00:00
01:00
02:00
03:00
04:00
05:00
06:00
07:00
08:00
09:00
10:00
11:00
12:00
13:00
14:00
15:00
16:00
17:00
18:00
19:00
20:00
21:00
22:00
23:00
00:00
01:00
02:00
03:00
04:00
05:00
06:00
07:00
08:00
09:00
10:00
11:00
12:00
13:00
14:00
15:00
16:00
17:00
18:00
19:00
20:00
21:00
22:00
23:00
Ուղիղ եթեր
09:00
3 ր
Ուղիղ եթեր
09:25
4 ր
Ուղիղ եթեր
09:30
30 ր
Ուղիղ եթեր
10:00
3 ր
Ուղիղ եթեր
10:05
47 ր
Ուղիղ եթեր
11:00
3 ր
Ուղիղ եթեր
13:00
3 ր
Ուղիղ եթեր
14:00
3 ր
Ուղիղ եթեր
17:00
3 ր
Ուղիղ եթեր
18:00
3 ր
5 րոպե Դուլյանի հետ
18:03
7 ր
Ուղիղ եթեր
19:00
4 ր
Ուղիղ եթեր
Լուրեր
09:25
46 ր
Ուղիղ եթեր
Մամուլի տեսություն
10:46
17 ր
Ուղիղ եթեր
Լուրեր
12:00
46 ր
Ուղիղ եթեր
Լուրեր
13:00
46 ր
Ուղիղ եթեր
Լուրեր
14:00
46 ր
Исторический ликбез
Зарубежное влияние на ход революции в России
15:33
24 ր
Ուղիղ եթեր
Լուրեր
17:00
46 ր
Ուղիղ եթեր
Լուրեր
18:00
46 ր
Ուղիղ եթեր
Լուրեր
19:00
46 ր
ԵրեկԱյսօր
Եթեր
ք. Երևան106.0
ք. Երևան106.0
ք. Գյումրի90.1

Սկանդինավյան հանգստություն է պետք. Մարկեդոնովը` Երևանի և Մոսկվայի հակասությունների մասին

© Sputnik / Владимир Трефилов / Անցնել մեդիապահոցՍերգեյ Մարկեդոնով
Սերգեյ Մարկեդոնով - Sputnik Արմենիա, 1920, 05.09.2023
Բաժանորդագրվել
Հայաստանն ու Ռուսաստանը պետք է առաջին հերթին վերացնեին երկկողմ հաղորդակցության «արտահոսքերը» և շատ կարևոր հարցերի քննարկումը ոչ հրապարակային ռեժիմ տեղափոխեին։
ԵՐԵՎԱՆ, 5 սեպտեմբերի – Sputnik. Հայ-ռուսական հարաբերությունները հակասությունների համակարգային վերլուծության կարիք ունեն՝ առճակատման ձագար գլորվելուց խուսափելու համար։ Telegram-ի իր ալիքում այս մասին գրել է հայտնի ռուս քաղաքագետ Սերգեյ Մարկեդոնովը՝ մեկնաբանելով երկու երկրների իշխանությունների առանձին ներկայացուցիչների հեռակա բանավեճը։
Տեղ–տեղ չի կարող, տեղ–տեղ չի ուզում. Փաշինյանը` Արցախում ՌԴ–ի պարտավորությունների մասին
Նրա խոսքով՝ Հարավային Կովկասում իրավիճակի մասին նորություններն ավելի հաճախ են Երևանի ու Մոսկվայի փոխադարձ հավակնությունների մասին հաղորդագրություններ պարունակում: Խաղաղապահ առաքելություն Լեռնային Ղարաբաղում, Հռոմի ստատուտի վավերացում Հայաստանում, տարածաշրջանային անվտանգություն, Արևմուտքի և Ռուսաստանի դերը հայ-ադրբեջանական կարգավորման գործում: Քաղաքական օրակարգի այս բոլոր կետերի շուրջ տարաձայնություններ կան։ Բայց իրավիճակի առանձնահատուկ սրություն է ավելացնում երկու կողմից հնչող բառապաշարը։ «Անհեթեթություն», «անտակտության եզրին գտնվող մի բան»։
Պետք է կարողանալ պատասխան տալ սեփական արարքների համար. Զախարովան` Փաշինյանին
Մարկեդոնովը վստահ է, որ այս իրավիճակում մեծ սխալ կլիներ անձերի անցնել և խնդիրների ամբողջ խորությունը սահմանափակել վիճաբանության ձևաչափով:
«Առավել քան երբևէ կարևոր է հակասությունների համակարգային հիմքերին նայել։ Եվ փորձել զգալ առճակատման ձագարի մեջ սահելուց խուսափելու և զսպման մեխանիզմները: Ամեն ինչ կորցնելն ավելի հեշտ է, քան ձեռք բերելն ու պահելն այն, ինչի վրա տարիներով, դարերով աշխատել ես», - գրում է նա։
Խոսելով Ռուսաստանի մտահոգությունների մասին՝ փորձագետը պարզաբանումէ, որ դրա՝ որպես ավելի մեծ տերության համար սպառնալիքները ձևակերպվում են ոչ այնքան առանձին երկրի համատեքստում, որքան գլոբալ դիմակայության տեսանկյունից, որտեղ տարբեր պետություններ և տարածաշրջաններ միանում են դրա հիմնական հակառակորդներին կամ էլ չեն միանում։ Այս առումով Հայաստանի հնարավոր հեռացումը դեպի Արևմուտք Վրաստանի կամ Ուկրաինայի «հետքերով», դիտվում է որպես առանցքային խնդիր, քանի որ նման սցենարի դեպքում տարածաշրջանը դառնում է միատարր տարածք, որը ԱՄՆ-ն ու նրա դաշնակիցները ձևավորում են ամբողջությամբ իրենց հարմար ձևով։
Ինչ վերաբերում է Երևանի վախերին, ապա, Մարկեդոնովի կարծիքով, թեև հայկական քաղաքական գործիչներն ու հասարակությունը Լեռնային Ղարաբաղը որպես պետական ինքնության գլխավոր տարր այլևս չեն դիտարկում, դրա կորուստը սարսափեցնում է: Ընդ որում, ոչ միայն որպես պարտության տեսանելի ապացույց, այլև որպես բուն Հայաստանի Հանրապետությունը «շագրենի կաշվի» վերածելու մեկնարկային պահ։
«Սեփական ռեսուրսներ երկիրը չունի, Ռուսաստանից ավելին են ակնկալում, քան այսօր, «այստեղ և հիմա այն կարող է տալ»։ Չստանալով ուզածը՝ թե՛ վերնախավը, թե՛ հասարակության մի մասը դժգոհում են, հապճեպ ու առանց որևէ համակարգի փորձում են ՌԴ-ին «փոխարինող» գտնել ու արագ ինչ-որ «անվտանգության կոնսորցիում» հավաքել։ Այս պահին բացասական ներուժի հանդիպում է տեղի ունենում: Ակնկալիքների և իրական պատկերի անհամապատասխանություն», - կարծում է քաղաքագետը։
Նրա խոսքով՝ Ռուսաստանն ուզում է Հայաստանը տեսնել ավելի ենթարկվող՝ առանց բազմավեկտորության և այլ դիվերսիֆիկացիայի։ Բայց Հայաստանն էլ է նույնն ուզում, միայն թե ՀՀ մասշտաբները շատ ավելի փոքր են։ Այստեղից են բխում հույզերի բարձրացող աստիճանը և գործընկերոջ գործողությունները ներկայացնելու փորձերը՝ որպես իռացիոնալ մի բան, որը չի նպաստում իրական դաշնակցության ոգուն:
ՌԴ-ն Հայաստանից պարզաբանումներ է խնդրել Հռոմի ստատուտի վերաբերյալ. Զախարովա
Մոսկվան Երևանի տարբեր «շրջադարձերից» զգուշանալու պատճառներ ունի։ Գաղտնիք չէ, որ Արևմուտքը ձգտում է դուրս մղել ՌԴ-ին Կովկասից և վարկաբեկել դրա բոլոր նախաձեռնությունները (ռուսական խաղաղապահ զորակազմը Ղարաբաղում այստեղ առանցքային պահ է)։ Բայց նույնպիսի պատճառներունի Երևանը, երբ պնդում է, որ Մոսկվայից եկող ազդանշաններն ավելի մեծ որոշակիություն ու հստակություն պետք է ունենան։
«Թուրքիայի և Ադրբեջանի կրիտիկական կարևորությունը մեր երկրի համար (ՌԴ–ի,–խմբ.) առիթ չէ ռուսական դիրքորոշումը Բաքվի և Անկարայի մոտեցումների հետ նույնացնելու համար։ Ավելի հստակ մանրամասներ են պետք», – վստահ է հեղինակը:
Անշուշտ, դաշնակիցների շահերի բախումը կովկասյան «նոու-հաու» չէ, նման փոխգործակցության բազմաթիվ նմանատիպ օրինակներ կան։ Սակայն ՀՀ-ի և ՌԴ-ի համար անհրաժեշտ են իրենց սեփական կարգավորումները, և պնդումը, որ ուրիշներն էլ խնդիրներ ունեն, չի աշխատի։
Լաչինի միջանցքի իրավիճակը ՀՀ–ի կողմից ԼՂ–ն Ադրբեջանի մաս ճանաչելու արդյունքն է. Զախարովա
Մարկեդոնովն առանցքային պահ է համարում երկկողմ հաղորդակցության մեջ «արտահոսքի» շտկումը` հատկապես հաշվի առնելով, որ Արևմուտքը հմտորեն օգտվում է առկա խնդիրներից։ Զգացմունքների մոլեգնությունը նվազեցնելու համար շատ հարցեր պետք է ոչ հրապարակային ռեժիմ տեղափոխվեին։
Քաղաքագետը վստահ է, որ այսօր չափազանց կարևոր է պահպանել «սկանդինավյան» հանգստություն, չկորցնել ինքնատիրապետումն ու սթափությունը։ Այլ ճանապարհ պարզապես չկա:
Լրահոս
0