Արմենուհի Մխոյան, Sputnik Արմենիա
Հայտնի գյումրեցի Պոլոզ Մուկուչին մի անգամ հարցրել են, թե ինչո՞ւ է, որ գյումրեցիները երկու անուն ունեն: Նրա պատասխանը, բնականաբար, հումորային և խորիմաստ է եղել. «Քանի որ մենք մարդու հա՛մ դուրսը կտեսնինք, հա՛մ ներսը»:
Էթնոհոգեբան Կարինե Սահակյանը, Sputnik Արմենիային ներկայացնելով գյումրեցիների մականունների ծագումնաբանությունը, նշում է, որ բնորոշումները եղել են ինչպես ըստ արհեստների, այնպես էլ ըստ արտաքինի ու բնավորության:
«Մականուններ կնքել են նաև ըստ քաղաքում ունեցած դիրքի: Բոլորն իմաստավոր մականուններ են եղել, օրինակ՝ «Անարժան հարուստենք», ովքեր հարստություն դիզել էին ոչ թե աշխատանքով, այլ գտել են կառքից ընկած փողերով լի սնդուկ, իսկ անբարոյականի համբավ ունեցող ընտանիքներից մեկին «Պատռած Մանեթ» են կոչել, «Բոբլիկենք» (ոտաբոբիկ) իրենց մականունը ստացել են ընտանիքի հոր՝ հարսանիքին ուրախությունից ոտաբոբիկ սեղանին պարելու սովորույթի շնորհիվ և այլն»,- թվարկեց Կարինե Սահակյանը` հավելելով, որ գյումրեցիներն ամեն ինչ յուրահատուկ կերպով բնութագրելու տաղանդ ունեն:
Խստապահանջ ու բարդ բնավորությամբ մարզիչը. ինչո՞ւ էր Արկադի Անդրեասյանը ստացել «հզոր» մականունը
Տրված մականունները հենց այնպես չեն եղել, դրա համար էլ «կպել» են ողջ գերդաստանին, տոհմին: Գյումրիում հայտնի մականունավորներ են ապրել՝ «Փուրչուլուխ Հենդոն», «Կճուճ Հենդոն», «Ճուճուլ Աղասը», «Մեռել Հարութը», «Էշ Մանուկը», «Արդար Մանուկը», «Խելառ Սարգիսը», «Օրիորդ Վարսենիկը», «Դրագոն Կարոն». նրանցից ոմանք վաղուց մահացել են, բայց նրանց մասին պատմությունները կան՝ ի շնորհիվ իրենց մականունների: «Գյումրեցու տված յուրաքանչյուր բնութագիր մականուն- բանաձև է»,- հավելում է էթնոհոգեբանը:
ԽՍՀՄ «սաքս խորհրդանիշը». ինչպես Գեորգի Գարանյանն ընկերացավ «Ամերիկայի ձայնի» հետ
Մականուններ այսօր էլ են գյումրեցիները կնքում են, ու դրանք այսօր էլ այնքան դիպուկ են, որ երկար ապրում են ու հակիրճ բնութագրում են իրենց «տիրոջը»։
