ՏՏ ոլորտի մասնագետ, «Հելիքս» ընկերության նախագահ Արամ Մխիթարյանի դիտարկմամբ` Հայաստանը բարձր տեխնոլոգիական արդյունաբերական երկիր դարձնելու հնարավորություն կա, սակայն այդպիսի արդյունքի հասնելու համար հարկավոր է իրականացնել մեծ աշխատանք և առաջին հերթին անհրաժեշտ է, որ գործող կազմակերպությունները փոխեն իրենց մտածելակերպն ու գործելաոճը` դառնալով որպես սեփական պրոդուկ արտադրող ու արտահանող, քանի որ այս պահին մեր ՏՏ ոլորտի ընկերությունները հիմնականում այլ կազմակերպությունների համար են ստեղծում այդ պրոդուկտը։
«Եթե փոխվի մտածելակերպը, ապա նման հնարավորությունն անպայման կդառնա իրական, որովհետև անկախ ամեն ինչից` տեղեկատվական տեխնոլոգիաների ոլորտը Հայաստանում գտնվում է զարգացման փուլում»,–Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում ասաց նա։
Մխիթարյանի գնահատմամբ` Հայաստանում ՏՏ ոլորտի շուկան բավական փոքր է և ներքին շուկայի սպառման համար նախատեսված պրոդուկտները հիմնականում արդեն զբաղեցրել են նիշաները։ Ըստ նրա`իհարկե, հնարավոր է, որ ստեղծվեն նոր նիշաներ, բայց զարգացման համար պետք չէ կենտրոնանալ միայն ներքին շուկայի վրա, անհրաժեշտ է մտածել ավելի գլոբալ, քանի որ հենց այդպիսի պրոդուկտներն են հաջողության հասնում, որոնք կոնկրետ ֆիքսված չեն տեղական շուկայի վրա։
«Մեր ոլորտում գործում են այսպես կոչված «այծեղջյուրներ», դրանք այն կազմակերպություններն են, որոնք ունեն ավելի քան մեկ միլիարդի արժեք։ Թեորիապես, իհարկե, հավանական է, որ Հայաստանում 30 տարի հետո լինեն ավելի քան 10 միլիարդի գնահատում ունեցող ընկերություններ, բայց նմանատիպ ընկերություններն ամբողջ աշխարհում էլ բավականին քիչ են, այնպես որ ես չեմ հավատում նման հեռանկարին»,– նշեց Հելիքս» ընկերության նախագահը։
Մխիթարյանի թերահավատության պատճառը հիմնականում մասնագիտական կադրերի սովն է, որը միշտ համարել է ամենայն սրությամբ դրված հարցերից մեկը։ Ըստ նրա` եթե ինչ–որ կերպ հաջողվի 10-15 տարվա ընթացքում հաղթահարել խնդիրն ու ունենալ մեծ կադրային բազա, գուցե հնարավոր լինի հասնել նման արդյունքի։ Այդուհանդերձ Մխիթարյանի ուշադրության կենտրոնում են նաև այս պահին առկա խնդիրները, ֆինանսական շուկաների և ֆինանսական գործիքների անհասանելիությունը, գլոբալ աշխարհից որոշ չափով կտրված լինելը, և նշված խնդիրներն, ըստ նրա, չեն նպաստելու, որ ՀՀ–ում վարչապետի կողմից նշված ժամանակահատվածում ստեղծվեն 10 միլիարդ և ավել արժեք ունեցող ՏՏ ոլորտի հինգ ընկերություններ։
Մյուս կողմից` նման ընկերությունների առկայությունը նշանակում է նաև մեծ մասնաճյուղերի տարածում ամբողջ աշխարհում, հետևաբար խիստ կասկածելի է, որ նման չափի ընկերությունները գործեն միայն տեղական շուկայում և միայն տեղական ռեսուրսի հաշվին։
Մխիթարյանի կարծիքով` ցանկացած նման մեծ կազմակերպություն ստեղծվում է կոնկրետ ֆինանսական հոսքերի ու ներդրողների գումարների շնորհիվ, իսկ նմանատիպ միջոցներ շրջանառելու համար Հայաստանը գոնե պետք է համարվի ոչ ռիսկային երկիր, ինչը ներկա պահին այդպես չէ` ելնելով նույն ղարաբաղյան հիմնահարցից ու տարածաշրջանային խնդիրներից։
Բացի դրանից, Մխիթարյանը թերահավատորեն է մոտենում նրան, որ ՀՀ–ում գալիք 30 տարիներին կստեղծվեն 10000 ստարտափեր։ Թեև ցանկացած գործունեություն, որը գտնվում է սաղմնային վիճակում, արդեն իսկ համարվում է ստարտափ, սակայն պանդեմիայի ընթացքում բազմաթիվ նորաստեղծ ստարտափեր ստիպված փակվեցին կամ սառեցրին իրենց գործունեությունը։
Մոսկվայում «Թումո» միջազգային կենտրոն է բացվել. Հակոբ Արշակյանը լուսանկարներ է հրապարակել
Հիշեցնենք՝ ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը ներկայացնելով Հայաստանի՝ մինչև 2050 թ-ի վերափոխման ռազմավարությունը՝ նշել էր, որ մինչ այդ Հայաստանը կդառնա բարձր տեխնոլոգիական արդյունաբերական երկիր։ Նախատեսվում է ունենալ մինչև 10 մլրդ և ավելի արժեքով առնվազն 5 տեխնոլոգիական ընկերություն և առնվազն 10 000 աշխատող ստարտափ։
