ԵՐԵՎԱՆ, 21 հունիսի – Sputnik. ՀՀ վարչապետի պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանի կուսակցության հաղթանակն օրինաչափ էր։ Այս կարծիքին է Ռուսաստանի ԱԳՆ Մոսկվայի միջազգային հարաբերությունների պետական ինստիտուտի առաջատար գիտաշխատող, «Միջազգային վերլուծություն» ամսագրի գլխավոր խմբագիր Սերգեյ Մարկեդոնովը։
Նշենք, որ հունիսի 20–ին Հայաստանում կայացած արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններին հաղթեց Նիկոլ Փաշինյանի «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցությունը. նրան հաջողվեց հավաքել ընտրողների 53,92% ձայները։ Թեև սոցհարցումներով` ընտրությունների նախօրեին Փաշինյանի կուսակցության և ՀՀ նախկին նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի դաշինքի միջև տարբերությունը նվազագույն էր, սակայն «Հայաստան» դաշինքին հաջողվեց ստանալ ձայների միայն 21,04%–ը։
Ռուսաստանի ԱԳՆ Մոսկվայի միջազգային հարաբերությունների պետական ինստիտուտի առաջատար գիտաշխատող, «Միջազգային վերլուծություն» ամսագրի գլխավոր խմբագիր Սերգեյ Մարկեդոնովը Sputnik–ին տված հարցազրույցում ասաց, որ Փաշինյանի հաղթանակը սպասելի էր, բայց ոչ նման տարբերությամբ, հատկապես եթե հաշվի առնենք Արցախյան պատերազմում տարած պարտության գործոնը։
«Եթե հետ գնանք փետրվար, այն մեծ հույսերի, ընդդիմության բազմամարդ զանգվածային ցույցերի ամիս էր։ Սակայն քանակից որակի դրանք չվերածվեցին։ Արդեն այդ ժամանակ կարելի էր հասկանալ», – նշում է փորձագետը։
Ընդդիմության խնդիրը, ըստ Մարկեդոնովի, նաև չհամախմբվելն էր` ամեն մեկն առանձին շարասյուներով էր գնում։ Իսկ գործող իշխանությունն արդյունավետ և ստուգված ռազմավարություն կիրառեց` «հներն ընդդեմ նորերի`ասելով, որ այո, գուցե այսօր մեզ մոտ ամեն ինչ հիասքանչ չէ, բայց հիշեք, թե ինչպես էր նախկինում»։
Փաշինյանի հայտարարությանը, որ երկրում ոչ թե թավշյա, այլ պողպատե հեղափոխություն պիտի արվի, և ինքը հանդուրժող չի լինի նրանց նկատմամբ, «ովքեր թալանում էին երկիրն ու հարստություն դիզում», Սերգեյ Մարկեդոնովը թերահավատորեն է նայում։ Քանի որ նա իր կառավարման ողջ ընթացքում կոշտ գնահատականները հաճախ հարմարեցնում էր պրագմատիկ լուծումներ գտնելու հնարավորության հետ»։
Իսկ Ռուսաստանի ղեկավարության հասցեին Նիկոլ Փաշինյանի երախտիքի խոսքերն ու խոստումները, որ խորացվելու է համագործակցությունը ՀԱՊԿ–ի և ԵԱՏՄ–ի հետ, քաղաքագետը գնահատում է որպես օրինաչափություն։
«Չէ՞ որ Փաշինյանը կառավարման երեք տարիների ընթացքում չհայտարարեց դեպի ՆԱՏՕ «թեքվելու» մասին, չասվեց, որ եվրասիական ինտեգրացիոն ուղին ավարտված է, և այսօր ընտրություն են անում եվրաատլանտիկայի օգտին, ինչպես դա արեցին Վրաստանը կամ Ուկրաինան։ Նման բան չի արվել և, կարծում եմ` չի էլ արվելու», – նշեց Մարկեդոնովը։
Եվ Ռուսաստանի առաջին երկու դեմքերի` Վլադիմիր Պուտինի և Միխայիլ Միշուստինի անունները վարչապետի կողմից առաջին ելույթի ժամանակ հնչեցնելը պատահական չէր։ «Եթե արևմտամետ կողմնորոշման մասին տարածված դիսկուրս կա, պետք է ցույց տալ` որն է կարևոր»։
«Արդյո՞ք սա նշանակում է, որ Հայաստանի ղեկավարությունը չի շփվելու Արևմուտքի հետ։ Ո՛չ, չի նշանակում։ Բայց մի՞թե Սերժ Սարգսյանի օրոք չէր`2013 թվականին, որ Հայաստանը մի քայլ էր հետ ԵՄ–ի հետ ասոցացման պայմանագիրը ստորագրելուց։ Երբ ասոցիացիան չստացվեց, համապարփակ խորացված գործընկերության համաձայնագիր եղավ։ Այլ հարց են շեշտադրումները։ Չէ՞ որ Ռուսաստանը ևս, ԵՄ–ի և ՆԱՏՕ–ի անդամ չլինելով, հանդիպում է Միացյալ Նահանգների հետ, բանակցություններ վարում արևմտյան առաջնորդների հետ», – պարզաբանում է քաղաքագետը։
Ինչու ԲՀԿ-ն և ԼՀԿ-ն չհաղթահարեցին ԱԺ անցողիկ շեմը
Մարկեդոնովի խոսքով` ՀՀ ընդդիմությունը պետք է աշխատի սխալների վրա և նախապատրաստվի հաջորդ ընտրություններին։
