ԵՐԵՎԱՆ, 14 փետրվարի - Sputnik. Այսօր աշխարհի բազմաթիվ երկրներում նշում են Սուրբ Վալենտինի տոնը կամ, պարզապես, Սիրահարների օրը։ Որքան էլ մենք ունենք մեր Սուրբ Սարգիսը՝ Սիրո բարեխոս զորավարի տոնը, բայց սիրահարներն առիթը բաց չեն թողնում ևս մի օր իրենց սիրո համար տոնական հռչակելու և մեկմեկու անակնկալներ մատուցելու։
Ծաղիկներ, սրտի տեսքով շոկոլադ, սրտաձև տարբեր նվերներ, փափուկ արջուկներ, կարմիր փուչիկներ... Աշխարհում մարդիկ տարբեր են, բայց գրեթե ամենուր Վալենտինը նույն կերպ են նշում։ Նույնիսկ թվային այս դարում հին ու բարի սովորույթներ էլ են մնացել. դրանցից մեկը հենց Վալենտինի հետ է կապվում՝ տոնական, սիրային բացիկ՝ «Վալենտինկա» ուղարկել սիրելիին։
Շատերը մինչև այսօր հենց «Վալենտինկայի» միջնորդությամբ են համարձակվում իրենց սերը խոստովանել։ Ասում են, որ աշխարհում առաջին «Վալենտինկան» գրվել է 1477 թվականին և պահվում է Անգլիայի գրադարաններից մեկում։
Ի դեպ, աշխարհում կան երկրներ, որտեղ Վալենտինը նշելը ոչ միայն ընդունված չէ, այլև՝ արգելված է։ Օրինակ, Սաուդյան Արաբիայում անզուսպ սիրահարներին կլորիկ տուգանք է սպասվում։
Միանշանակ կարծիք չկա այն մասին, թե ով էր Սուրբ Վալենտինը, որին նվիրված է Բոլոր սրահարների տոնը։ Բայց ավանդություններից մեկի համաձայն՝ հռոմեական դաժան կայսր Կլավդիոս Երկրորդը կարծում էր՝ միայնակ տղամարդը, որը ծանրաբեռնված չէ կնոջ եւ ընտանիքի հոգսով, ավելի լավ է կռվի դաշտում։ Նա արգելել էր մարտիկ տղամարդկանց ամուսնանալ սիրելի կանանց հետ։ Սուրբ Վալենտինը սովորական դաշտային բժիշկ եւ քահանա էր. նա կարեկցում է դժբախտ սիրահարներին եւ բոլորից գաղտնի օրհնում նրանց միություն։
Շուտով Սուրբ Վալենտինի գործունեությունը հայտնի է դառնում, և նրան բանտ են նետեցին՝ դատապարտելով մահապատժի։ Կալանավայրում նա բուժում է բանտապետի աղջկան ու սիրահարվում նրան։ Մինչև դատավճռի ի կատար ածումը նա հրաժեշտի նամակ է թողնում իր սիրելիին՝ ստորագրելով այն «Քո Վալենտին»։ Երբ աղջիկը կարդում է նամակը, արդեն ուշ է լինում։ Վալենտինի մահապատիժը տեղի է ունեցել 269 թվականի փետրվարի 14-ին։
