Կարևորը ընկնելուց հետո ոտքի կանգնելն է. ինչպես Էմիլն ու Շիրազը սքեյթբորդինգը «բերեցին» ՀՀ
© Sputnik / Asatur YesayantsСкейтбордист Эмиль Сардарян у памятника Вардану Мамиконяну
© Sputnik / Asatur Yesayants
Բաժանորդագրվել
Երկու ընկերները Հայաստանում նոր մշակույթ են ներդրել. հիմա Երևանի փողոցներն «անիվների տակ են տալիս» ոչ միայն տղաները, այլև նրանց աշակերտները։
ԵՐԵՎԱՆ, 12 սեպտեմբերի – Sputnik. Վարդան Մամիկոնյանի հուշարձանի տարածքում շատերդ տեսած կլինեք սքեյթ վարողների. երկու ընկերները` Էմիլ Սարդարյանն ու Շիրազ Խաչատրյանը, նախորդ տարի սքեյթ-դպրոց են բացել և պարապմունքներն այդ տարածքում են անցկացնում։
Էմիլը պատմում է` 10 տարի առաջ փոքր եղբոր ծննդյան կապակցությամբ նրան սքեյթ նվիրեց, որը սկսեց ինքը վարել։ Նվիրելուց առաջ 10-ամյա եղբորը նախատում էր, թե այդ տարիքում ի՞նչ սքեյթ վարել, արդեն մեծ է, բայց օրեր անց այնքան է տարվել դրանով, որ կարճ ժամանակ անց պրոֆեսիոնալ սքեյթ է գնել։
© Sputnik / Asatur YesayantsСкейтбордист Эмиль Сардарян у памятника Вардану Мамиконяну
Скейтбордист Эмиль Сардарян у памятника Вардану Мамиконяну
© Sputnik / Asatur Yesayants
«Երբ 10 տարի առաջ կանգնում էի սքեյթի վրա, չէի պատկերացնում, որ տարիներ անց լինելու եմ սքեյթբորդինգի ֆեդերացիայի նախագահը, ունենալու եմ սքեյթ դպրոց և բազմաթիվ աշակերտներ, լավագույն ընկերներ։ Մի խոսքով, որ մեծ պատմություն է կերտվելու։ Սքեյթով այնքան էի տարվել, որ վերջին երկու տարիներին գրեթե դպրոց էլ չէի գնում, որպեսզի սքեյթ քշեմ»,–խոստովանում է Էմիլը։
© Sputnik / Asatur YesayantsСкейтбордист Эмиль Сардарян у памятника Вардану Мамиконяну
Скейтбордист Эмиль Сардарян у памятника Вардану Мамиконяну
© Sputnik / Asatur Yesayants
Նրա խոսքով` սքեյթ վարելը մարդուն համառություն է սովորեցնում. երբ իրենք որոշում են ինչ-որ հնարք սովորել, մինչև դա իրենց մոտ չի ստացվում, տուն գնալ չկա։ Օրեր են եղել, որ կեսգիշերն անց դեռ դրսում սքեյթ են վարել, մինչև ստացվի հնարքը։ Էմիլն ասում է` ոստիկանները, հիմա նաև պարետները, բավական դրական են տրամադրված իրենց նկատմամբ, և կեսգիշերից հետո պարապելու խոչընդոտներ չկան։ Բացի այդ, սքեյթ վարողների մեջ նախանձ գոյություն չունի` եթե մրցակիցդ մի նոր բան է անում, մյուսները գնահատում են դա և ուզում, որ նրանց էլ սովորեցնի։
© Sputnik / Asatur YesayantsСкейтбордист Эмиль Сардарян у памятника Вардану Мамиконяну
Скейтбордист Эмиль Сардарян у памятника Вардану Мамиконяну
© Sputnik / Asatur Yesayants
Երբ Էմիլը սկսել է սքեյթով լրջորեն զբաղվել, բազմաթիվ կոտրվածքներ ու վնասվածքներ է ստացել։ Ավելի ճիշտ` միայն աջ ոտքն է, որ չի կոտրել, իսկ ամենադժվարն ուսի շրջանում ստացած կոտրվածքի ապաքինվելուն սպասելն է եղել։
Իսկ Շիրազի հետ ծանոթությունը նույնպես հետաքրքիր պատմություն ունի. Էմիլը զորակոչվել է բանակ, որոշ ժամանակ անց արձակուրդ է եկել ու օպերայի բակում տեսել է սքեյթ վարող Շիրազին։ Էմիլը խնդրել է նրա սքեյթը, որպեսզի ինքն էլ վարի, ու այդտեղից էլ նրանց ընկերությունն է սկիզբ առել։
© Sputnik
«Շիրազի հեռախոսահամարը վերցրի, որպեսզի երբ վերադառնամ բանակից, հանդիպենք իրար։ Այդպես էլ եղավ։ Զորացրվելուց հետո լավագույն ընկերներ դարձանք և սկսեցինք միասին սքեյթ վարել, տեխնիկական հմտություններին տիրապետել»,–ասում է Էմիլը։
Նրա խոսքը շարունակում է Շիրազը` պատմելով, որ մինչ Էմիլը կգար բանակից, արդեն մի շարք հնարքների է տիրապետել։ Իսկ սքեյթ վարելուն Շիրազը սիրահարվել է, երբ օպերայի բակում ամերիկահայ մի տղամարդ ընկերներից մեկի սքեյթը խնդրել է, որպեսզի վարի։ Շիրազն ասում է` երբ տեսել է` ինչպես է տղամարդը սքեյթ վարում, ինչ հնարքներ անում, որոշել է` ինքն էլ պետք է հասնի դրան։ Այդ օրվանից Շիրազը սկսել է գումար հավաքել և ամիսներ անց պրոֆեսիոնալ սքեյթ է գնել։
© Sputnik / Asatur YesayantsСкейтбордист Шираз Хачатрян у памятника Вардану Мамиконяну
Скейтбордист Шираз Хачатрян у памятника Вардану Мамиконяну
© Sputnik / Asatur Yesayants
«2014-ի օգոստոսի 29-ին առաջին սքեյթս գնեցի, իսկ սեպտեմբերի 6-ին Էմիլին տեսա, և սքեյթ-ապրելակերպս սկսվեց։ Սքեյթն ազատություն է տալիս, քանի որ երբ կանգնում ես վրան, ո՛չ ինքն է քեզ բռնում, ո՛չ դու իրեն։ Բացի այդ, սկսում ես պայքարել սովորել ու չվհատվել. սա քեզ հետագա կյանքումդ էլ է պետք գալիս»,–ասում է Շիրազը։
Նա հավելում է` սքեյթ վարելով ժամանակի ընթացքում բարդույթներդ էլ են վերանում։ Մարդկանց աչքի առաջ ընկնում–կանգում ես, այնինչ կան մարդիկ, որ բարդույթավորվում են անգամ սայթաքելուց։ Շիրազի խոսքով` կարևոր է, որ ընկնելուց հետո ոտքի կանգնես. այս փիլիսոփայությունը կյանքում շատ է պետք գալիս։
© Sputnik / Asatur YesayantsСкейтбордист Шираз Хачатрян у памятника Вардану Мамиконяну
Скейтбордист Шираз Хачатрян у памятника Вардану Мамиконяну
© Sputnik / Asatur Yesayants
Ընկերներն այժմ անհամբեր սպասում են Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցու հարևանությամբ սքեյթ-պարկի բացմանը, որտեղ հնարավոր կլինի ավելի դժվար հնարքներ անել։ Սքեյթ-պարկ բացելու համար տղաները շատ են դիմել այս կամ այն մարմնին, սակայն այն կյանքի կոչվեց միայն այս տարի Ուկրաինայի հայերի միության ջանքերով։ Սքեյթ-պարկի բացումը նախատեսվում է մինչև այս ամսվա վերջ։
© Sputnik / Asatur YesayantsСкейтбордист Шираз Хачатрян у памятника Вардану Мамиконяну
Скейтбордист Шираз Хачатрян у памятника Вардану Мамиконяну
© Sputnik / Asatur Yesayants
Ընկերները, որոնց 1 տարեկան սքեյթ–դպրոցն արդեն ավելի քան 20 աշակերտ ունի, ուրախությամբ են նշում` կան 10-12 տարեկան երեխաներ, որոնք ներուժ ունեն և լավ պարապելու դեպքում կարող են միջազգային մրցույթներում ներկայանալ։ Ի դեպ, այս տարի սքեյթն առաջին անգամ ընդգրկվեց օլիմպիական խաղերի ծրագրում։ Էմիլն ու Շիրազը վստահ են` եթե 2028-ին Հայաստանը կարողանա նաև սքեյթով ներկայանալ օլիմպիական խաղերում, հիանալի կլինի։
© Sputnik / Asatur YesayantsСкейтбордисты Шираз Хачатрян и Эмиль Сардарян у памятника Вардану Мамиконяну
Скейтбордисты Шираз Хачатрян и Эмиль Сардарян у памятника Вардану Мамиконяну
© Sputnik / Asatur Yesayants
Այժմ տղաները մեկ խնդիր ունեն` փակ տարածք է հարկավոր, որպեսզի կարողանան ձմռանն էլ մարզումներ անցկացնել, քանի որ եթե 1 ամիս սքեյթ չվարես, իմացածդ հնարքները ջուրը կընկնեն։ Եվ քանի դեռ տարածքի խնդիրը չի լուծվել, տղաների համար վատ եղանակ գոյություն չունի սքեյթ վարելու համար. կարևորը ցանկությունն է։