԲԱՄ-ն աշխարհի ամենամեծ երկաթուղիներից մեկն է, ունի մոտ 4300 կմ երկարություն, որն ավելին է, քան Ավստրալիա մայրցամաքի ամբողջ լայնությունը։ Նախկին Խորհրդային Միության յուրաքանչյուր հանրապետություն «շեֆություն» էր վերցրել երկաթուղու կայարանների նկատմամբ՝ դրանցում մտցնելով սեփական կոլորիտը: Ամբողջ Միությունից «դարի շինարարություն» էին մեկնում կոմերիտականները։ Երբեմն նրանց ջոկատների մեկ տեղին հավակնում էր մինչև 300 մարդ։
Հատկանշական է, որ մայրուղու հենց առաջին՝ Տայուրա գետի ափին գտնվող «Զվյոզդնայա» կայարանի շինարարությունն իրականացրել է Հայաստանը։
«Զվեզդնայան» առանձնահատուկ կայարան է․ այն հարվածային շինարարության առաջին վայրն է, որտեղ 1974-ի մայիսին «վայրէջք կատարեց» «կոմերիտական դեսանտը»: Այս մասին հիշեցնում է ԲԱՄ-ի առաջագնացների հուշարձանը՝ Իրկուտսկի մարզի Ուստ-Կուտ ավանի մուտքի մոտ տեղադրված ԳԱԶ-71 ամենագնացը։
Կայարանի շենքին ուղղված առաջին իսկ հայացքից հասկանում ես՝ սա Հայաստանն է։ Շենքի ճակատի ընդարձակ կամարաշարքը, կիսաշրջանաձև սալաքարերը, բաց գույնի հրաբխային տուֆը, որով երեսպատումը կատարվել է մոդեռնիստական պարզ և ֆունկցիոնալ դասավորության հետ համատեղ․․․ Սա «ՀայԲԱՄշին» տրեստի վարպետների աշխատանքն է։
Տուֆն օդանավով Ուստ-Կուտ էր բերվում անմիջապես Հայաստանից։ Դրանից հետո սկսվում էր շինաքարի ընթացքի ամենադժվար և ամենաերկար մասը՝ տայգայով՝ ծանր բեռնատարներով, հաճախ՝ անճանապարհ տեղանքով դեպի Զվյոզդնայա:
Հայ շինարարներն այն ժամանակվա՝ դեռ վայրի, անաղարտ տայգայում կանգնեցրել են ոչ միայն կայարանի շենքը, որը զարդարված է լայն կամարաշարքով, այլև կայարանային ավանը (այն հիմա ունի մոտ 1000 բնակիչ)։
Վարդագույն տուֆով երեսպատված երկաթուղային կայարանը՝ սալաքարերի փորագրությամբ, կամարաշարքով և ժամացույցով այնպիսի տեսք ունի, կարծես գտնվում ես Երևանի կամ Լենինականի (այժմ ՝ Գյումրի) որևէ հրապարակում։ Իսկ կայարանից վերև՝ բլրի վրա, հայ շինարարները կառուցել են Առևտրաշինարարական կենտրոն՝ նույնպես ինքնատիպ ոճով։
