Արամ Շահբազյանը շեշտում է, որ «թավշյա հեղափոխությունից» մի փոքր առաջ կնիոաշխարհում և կինոարտադրության բնագավառում սկսվել էր կինոհեղափոխությունը, որովհետև ոլորտի մասնագետները հասկանում էին, որ հին մեթոդներով այլևս անհնար էր իրականացնել կինոարտադրությունը։
«Տարբեր առաջարկներ էին հնչում «Կինոյի մասին» օրենքի կապակցությամբ, և սայլը սկսել էր տեղից շարժվել։ «Թավշա հեղափոխությունից» հետո շարժն արագացավ։ Կինոկենտրոնը նախկինում նման էր մի մութ թունելի, որտեղ իրականացվում էին անհասկանալի նախագծեր, և հայտնի չէր, թե ովքեր էին ներգրավվում արտադրության գործընթացում կամ ինչպես էին նախագծերն իրականացվում։ Իսկ երիտասարդներից ոմանք առհասարակ խաչ էին քաշել Կինոկենտրոնի վրա և գտնում էին, որ անհույս է այնտեղ գնալը»,– նշում է կինոռեժիսորը։
Արամ Շահբազյանի համոզմամբ` քանի դեռ «Կինոյի մասին» օրենքը չի ընդունվել և չի ձևավորվել դրանից բխող համակարգը, լիարժեք առաջընթաց չի լինի։ Այս պահին կա «Կինոյի մասին» օրենքի երեք տարբերակ, և այդ հանգամանքի վրա պետությունը լուրջ ուշադրություն է դարձնում, որովհետև դրանից են բխելու հետագա կանոնակարգերն ու խաղի կանոնները։ Պարզապես, ըստ Շահբազյանի, պետք է ընտրվի ոսկե միջինը։
Արամ Շահբազյանի փոխանցմամբ` կինոմատոգրաֆիստները հիմա գնում են անկախ կինոարտադրողի ճանապարհով։ Ընդ որում` ամեն ինչ արվում է, որպեսզի մեզ մոտ անկախ պրոդյուսերական ինստիտուտը գնալով զարգանա և խթանվի սեփական արտադրությունը։
