Ծաղկաձորցի վաստակաշատ սկեսրոջը՝ տիկին Արեգին, հիասթափեցրել է Մեծ Բրիտանիայի թագուհի Էլիզաբեթ Երկրորդի՝ հարսի՝ Մեգան Մարկլի և թոռան՝ արքայազն Հարրիի նկատմամբ չափազանց խիստ վերաբերմունքը։
Ճիշտն ասած՝ տիկին Արեգը պետք է որ որևէ կապ չունենա արքայական ընտանիքի հետ, բայց ի տարբերություն իր հասակակիցներից շատերի՝ նա հեռուստացույց դիտում է ոչ թե հենց այնպես, այլ տեսածն ու լսածը վերլուծելով և սեփական կարծիքի հետ համեմատելով։
Երբեմնի ինքնուս նկարչուհին այժմ երեք հարս ունի, չորրորդը տնից գնացել է, բայց տիկին Արեգի մտքով անգամ չի անցել իրենց լքած հարսից պահանջել իր նվիրած իրերը։ Իհարկե, տիկին Արեգի նվերները դժվար է թագավորական անվանել, բայց դրանք էլ նրա հնարավորությունների սահմանում բավականին արժեքավոր են։
-Թագուհուն վայել չէ պահանջել, որ Մեգանը վերադարձնի թանկարժեք հագուստը, կոշիկներն ու պայուսակները,- նշում է ծաղկաձորցի սկեսուրը,- իսկ թոռանը բոլոր արտոնություններից ու հասարակության առաջ զինվորական համազգեստով հայտնվելու իրավունքից զրկելն ընդհանրապես խելամիտ չէ։
Իր բաժանված հարսին տիկին Արեգը նախկինի պես լավ է վերաբերվում, օգնում է նրան թե՛ խորհուրդներով, թե՛ գումարով․ իր աջակցությամբ վերջերս հարսը թոռան հետ Իսպանիա էր մեկնել, որտեղից վերադառնալով իր մի արտահայտությամբ ցնցել էր սկեսրոջը․«Մադրիդը ահավոր քաղաք է, այնտեղ ոչ ոք հայերեն չի խոսում»,- ասել էր հարսը։ Բայց անգամ այստեղ մեծահոգի սկեսուրն հարսի մեջ հայրենասիրական ինչ-որ բան էր տեսել։
Տիկին Արեգն իր առօրյան առանց հեռուստացույցի չի պատկերացնում և ի տարբերություն շատերի՝ այն ինչ լսում է էկրանից բառացի չի ընկալում, ամեն ինչին քննադատաբար է մոտենում, սեփական կարծիքի հետ համեմատում։
Նա կարծում է, որ մեր օրերում հասարակությունը գերհագեցած է քաղաքական տեղեկատվությամբ, մինչդեռ մարդիկ կարոտում են սովորական մարդկային պատմությունները։
Նա շատ է սիրում Վլադիմիր Պոզների ծրագիրը, բայց ավելի շատ՝ Պոզներին՝ առաջին հերթին խելացիության և անկեղծության համար, նաև նրա համար, որ վերջինս հայերին շատ է սիրում։
Տիկին Արեգը սիրում է բոլոր նրանց, ովքեր Պոզների նման սիրում են Հայաստանը․Ստաս Նամինին, օրինակ, կամ հեռուսահաղորդավար Դմիտրի Դիբրովին, որը Ջիվան Գասպարյանին ջերմորեն և հարգանքով «Ջիվան հորեղբայր» է անվանում, կամ Մարգարիտա Սիմոնյանին, որը բավական չէ՝ հայուհի է, նաև Տիգրան Քյոսայանի կինն է։
Հեռուստատեսության մարդիկ հաճախ զարմացնում են տիկին Արեգին
«Ինժեներները վերանորոգել են «Վոյաջեր – 2-ը»՝ դրանից 18 միլիարդ կիլոմետր հեռավորության վրա գտնվել»։ Այս և նմանօրինակ լուրերը տիկին Արեգին ուրախացնում են, թեև չի կարողանում հասկանալ՝ ինչպես է հնարավոր այդքան հեռու գտնվելով վերանորոգման աշխատանքներ անել։ Արցախյան հարցի շուրջ ևս ինչ-ինչ անհասկանալի բաներ կան։
Օրինակ՝ «ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը հայտարարում է, որ «վերահաստատում է իր պատրաստակամությունը՝ կողմերին օգնելու հակամարտության խաղաղ կարգավորման հարցում, ինչպես նաև կարևորում արդարացի և հաստատուն խաղաղության հասնելու փոխզիջումային ոգու անհրաժեշտությանը»։
Անհասկանալի է, բայց չկա մեկը, որը կարող է բացատրել։ Այս հարցում ինքս էլ չկարողացա հստակություն մտցնել։ Ամուսինը՝ Զոհրաբը, քաղաքականությամբ չի հետաքրքրվում, հարևանուհիները հիմնականում Խաչատուրյան քույրերի գործի նոր զարգացումներից են բամբասում, հիմա էլ անցել են կորոնավիրուսին։
Ընտանեկան կյանքում տիկին Արեգը կարևորում է փոխըմբռնումը։ Նա պնդում է՝ որքան տարիքով մեծ ես, այնքան ավելի զիջող պիտի լինես։
Այդ առիթով նա մի առակ է հիշում․ Դուք էլ լսեք։
«Մի տղամարդ կար, որն ամբողջ կյանքում խուսափել էր ամուսնությունից, և երբ 90 տարեկան հասակում մահամերձ պառկած էր, նրան հարցնում են․
-Այդպես էլ չամուսնացար, բայց երբեք չասացիր, թե ինչու։ Եթե ինչ-որ գաղտնիք կա, պատմիր։
-Այո, ես երբեք ամուսնությանը դեմ չեմ եղել, բայց միշտ կատարյալ կին եմ փնտրել։ Այդպես էլ ողջ կյանքս անցավ։
-Բայց մի՞թե այս մոլորակում, որի կեսը կանայք են, այդպես էլ չկարողացար կատարյալ կին գտնել։
-Դե, մեկին գտա։
-Իսկ ինչո՞ւ չամուսնացաք։
-Այդ կինը կատարյալ տղամարդ էր փնտրում․․․»։
Տիկին Արեգը մոտ վաթսուն տարի է, ինչ ամուսնացած է։ Ամուսինը երկու տարով իրենից փոքր է, հետևաբար, ինչպես ինքն է ասում՝ մեծերին պետք է լսել։ Տիկինը կարծում է, որ իսկական տղամարդը, ինչպես իր եղբայրը, պետք է պատերազմի բովով անցած լինի, իսկ աշխատանքի հերոսներին ուղղակի մեդալներով պատված տխմարներ է անվանում։ Վիճելի է, իհարկե, բայց Զոհրաբը, որը հասցրել է և՛ պատերազ գնալ, և՛ մի լավ աշխատել, բանավեճի չի բռնվում։ Քմծիծաղով ասում է՝ մեծը ինքն է, թող խոսի․․․
Այսպես էլ ապրում են։ Իրենց ուրախություններով, հոգսերով՝ ոչ միայն իրենց, երբեմն նաև Անգլիայի թագուհի Էլիզաբեթի, նրա հարսի՝ Մեգան Մարկլի, Վինձորի դքսուհու հոգսերով, Արցախյան հարցում ԵԱՀԿ դիրքորոշումը հասկանալու փորձերով և այն հույսով, որ կորոնավիրուսը բարեհաջող կավարտվի։
