Արտյոմ Տոնոյանի դիտարկմամբ` Իրանի պարագայում պետք է հասկանալ, որ հարավկովկասյան ուղղությամբ վարված արտաքին քաղաքականությունն այս պահին ենթակա է վերանայման։ Դա ակնհայտ է զուտ այն առումով, որ եթե մինչև երկրորդ արցախյան պատերազմը մեր տարածաշրջանն ընկալվում էր գլխավորապես ռուսական ազդեցության գոտի, ապա հիմա որոշակիորեն փոխվել է ուժերի հարաբերակցությունը, և հատկապես Թուրքիան վարում է ակտիվ քաղաքականություն։
«Պաշտոնական Երևանը պետք է հստակ ձևակերպի իր սպասելիքներն ու անի կոնկրետ առաջարկներ, սակայն խնդիրն այն է, որ մենք շատ հաճախ սկսում ենք կարևոր հարցերի մասին խոսել այն ժամանակ, երբ արդեն կանգնած ենք լինում փաստի առջև` ունենալով որոշակի բացթողումներ։ Իրանի հետ պետք էր շատ ավելի ակտիվ աշխատել մինչև պատերազմը»,– նշեց իրանագետը։
Տոնոյանը ևս մեկ անգամ հիշեցրեց պաշտոնական Թեհրանի դիրքորոշումը, ըստ որի` ՀՀ տարածքային անձեռնմխելիությունն այն կարմիր գիծն է, որը չի կարելի հատել, և սա առավել արդիական է դարձել հատկապես վերջին շրջանում Ադրբեջանի կողմից ակտիվորեն շրջանառվող ու քննարկվող այսպես կոչված Զանգեզուրի միջանցքի խնդրի ֆոնին։
Ըստ իրանագետի`արցախյան պատերազմը երկու կողմերի համար ավելի է կարևորել փոխգործակցության անհրաժեշտությունը և հետևություններ անելու տեղ է բացել` խթանելով հայ–իրանական նոր օրակարգ ստեղծելու պահանջը։
