Արթուր Խաչատրյանի դիտարկմամբ` որքան էլ խոսենք Հայաստանի կամ Արցախի մասին, պետք է ասել, որ դա մեկ ընդհանուր տարածք էր, և պատերազմի արդյունքում կորցրեցինք մեր ընդհանուր հայկական տնտեսական տարածքի շուրջ 25 տոկոսը, ընդ որում` կորցրեցինք տարածքներ, որտեղ զարգացած էր դաշտավարությունը, և այնտեղից ներկրումների զգալի մասը կազմում էր հացահատիկը` մոտ 100 հազար տոննա։
«Այն ինչ ստանում էինք համեմատաբար էժան գնով, հիմա ստիպված ենք լինելու գնել արտերկրից արժույթով, ինչը ծախս է ու մեծ գլխացավանք։ Բացի դրանից ունենք նաև անասունների գլխաքանակի կորուստ, արատովայրերի հետ կապված խնդիր, որովհետև անասուններն արածում էին Քաշաթաղի շրջանում, Զոդի սարերում, ուստի առկա է նաև մսամթերքի ու կաթնամթերքի պաշարների զգալի կրճատում։ Ու հիմա պարենային անվտանգության հետ կապված ունենք շատ լուրջ խնդիր»,– նշեց ՀՅԴ Գերագույն մարմնի անդամը։
Խաչատրյանի կարծիքով` ՀՀ կառավարությունը նույնիսկ չկարողացավ կենդանիների գլխաքանակի էվակուացիա ապահովել։ Խաչատրյանն ընդգծում է, որ կորուստներ եղան նաև էներգետիկայի ու հանքարդյունաբերության ոլորտներում, քանի որ բազմաթիվ ՀԷԿ–եր ու հանքեր նույնպես անցան Ադրբեջանի ենթակայության ներքո։ Խաչատրյանի պնդմամբ` որքան էլ հիմա որոշ վայ քաղաքական գործիչներ ասեն, որ խաղաղության ու բարեկեցության ժամանակահատված է մեզ սպասում, այդուհանդերձ մենք կանգնած ենք ավելի մեծ պատերազմի սպառնալիքի առջև։
