ԵՐԵՎԱՆ, 29 փետրվարի – Sputnik. ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի փաստաբանական թիմի անդամ Արամ Օրբելյանն այսօր «Մարտի 1-ի գործը հետհեղափոխական Հայաստանում» թեմայով կոնֆերանսի ժամանակ ասաց, որ քրեական իրավունքը հետադարձ ուժ չունի, որովհետև մարդն իր գործողությունը կատարելիս պետք է հասկանա, թե իր արածն ինչ հետևանք ունի։
2018 թվականի հուլիսի 26-ին ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 300.1-ին հոդվածի 1-ին մասով այն բանի համար, որ նա այլ անձանց հետ նախնական համաձայնությամբ տապալել է Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական կարգը:
Օրբելյանի խոսքով` 2008 թ.–ին ՀՀ Քրեական օրենսգրքում չի եղել Սահմանադրական կարգը տապալելու վերաբերյալ հոդված, այն ավելացվել և ուժի մեջ է մտել միայն 2009թ.–ի մարտի 18–ին։ Որպեսզի անձին Քրեական օրենսգրքի X հոդվածով դատեն, անհրաժեշտ է, որ գործողությունը համարվի հանցագործություն այն կատարելու պահին, այսինքն` փետրվար, մարտ ամիսներին և գործը քննելու ժամանակ, այսինքն` հիմա։
«Քրեական իրավունքում 1215 թվականից այս կողմ ասում են, որ հետադարձ ուժ չի կարելի տալ։ Չեմ կարող վաղը չէ մյուս օրը մի օրենք ընդունել, հետո ասեմ` ինչ–որ դու այսօր արել ես, հանցագործություն է, որովհետև մարդն իր գործողությունները կատարելիս պետք է կարողանա հասկանալ` օրինական է գործողությունը, թե ապօրինի։ Մարդն ասում է` ինձ համար մեկ ուղենիշ կար` «Քրեական օրենսգիրք», բացել եմ, կարդացել եմ, մեջը ինչ գրած չէ, կարող եմ անել»,– նշեց փաստաբանը։
ՀՀ իշխանությունն արագացնում է արտահերթ ընտրությունների գործընթացը. Ռոբերտ Քոչարյան
Որպես օրինակ Օրբելյանը հիշատակեց հայտնի «7-ի գործը», երբ փաստաբաններն իրենց միջնորդություններով հաստատեցին, որ 300.1 հոդվածը համարում են նոր հանցակազմ։
«Հենց որ օրենքը փոխվել է, «7-ի գործով» բոլորը դիմում են տվել և ասել են, որ սա նոր հանցակազմ է, խնդրում ենք մեր դեմ գործը կարճել։ Իրավապահ համակարգը` դատախազը և քննիչները, հրաժարվել են մեղադրանքից, որովհետև ուղղակիորեն նախատեսել են, որ 300.1 հոդվածը նոր հանցակազմ է, չի կարող կիրառվել անցյալի նկատմամբ»,– ասաց Օրբելյանն ու ավելացրեց, որ եթե մի դեպքում դատախազությունը որոշակի մոտեցում է ցուցաբերում, մեկ այլ դեպքում` այլ մոտեցում, ապա դա խտրականության դրսևորում է։
«Չի կարելի ասել` հասկանում ենք, որ այն ժամանակ ասել են` հետադարձ ուժ չի կարելի կիրառել, բայց չենք հասկանում, թե ինչու են այդպես ասել»,– նշեց Օրբելյանը։
Օրբելյանը նաև հավելեց` բացի այն, որ օրենքը հետադարձ ուժ չունի, հոդվածն անհասկանալի է սահմանված, որևէ կոնկրետ ձևակերպում չի տրվում, թե ինչ է նշանակում տապալել սահմանադրական կարգը։
«Սահմանադրական կարգը սյուն չէ, որ տապալել լինի։ Այդ հոդվածում ընդհանրապես պարզ չէ, թե ինչի մասին է խոսվում»,– ասաց նա։
Նա նաև նշեց, որ 300.1 հոդվածում հղում է արվում ՀՀ Սահմանադրության 1-5 և 6.1 հոդվածներին։ Ըստ նրա` սա ևս անհասկանալի է, որովհետև 2008 թվականին գործող Սահմանադրության և 2015 թվականին հանրաքվեով ընդունված Սահմանադրության 1-5 և 6.1 հոդվածները տարբերվում են (բացառությամբ առաջին 3 հոդվածների)։
Օրբելյանը հայտարարեց, որ ո՛չ 2008-ին, ո՛չ այսօր սահմանադրական կարգը տապալելը հանցագործություն չէ, որովհետև 2008–ին Քրեական օրենսգրքում նման հոդված չկար, իսկ այն, ինչ այսօր կա, հասկանալի չէ։
Գագիկ Ջհանգիրյանը դատական հայց է ներկայացրել Ռոբերտ Քոչարյանի դեմ
Հիշեցնենք, որ «7-ի գործը» վերաբերում է մարտի 1-2-ին Երևանում տեղի ունեցած զանգվածային անկարգություններից հետո Լևոն Տեր-Պետրոսյանի քաղաքական թիմի անդամ 7 ակտիվիստների նկատմամբ հարուցված քրեական գործին (Ալեքսանդր Արզումանյան, Հակոբ Հակոբյան, Գրիգոր Ոսկերչյան, Սուրեն Սիրունյան, Շանթ Հարությունյան, Մյասնիկ Մալխասյան, Սասուն Միքայելյան)։ 2009 թվականի ապրիլի 1-ին դատարանը որոշեց կարճել ՔՕ 300 հոդվածի 1-ին մասով քրեական գործի վարույթը և դադարեցնել քրեական հետապնդումը։
