https://arm.sputniknews.ru/20221214/hajkakan-hetqy-chatir-dagi-stvorvotin-martakan-tsarajutjan-hamar-medal-en-gtel-52634808.html

Հայկական հետքը. Չատիր-Դագի ստորոտին «Մարտական ծառայության համար» մեդալ են գտել

Հայկական հետքը. Չատիր-Դագի ստորոտին «Մարտական ծառայության համար» մեդալ են գտել

Sputnik Արմենիա

Հայ մարտիկի ղրիմյան ռազմական մեդալը փնտրում է իր տիրոջ ընտանիքին։ 14.12.2022, Sputnik Արմենիա

2022-12-14T23:54+0400

2022-12-14T23:54+0400

2022-12-14T23:54+0400

հայրենական մեծ պատերազմ

հայաստան

մեդալ

ղրիմ

https://cdn.am.sputniknews.ru/img/07e6/0c/0e/52631205_0:205:675:585_1920x0_80_0_0_2a5fd0ea40557d24db06e2548546b10e.jpg

ԵՐԵՎԱՆ, 14 դեկտեմբերի - Sputnik. Չատիր-Դագի ստորոտին վերջերս մեդալ են գտել։ Անձրևները լվացել-տարել էին հողը այն մասում, որտեղ մեդալն ընկած էր մնացել 78 տարի։ Եվ մարդիկ նկատել էին այն: Մեդալի ժապավենը ժամանակը չի խնայել, գործվածքն ամբողջությամբ քայքայվել է։ Բայց հենց «Մարտական ծառայությունների համար» մեդալը պատվով է դիմացել բոլոր փորձություններին և հիանալի պահպանվել է։Որոնողները ըստ համարի նույնականացրել են տիրոջը: Մեդալը կրծքին կրել է շարքային Գևորկ (Գևորգ) Մնացականովիչ Աբրահամյանը: Նրա ծննդյան տարին տարբեր փաստաթղթերում տարբեր է` 1903 և 1901: Բայց թղթերում, անկասկած, խոսքը միևնույն մարդու մասին է, այդ մասին կարելի է դատել ըստ ծննդյան վայրի և զորակոչի։Գևորգ Աբրահամյանը ծնունդով Հայաստանի Մարտունու շրջանի Զոլաքար գյուղից է։ Նա լքել է հայրենի վայրերը և պատերազմից առաջ ապրել է Երևանում, որտեղից էլ նրան զորակոչել է Կիրովի շրջանի զինկոմիսարիատը։Հաջողվել է պարզել, որ Գևորգ Աբրահամյանը կռվել է 1942-ի օգոստոսից։ Ոտքից ծանր վիրավորվել է Մոզդոկում նույն տարվա դեկտեմբերին, իսկ երկու ամիս անց թեթև վիրավորվել է գլխից։«Մարտական ծառայության համար» մեդալը նրա առաջին պարգևն է եղել, պարգևատրման ներկայացվել է 1944-ի հունվարին։ Այն ժամանակ եղել է Կարմիր դրոշի 89-րդ Թամանյան դիվիզիայի 526 հրաձգային գնդի սանվաշտի սանիտար։ Հաջորդ երկու պարգևները նույնպես վաստակել է Ղրիմի թերակղզու մարտերում։ «Կարմիր Աստղ» շքանշանը` Կերչի գրավման ժամանակ։«Փողոցային մարտերում հակառակորդի կրակի տակ առաջին բուժօգնություն է ցուցաբերել վիրավոր մարտիկներին և հրամանատարներին։ Փողոցային մարտերի ընթացքում մարտի դաշտից դուրս է բերել 30 զինվոր և հրամանատար` նրանց զենքերի հետ միասին»,-նշված է պարգևատրման փաստաթղթում։Հաջորդը եղել է Սևաստոպոլի ճալատամարտը։ Եվ Գևորգ Աբրահամյանը կրկին փրկել է վիրավոր սպաներին ու շարքայիններին, և 1944-ի մայիսի վերջին պարգևատրվել է «Արիության համար» մեդալով։Հնարավոր է, որ զինվորը հենց այդ ժամանակ էլ կորցրել է իր առաջին պարգևը` քայլերթի կամ վիրավորների տարհանման ժամանակ։1945-ի ապրիլին, Օդեր գետի ափին գտնվող պլացդարմի համար մարտերում Գևորգ Աբրահամյանը ևս մեկ սխրանք է գործել։«Կյանքը վտանգելով՝ մարտի դաշտից դուրս է բերել և բուժկետ է հասցրել531-րդ հրաձգային գնդի լեյտենանտ, կրծքից ծանր վիրավոր Կարպենկո Ի.Ֆ.-ին՝ փրկելով նրա կյանքը»,-գրված է 3-րդ աստիճանի «Փառքի» շքանշանի պարգևաթերթում։Որոնողները ըստ զինվորի հաշվառման քարտի պարզել են, որ պատերազմից հետո` 1946 թվականին, Չատիր-Դագի տակ կորած պարգևի տերը ապրել է Հայաստանի մայրաքաղաքում։ Պահպանվել է հասցեն. «Երևան, Քանաքեռ ՀԷԿ, 4-րդ փողոց, բարաք № 9»:Այնտեղ` քաղաքի հյուսիսային ծայրամասում, Քանաքեռի ՀԷԿ-ի մոտ, բարաքների փոխարեն վաղուց բարձրահարկ շենքեր են, մարդկանց վերաբնակեցրել են։ Բայց հայրենի գյուղում ամենայն հավանականությամբ մնացել են նրանք, ովքեր հիշում են Աբրահամյանների ընտանիքը և նրանց ռազմաճակատային որդուն։ՌԻԱ Նովոստին խնդրում է բոլոր նրանց, ովքեր կարող են օգնել զինվորի հարազատների որոնումներում, կապ հաստատել խմբագրության հետ, որպեսզի արժանի պարգևը հանձնեն նրա հարազատներին:

https://arm.sputniknews.ru/20220704/hajrenakan-mets-paterazmi-veteran-arshalujs-tadevvosjany-tvonel-e-tsnndjan-100-amjaky-44673371.html

ղրիմ

2022

Լուրեր

am_HY

հայրենական մեծ պատերազմ, հայաստան, մեդալ, ղրիմ