ԵՐԵՎԱՆ, 19 նոյեմբերի — Sputnik. Արցախի Քաշաթաղի շրջանի բնակիչները չեն կարողանում իրենց տան գույքը դուրս բերել Ադրբեջանին հանձնվող բնակավայրերից:
Պատերազմի օրերին Երևան տեղափոխված Խաչատրյանների ընտանիքի դուստրը Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում պատմեց, որ այս պահին հայրը Բերձորում է, փորձում է փրկել գոնե տարիների աշխատանքով ձեռք բերված գույքը, իսկ իրենք Երևանում են ու փորձում են բեռնատար ավտոմեքենա գտնել Բերձոր գնալու համար:
«Նույնիսկ մեքենա չենք կարողանում գտնել, եղածներն էլ այնպիսի գումար են ուզում, որ ուղղակի անհնար է վճարել»,- ասաց մեր զրուցակիցը:
Նա նաև հայտնեց, որ դիմել են ՀՀ կառավարության տարբեր գերատեսչությունների, բայց ամեն տեղ նույն պատասխանն են ստացել.
«Մենք այդ հարցով չենք զբաղվում»:
Նույն պատասխանն են ստացել նաև Երևանում տեղակայված` Արցախի կառավարության օպերատիվ շտաբից:
Նման խնդրի հետ այս օրերին բախվել են ոչ միայն Խաչատրյանները, այլև Արցախից տեղահանված շատ այլ ընտանիքներ: Չկա միջոց, չկա մեքենա, չկա պետական մարմին, որն իր վրա կվերցնի առանց այդ էլ հոգսերի տակ կքած այս մարդկանց գոնե մի խնդիրը:
Մենք որոշեցինք որպես լրատվամիջոց նաև սեփական հարցախույզն անցկացնել ՀՀ պետական այն կառույցներում, որոնք տրամաբանորեն կարող էին այս հարցով աջակցություն ցույց տալ արցախցիներին:
Աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարությունում մեզ հայտնեցին, որ հարցն իրենց լիազորությունից դուրս է: Նույն պատասխանը տվեցին նաև էկոնոմիկայի նախարարությունում՝ հավելելով, որ դրանով հնարավոր է` զբաղվում է ԱԻՆ-ը: ԱԻՆ-ում էլ մեր հարցը զարմանքով ընդունեցին՝ ասելով, որ իրենք զբաղվում են միայն հումանիտար օգնությունների բաշխմամբ ու մի շարք այլ՝ հրապարակման ոչ ենթակա գործառույթներով: Դրանց թվում, սակայն, հանձնվող տարածքներից մարդկանց անձնական գույքի դուրսբերումը ներառված չէ: Դրանով չեն զբաղվում նաև տարածքային կառավարման ենթակառուցվածքների նախարարությունում:
Սա խանութս էր, վառում եմ. Մարտակերտի շրջանի բնակիչներն իրերը դուրս բերելու ժամանակ չունեն
Արցախի կառավարության՝ Երևանում գործող շտաբում ևս մեզ ասացին, որ այդ հարցն իրենց իրավասության ներքո չէ: Մեզ ու արցախցիներին խորհուրդ տվեցին այդ հարցով դիմել Ստեփանակերտում գործող Արցախի տեղեկատվական շտաբին:
«Իրենք առաջին հերթին պետք է դիմեն իրենց շրջվարչակազմի ղեկավարին: Նրանք պետք է ինչ-որ լուծում տան»,- մեր հարցին ի պատասխան ասացին Արցախի տեղեկատվական շտաբից:
Երկարատև ու անիմաստ այս փոխանցումների արդյունքում պարզ է դառնում, որ արցախցին ուղղակի անիմաստ ժամանակ է կորցնում հույսը պետության վրա դնելով ու ի վերջո մնում է միայնակ՝ իր խնդիրներին դեմ հանդիման:
Այս պայմաններում բերձորցիներն ընդամենը 10 օր ժամանակ ունեն գումար ու ավտոմեքենա հայթայթելու: Նրանց պաշտոնապես մինչև դեկտեմբերի 1-ն է ժամանակ տրվել: Իսկ, օրինակ, Մարտակերտի 7 գյուղերի բնակիչներն ընդամենը 1 oր ունենք իրենց տները լքելու համար:
Ադրբեջանի վերահսկողությանը հանձնված բնակավայրերի բնակիչներն ունեն վերադարձի իրավունք
Նշենք, որ Մարտակերտի քաղաքապետ Հայկ Բախշիյանը երեկ Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում ասել էր, որ մարտակերտցիներին Արցախի կառավարությունն աջակցում է իրենց գույքը տարհանելու հարցում: Նրանց բենզինի կամ դիզվառելիքի կտրոններ են տրամադրում, բայց ոչ ավտոմեքենաներ:
Մինչդեռ Մարտակերտի շրջանի Նոր Մարաղա գյուղի բնակիչ Արարատ Գաբրիելյանն այս աջակցությունն անիմաստ է համարում՝ նշելով, որ տեղում մեքենաներ չկան:
«Բա չենք ասում՝ ա՛յ ղեկավար, դու որ գյուղերը հանում ես, ինչո՞վ ես հանում: Ստից մի հատ բենզին են տալիս: Բենզինն ի՞նչ ա, բռնելու ենք` խմենք, ավտոյի տեղ գնա՞նք: Որ ավտո չկա, բենզինն ի՞նչ անես»,- ասում է Նոր Մարաղայի բնակիչը՝ հիշերով, որ ինչպես ինքն էր 92թ-ի Մարաղայի հայ բնակչության կոտորածից հետո, իր բնորոշմամբ, «ընկել չոլերը», այնպես էլ այսօր իր երեխաներն են այդ նույն բախտին արժանանում՝ արդեն Նոր Մարաղայից տեղահանվելով:
Հանուն ճշմարտության նշենք, որ կան մեկ-երկու մասնավոր ընկերություններ, որոնք իրենց ունեցած մի քանի մեքենաներով փորձում են աջակցել գաղթի ճամփին հայտնված իրենց հայրենակիցներին: Բայց նրանց ռեսուրսները խիստ սահմանափակ են, մեքենաները՝ քիչ, իսկ բարեգործության հերթում սպասողները՝ չափազանց շատ: Եվ չի բացառվում, որ շատերի հերթն այդպես էլ չհասնի, իսկ պետությունը զբաղված է այլ՝ գուցե ավելի կարևոր խնդիրներով:
Բնակիչները վերադառնում են Ստեփանակերտ. Երևանից 11 ավտոբուս է մեկնել Արցախ. լուսանկարներ
