Հայաստանում խնամատար ծնողները երևույթ են որպես այդպիսին: Որդեգրողներն իրենց հարցն են լուծում, իրենց կարիքն են հոգում, այլ ոչ թե երեխայի, մինչդեռ խնամատարության մոդելը շատ ավելի երեխայակենտրոն բնույթ ունի և բավարարում է երեխայի կարիքը: Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում անդրադառնալով ՀՀ-ում խնամատար ընտանիքի մոդելի զարգացման թեմային` նման տեսակետ հայտնեց ՀՕՖ «Երեխաների աջակցության կենտրոն» հիմնադրամի տնօրեն, Սոցիալական աշխատողների ասոցիացիայի նախագահ Միրա Անտոնյանը:
«Շատ-շատ խնամատար ընտանիքներ ունենք, որոնք մեծացրել են սեփական երեխաներին և իրենց կյանքի, այսպես կոչված, «դատարկ բույնի» փուլում են, երբ ծեր չեն, սակայն միևնույն ժամանակ սեփական երեխաներին արդեն այդքան պետք չեն, հետևաբար, նրանք այս գործի համար լավագույն թեկնածուներն են: Նրանք դիմում են մեզ ու հարցում, թե արդյոք կա՞ երեխա, որին կարող են պահել, խնամել, դաստիարակել առանց որդեգրելու»,- նշում է ՀՕՖ «Երեխաների աջակցության կենտրոն» հիմնադրամի տնօրենը:
Քանի՞ երեխա է պետք ունենալ հեշտ կյանք ու հարգված ծերություն ունենալու համար
Միրա Անտոնյանի կարծիքով՝ բոլոր երեխաներն էլ ծնողների համար ժամանակավոր են, որովհետև գալիս է մի փուլ, երբ ուզում են առանձնանալ, ստեղծել իրենց ընտանիքը, իսկ ծնողներն էլ ուրախանում են ու հպարտանում, որ իրենց երեխաներն ինքնուրույն են կյանք մտնում, նրանց հետ պահպանում են շատ լավ հարաբերություններ, կապը մշտապես կա, ինչն ըստ էության սոցիալական կապիտալ է, հետևաբար, նույն երևույթը կա նաև խնամատար երեխաների պարագայում:
Անտոնյանի խոսքով` խնամատար ընտանիքում երեխաներն ընտանեկան մոդել են սովորում։ Խնամատար ծնողները պարտավոր են այդ ժամանակահատվածն օգտագործել ու հնարավորինս «զինել» երեխաներին, որպեսզի հետագայում նրանք կարողանան ինքնուրույն ապրել:
Խնամատար ծնողը չի խաբում երեխային, վերջինս էլ գիտի, որ իրեն սուտ չեն ասում, որ գործ ունի դաստիարակող ծնողի հետ, ինչպիսին է օրինակ, մանկապարտեզի դաստիարակը, դպրոցի ուսուցիչը: Նրանք մեր երեխաների ծնողները չեն, սակայն դաստիարակում են նրանց:
Պաշտոնական տվյալների համաձայն՝ Հայաստանի Հանրապետությունում կան շուրջ 80 խնամատար ընտանիքներ:
«Ты супер» մրցույթի 4-րդ եթերաշրջանի քասթինգը սկսվել է. մանրամասներ
