Եթե YouTube–ում կիրիլիցայով որոնեք «իշխան» բառը, հայկական հայտնի իշխան ձկան մասին հոլովակներից բացի, հնարավոր է հանդիպեք նաև Իշխան Սահակյանի հետաքրքիր տուր–վլոգերը։
Իշխանն իր ալիքում պատմում է Հայաստանի տեսարժան վայրերի մասին, և դա այն դեպքում, որ նա առաջին անգամ հայրենիք է այցելել 17 տարեկանում։ Տղան այն ժամանակ նույնիսկ հայերեն չէր խոսում, իսկ այսօր արդեն ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի մագիստրատուրան։
Իշխանի հայրն ազգությամբ հայ է, մայրը` ռուս։ Նա ծնվել և մեծացել է Ռուսաստանում, երկիր, որտեղ նրա ծնողները ծանոթացել էին, ամուսնացել և ապրել շուրջ երկու տասնամյակ։
«Նա մեծացել է մի հասարակության մեջ, որը բացարձակ այլ մտածելակերպ ունի, և մենք մտահոգվում էինք՝ արդյո՞ք կկարողանա ընտելանալ, կյանքը դասավորել։ Մինչև մեր տեղափոխվելը նա տասնյակ երկրներում է եղել, շատ է սիրում ճանապարհորդել, հիմա էլ է ճանապարհորդում` զբոսաշրջիկներին ծանոթացնում Հայաստանի հետ, վիդեոբլոգեր նկարահանում»,– պատմում են Իշխանի ծնողները։
Այս տարի «արծաթե» հարսանիքը տոնած Սահակյաններն իրենց աուտենտիկ հարսանյաց արարողությունը կազմակերպել էին Սանկտ Պետերբուրգի հանրակացարանում։ Ասում են՝ տոնակատարությունը բավական համեստ է եղել, միայն ուսանողական ընկերներն են մասնակցել, ծնողները չէին կարողացել ժամանել։ Իսկ Արմենն ու Նատալյան ծանոթացել են զուտ «հայկական ձևով». Նրանց ծանոթացրել են, միայն թե ոչ թե հայերը և ոչ էլ նույնիսկ ռուսները, այլ մի ծանոթ ուզբեկ կին։ Նրանց ընթրիքի է հրավիրել, փլավ հյուրասիրել։ Այդպես էլ երիտասարդները հավանել են միմյանց և սկսել հանդիպել։
Արմեն և Նատալյա Սահակյանները ամուսնացած են արդեն քառորդ դար և միայն վերջին 6 տարին են Հայաստանում բնակվում։ Հայրենիք տեղափոխվելիս Արմենին ավելի շատ մտահոգում էր, թե ինչպես իր որոշումը կընդունի որդին ։ Կինը ծնվել է Թբիլիսիում և քաջածանոթ է «կովկասյան մենթալիտետի» բոլոր առանձնահատկություններին։ Նրան Հայաստանում դուր է գալիս և՛ եղանակը, և՛ սնունդը, և՛ մարդիկ։ Իսկ աշխատում է Նատալյան երկրի ամենահեղինակավոր կազմակերպություններից մեկում` Գիտության և մշակույթի ռուսական կենտրոնում։ Դա էլ բոլորովին պատահական է դասավորվել։
«Մի օր զբոսնում էինք Երևանում, հասանք մի շենքի և տեսնենք` ռուսական դրոշը։ Որոշեցինք մտնել, ծանոթացանք բոլորի հետ, զրուցեցինք։ Այդպես Նատայլան աշխատանք գտավ», – ժպտալով պատմում է Արմեն Սահակյանը։
Հենց ԳՄՌԿ–ն է արդեն ավելի քան 10 տարի կազմակերպում Երևանի ամենաբարի և հուզիչ միջոցառումներից մեկը` օրինակելի ընտանիք դարձած ամուսնական զույգերի պարգևատրում։ Միջոցառումը նվիրված է համառուսաստանյան՝ Ընտանիքի, սիրո և հավատարմության օրվան։ Ամեն տարի այս օրը Հայաստանում ապրող, «արծաթե» հարսանիք տոնած և ՌԴ քաղաքացիություն ունեցող (գոնե ամուսիններից մեկը) զույգերը, պարգևատրվում են «Սիրո և հավատարմության համար» մեդալով։ Այս տարի Նատալյան և Արմենը ևս համալրեցին նրանց շարքերը և արժանացան պատվավոր և միևնույն ժամանակ պատասխանատու պարգևը։
«Եթե անկեղծ, մեր կյանքը նման է բարի հեքիաթի։ Որևէ մեծ խնդիր չենք ունեցել։ Գուցե, ամենաբարդ որոշումը եղել է Հայաստան տեղափոխվելը։ Սակայն այդ որոշումը համատեղ ենք կայացրել։ Միասին լավ է ցանկացած երկրում»,– վստահեցնում է Արմենը։
Սահակյանները միասին կայացնում են ոչ միայն կյանքի բարդ որոշումները, այլև կիսում կենցաղն ու հանգիստը, ընտանի կենդանիներ խնամում, ճանապարհորդում և նույնիսկ հաղթահարում Հայաստանի դժվար բարձունքները։ Ամուսնական 25 երջանիկ տարիներից հետո զույգը մի չիրականացած երազանք ունի. ռուսական բաղնիք բացել, սկզբում իրենց և հարազատների համար, այնուհետև գուցե նաև հաջող բիզնես սկսելու նպատակով։ Բացի այդ, նրանք, ինչպես և ցանկացած ծնող Հայաստանում, երազում են որդու ամուսնության և թոռնիկներ ունենալու մասին։
Ընտանիքի, սիրո և հավատարմության օրը Ռուսաստանում և որոշ հետխորհրդային երկրներում տոնում են հուլիսի 8-ին։ Տոնի մայրաքաղաք համարվում է Մուրոմը, որտեղ ժամանակին ապրել են ամուսնության հովանավորներ սուրբ Պետրոսն ու Ֆևրոնիան։ Այս տարի կորոնավիրուսի համավարակի պատճառով տոնը հետաձգվել էր։
